บทที่ 19

1394 Words

“ถึงฉันจะเมา แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันต้องมั่วผู้ชายไปทั่วสักหน่อยนี่นา คุณคิดว่าตัวเองเป็นใคร เป็นเจ้าชีวิตของฉันหรือไง ถึงได้ตัดสินว่าฉันเป็นผู้หญิงแบบไหน ในสายตาของคุณ ฉันคงเป็นแค่ศัตรูใช่ไหม” คราวนี้หญิงสาวได้เงยหน้าขึ้นไปต่อปากต่อคำกับเขา แน่นอนว่าน้ำเมาได้เปลี่ยนนิสัยหญิงสาวไปจนสิ้น เธอต่อล้อต่อเถียงกับเขาอย่างไม่ลดราวาศอก ทั้งที่ปกติแก้วกานดามักจะยอมคนเสมอ เพราะเธอไม่อยากมีเรื่องกับใคร ยอมให้คนอื่นมองตัวเองว่าโง่ ดีกว่าเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ “นี่คุณเมาจริงหรือเปล่าเนี่ย ถึงได้เถียงฉอดๆ ออกมาแบบนี้ แต่ก็ดีเหมือนกัน ผมจะบอกให้ก็ได้ จำไว้นะแก้วกานดา คุณคือผู้หญิงที่ผมเกลียดและเกลียดมากที่สุด แต่ที่ยอมช่วยก็เพราะว่าความเป็นมนุษย์ในตัวผมมีมากกว่าคุณ” เมื่อนึกถึงใบหน้าของเฮเลนทีไร ทำให้ลูคัสเจ็บปวดทุกครั้ง เขาอยากเห็นชีวิตของแก้วกานดาจมอยู่ในกองเพลิง แต่แล้วเขากลับเป็

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD