บทที่29

1345 Words

เมื่อเดินเข้ามาในห้องรับแขก นายแพทย์หนุ่มถึงกับคิ้วขมวด เมื่อเห็นใบหน้าของแก้วกานดาดูซีดเซียว แต่ก็ไม่ได้เอ่ยถามอะไรออกไป เพราะเขาคิดว่าเธอคงนอนดึกเลยพักผ่อนไม่เพียงพอ “สวัสดีค่ะ คุณคงรู้ถึงสาเหตุที่ฉันมาที่นี่” “แล้วไง” เขานั่งไขว่ห้างพลางกระดิกเท้าอย่างอารมณ์ดี “ฉันขอดูสัญญาจ้าง ก่อนจะตัดสินใจเซ็นสัญญา” “ผมไม่โกงค่าแรงคุณหรอกน่า...” นายแพทย์หนุ่มพูดพลางแสดงสีหน้ายียวนกวนประสาท หลังจากที่เริ่มแน่ใจ ในการมาเยือนของแก้วกานดา “ฉันรู้ค่ะ แต่ถึงยังไงฉันก็อยากดูรายละเอียดในสัญญา เพราะไม่อยากถูกเอาเปรียบอีก” “ใครเอาเปรียบคุณ” นายแพทย์หนุ่มพูดพลางหยิบเอกสารมาวางไว้ตรงหน้าหญิงสาว “พ่อของฉัน”

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD