สะใภ้ [4P]

ป่วน

ตอนที่ 5

ป่วน

หลังจากที่มีความสัมพันธ์กันครั้งนั้นเพียงดาวก็รับรู้ได้ว่าสายตาของหนุ่มใหญ่ภาคีย์นั้น เปลี่ยนไปมาก สายตาอบอุ่นใจดีถูกผสมผสานเข้ากับความปรารถนาแรงกล้าในนั้น ทำเอาเด็กสาวรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั่วทั้งตัวเมื่อได้เห็น และยิ่งรู้สึกมากขึ้นเมื่อหวนคิดถึงร่างกายที่ 'สมชายชาตรี' ของอีกฝ่าย

ใบหน้าสวยเห่อร้อนขึ้นมาทันทีเมื่อคิดถึงตรงนี้ ความเป็นชายที่เธอได้สัมผัสมา มันยังคงติดอยู่ในหัวไม่ยอมหาย ไปเสียที 'ไอ้เพียงเอ๊ย! อิสรภาพ! ท่องไว้ดิว่ะ จะมาคิดถึงเอ็นเขาทำไม!' สาวน้อยร้องบอกตัวเองอยู่แบบนั้นเพื่อย้ำเตือนความตั้งใจเดิม

"เพียง เป็นอะไรไปคะ หน้าแดงเชียว"

น้ำเสียงอบอุ่นของภาคีย์ที่ดังขึ้นใกล้หูทำให้ร่างบางสะดุ้งออกมาอย่างสุดห้าม เธอพยายามส่งยิ้มให้อีกฝ่ายที่ดูเหมือนจะเตรียมพร้อมออกไปทำงานแล้ว

"ไม่สบายเหรอ"

"ปะ เปล่าค่ะ "

"ผมนึกว่าคุณจะไม่สบายเพราะ...เมื่อคืนเสียอีก"

ใบหน้าสวยยิ่งแดงก่ำขึ้นไปกว่าเดิมกับคำพูดที่ชวนร้อนวูบของเข้า มือบางอดตีเขาไปไม่ได้เสียทีหนึ่ง เรียกเสียงหัวเราะเอ็นดูดังออกมาจากหนุ่มใหญ่ได้อย่างไม่ยาก

ท่าทีเขินอายกับใบหน้าที่แดงก่ำนั้นทำให้ภาคีย์อดใจไม่ไหวต้องก้มลงไปหอมแก้มนวลนั่นเสียฟอดใหญ่ ครั้นสาวน้อยอ้าปากหมายจะเอ่ยก็พลันถูกริมฝีปากหนาประกบลงมาทันที ความร้อนจากลิ้นของอีกฝ่ายตรงเข้าสำรวจโพรงปากเล็กอย่างช่ำชอง ในขณะที่มือหนาเลื่อนไปบีบเคล้นสะโพกกลมตามแรงอารมณ์ที่เริ่มก่อตัวขึ้น เป็นนานกว่าเขาจะยอมถอนจูบเร่าร้อนนั้นออกไป โดยที่ตายังคงจ้องมองเธออยู่ด้วยไฟสวาทที่ลุกโชน เพียงดาวที่เห็นดังนั้นรีบหลบสายตาคมทันที ขัดกับร่างกายที่เริ่มเรียกร้องเขา

"อะ เอ่อ คุณจะไปทำงานสายเอานะคะ" คนถูกท้วงยกยิ้มออกมาพลางก้มไปชิดริมหูน้อย

"ไม่ต้องกลัวหรอกครับ ผมไม่ฝืนใจหรอก เอาไว้คุณพร้อมเมื่อไหร่....เราค่อยมาเอากันอีกครั้งนะ"

หัวใจดวงน้อยเต้นระรัวกับคำพูดตรงๆ นั่น มันเหมือนว่าเขากำลังกระตุ้นเธอทางอ้อมอยู่อย่างไงอย่างนั้น สาวน้อยไม่กล้าจะสบตาเขาอีก กลัวว่าจะโดนมนต์ของเขาเข้าครอบงำขอเลี่ยงออกไปโดยอ้างว่าจะไปอ่านหนังสือ โดยมีสายตาของคนตัวโตมองตามติดไปไม่ห่าง ก่อนที่เขาจะหมุนกายเดินออกจากบ้านไป

'แผนการอ่อยคนพ่อเป็นไปด้วยความทุลักทุเลแถมยังไปเสียตัวให้เขาซะง่ายๆ บ้าชิบไอ้เพียงเอ๊ย'

หญิงสาวด่าตัวเองในใจพลางคิดว่าจะทำยังไงกับสถานการณ์คลุมเครือนี่ดี

เสียงทะเลาะกันดังลั่นในช่วงสายของวันหนึ่งทำให้เพียงดาวที่ตั้งใจไปหาอะไรกิน หยุดชะงักไปทันที สาวน้อยไม่คิดว่าใครจะมาอยู่ในบ้านเวลานี้ เพราะภาคีย์บอกเธอว่าแม่บ้านขอลาหยุด ส่วนลูกชายทั้งสองคนของเขาก็เห็นว่าเมื่อจากบ้านไปตั้งแต่เช้าแล้ว จึงน่าจะมีแค่เธอที่ไม่มีชั่วโมงเรียนทำให้ต้องหยุดอยู่บ้านเท่านั้น

ความสงสัยนำพาให้เธอตามเสียงนั้นไปยังห้องหนึ่ง เสียงที่ดังลอดออกมานั้นคือโฮล์มนั้นเอง เหอะ! อีตาไม่แคร์โลกนี่เองหรอกเหรอ สาวน้อยแอบเบะปากออกมาแต่ก็แนบหูไปที่บานประตูเพื่อแอบฟัง

"เธอจะมาเปลี่ยนใจตอนนี้ไม่ได้นะ! มันเสียงานไม่รู้รึไง หัดแยกแยะบ้างสิ ทำไมต้องยุ่งยากด้วย!"

"ก็เป็นเพราะนายเองไม่ใช่เหรอที่พาฉันมาที่นี่อ่ะ ฉันไม่ได้อยากมาช่วยแต่เเรกแล้วป่ะ!"

"ก็แล้วจะตามมาทำไม! ฉันก็บอกแล้วแต่แรกไม่ใช่เหรอว่าจะให้มาช่วยงานน่ะ!"

"ก็ฉันแค่อยากมาขอคืนดีกับนายนี่ งานน่ะช่างหัวมันสิ"

"ก็เพราะเธอเป็นแบบนี้ไงโบนัส เป็นคนเอาแน่เอานอนไม่ได้แบบนี้ไง ฉันถึงได้เลิกกับเธอน่ะ! ตกลงจะเอาไงพูดมาตรงๆ เลย ว่าจะช่วยหรือไม่ช่วย!"

เพียงดาวที่ได้ยินทุกอย่างรับรู้ได้ว่าเขากำลังเจอปัญหากับแม่สาวที่ชื่อโบนัสอะไรนั้น ด้วยความที่อยากแกล้งปั่นหัวเขา สาวน้อยก็เลยตัดสินใจเดินเข้าไปในห้องนั้นทันที 'ป่วนพ่อไม่ได้ก็ป่วนลูกก็ได้ว่ะ'

"เสียงดังอะไรกันค่ะทำเอาเพียงสะดุ้งตื่นเลยนะ"

เธอส่งเสียงหวานออดอ้อนพลางเข้าไปเกาะแขนโฮล์มหน้าตาเฉย เรียกสายตาไม่พอใจของโบนัสได้มากโข ในขณะที่คนโดนเกาะได้แต่พ่นลมหายใจออกมาอย่างหงุดหงิดเมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กกว่าเข้ามาจุ้นจ้านเรื่องของเขา

"แกเป็นใครฮะ! ทำไมมาอยู่ในบ้านหลังนี้!"

โบนัสกรีดเสียงร้องถามพลางมองหญิงสาวตรงหน้าที่อยู่ในชุดกางเกงขาสั้นโชว์โคนขากับเสื้อยืดรัดติ้วก็นึกไม่พอใจขึ้นมาทันที

"จะเป็นอะไรล่ะ ถ้าไม่ใช่แฟนใหม่!"

สาวเจ้าอารมณ์เต้นเร่ากับคำพูดนั้น พลางเอ่ยถามคนตัวโตที่ยังคงยืนเงียบด้วยเสียงแหลมแปร๊ด

"มันไม่จริงใช่ไหมโฮล์ม ยัยนี้ก็แค่คนแก้ขัดใช่ไหม ตอบโบนัสมาสิ! ถ้าคุณตอบไม่ถูกใจฉันไม่ช่วยงานนะ!"

ได้ยินคำขู่แบบนั้นโฮล์มก็ทำท่าว่าจะยอมให้แก่คนขี้วีน ทว่าเพียงดาวที่เห็นดังนั้นชิงตัดหน้าคนตัวสูงที่กำลังจะพูดเสียก่อน

"แหมๆๆๆ เล่นบังคับกันแบบนี้เลยเหรอ เอาแต่ใจจังเลยนะ แต่จะบอกอะไรให้นะว่าไม่ว่าจะขู่ยังไงความจริงก็ยังเหมือนเดิมย่ะ! ความจริงที่ว่า เรา-สอง-คน-เป็น-แฟน-กัน แล้วนี่โฮล์มขา ถ้าเขาไม่ยอมทำงานให้เดี๋ยวเพียงช่วยเองก็ได้นะคะ อย่าไปขอความร่วมมือจากคนอื่นเลย!"

ท่าทีเบียดกายเข้าหาลำแขนแกร่งของเขาบวกประโยคเน้นๆ กับรอยยิ้มเย้ยหยันที่ปรากฏฉายชัดบนใบหน้าของเพียงดาวนั้น ทำเอาโบนัสเต้นเร่าทันทีด้วยความขัดใจ สาวน้อยกรีดเสียงร้องยาวดังลั่นก่อนจะสะบัดก้นหนีไปทันที