King Pub ขณะนี้เวลาเกือบตีสองแล้วครับผับไอ้คิงก็ใกล้จะปิดแล้วแต่ผมพึ่งมาถึงใช่ครับทุกคนฟังไม่ผิดหรอกครับตอนนี้ผมกำลังจอดรถที่ผับไอ้คิงเป็นที่เรียบร้อยแล้วผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันครับว่ามาทำไมทั้งๆที่ตั้งใจแล้วว่าจะไม่มาอุตส่าห์กลับไปนอนบ้านแต่สุดท้ายก็มาโผล่ที่นี่จนได้ ‘ยังไม่กลับเหรอวะ’ ผมพึมพำออกมากับตัวเองเบาๆที่เห็นว่ารถนารายังจอดอยู่แล้วรถไอ้สามตัวเพื่อนผมก็ยังอยู่ปกตินาราไม่เที่ยวแบบนี้เลยนะถึงเที่ยวก็ไม่มีทางที่จะกลับดึกแบบนี้ ถ้าถามว่าผมเป็นห่วงนาราไหมซึ่งคำตอบก็แน่นอนอยู่แล้วว่าผมห่วงก็นาราเป็นเพื่อนสนิทผมๆก็ต้องห่วงเป็นธรรมดาแล้วการที่ผมมาทีนี่เวลานี้อย่างไม่มีสาเหตุบางทีมันคงเป็นเพราะผมเป็นห่วงเพื่อนผมคนนี้ก็ได้ “โอ้โห!! นี่มึงมาช่วยเด็กร้านกูเก็บร้านเหรอวะมาเอาป่านนี้" พอผมเดินขึ้นไปถึงห้องประจำที่พวกผมนั่งกันเสียงไอ้คิงก็ทักผมออกมาด้วยน้ำเสียงกวนตีนทันที “นาราล่ะ"