AN: Pasensya na po kung paisa-isa lang ang update ni author. Hindi ko po kaya ng marami, sumasakit ulo ko sa isang chapter pa lang sana'y maunawaan niyo.
-----------------
Halos magdamag akong umiyak dahil sa nangyari. Maraming pumasok sa isipan ko at binalak ko na humingi ng paumanhin kay, Steven. Pero wala na ito sa kuwarto nito no'ng katakutin ko siya.
Wala akong ginawa kung hindi ang mag-cellphone at f*******:. Baba kapag kakain o tutulong magluto kila Manang Susan, matapos 'yon ay aakyat na ulit ako sa kuwarto. Sa messenger ay offline si Steven, nababaliw na ako kakaisip kung paano ko siya makakausap. Dahil kahit tawagan ko 'ay wala. Ganon ba siya kagalit na galit sa akin?
Ilang araw na at wala pa rin si Steven kaya mas lalo akong nalungkot, paulit-ulit kong sinisilip sa f******
