กรง | กาม SM20++

3 แสนดีผู้น่าสงสาร

—- Talk แสนดี —-

ฉันฝันไปใช่มั้ย มันไม่จริงใช่มั้ย ฉันไม่ได้เสียความบริสุทธิ์ให้ใครใช่มั้ย

“ฮึก...” ฉันก้มหน้าร้องไห้สะอื้นออกมา ถึงจะพยายามหลอกตัวเองยังไง สุดท้ายฉันก็หนีความจริงไม่พ้นอยู่ดี

ฉันไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร เขามาย้ำยีฉันทำไม ฉันไปทำอะไรให้เขา หรือว่าเขาจะเป็นเจ้าหนี้ของฉันอีกคน แต่มันไม่มีทางเป็นไปได้ ในเมื่อคุณท่านใช้หนี้ให้ฉันหมดทุกบาททุกสตางค์แล้ว

คุณท่านที่ฉันพูดถึงคือคุณดนัย เป็นนักธุรกิจ ฉันรู้แค่คุณท่านรวยมาก รวยถึงขนาดใช้หนี้ให้ฉันตั้งหลายสิบล้าน

ย้อนกลับไปเดือนก่อน

วันงานศพแม่ของฉัน วันนั้นมีเจ้าหนี้มาทวงเงินที่พ่อของฉันเคยกู้ไป ตอนแรกฉันก็ไม่รู้ว่าเท่าไหร่เพราะแม่ไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้ ตั้งแต่พ่อเสียฉันรู้แค่ว่าฉันกับแม่มีหน้าที่หาเงินเพื่อมาใช้หนี้ให้ใครก็ไม่รู้

ฉันรู้แค่ว่าฉันต้องทำงานหนัก ต้องหาเงินได้เยอะๆ ฉันไม่เรียนต่อมหาวิทยาลัยเพื่อที่จะทำงานเก็บเงินช่วยแม่ แต่สุดท้ายแม่ก็จากฉันไป...

วันนั้นหลังจากเผาศพแม่ของฉันเสร็จ จู่ๆ ก็มีคนมาจับตัวฉัน ขู่จะเอาเงินจากฉัน ถ้าฉันหาให้ไม่ได้พวกมันก็ขู่ว่าจะข่มขืน จะฆ่าฉัน ฉันคิดว่าตอนนั้นฉันคงไม่รอดแน่ๆ

แต่แล้วก็มีคนมาฉุดฉันออกมาจากนรกขุมนั้น...คนที่ช่วยฉันคือคุณท่าน คุณท่านประกาศบอกพวกนั้นไปว่าฉันคือว่าที่ภรรยาของคุณท่าน ถ้าพวกนั้นมาแตะต้องฉันแม้แต่ปลายเล็บคุณท่านจะฆ่าทิ้งให้หมด

นี่คือเหตุผลที่ฉันต้องแต่งงานในวันนี้...

ตอนแรกฉันไม่ไว้ใจคุณท่านเลย เพราะคุณท่านบอกว่าฉันคือภรรยาของเขา ซึ่งเขาก็คงไม่ใช่คนดีอะไร

แต่คุณท่านก็อธิบายเหตุผลทุกอย่างให้ฉันฟัง คุณท่านบอกว่าฉันไม่ต้องกลัว คุณท่านคือเพื่อนสนิทของแม่ฉัน คุณท่านเอ็นดูฉันเหมือนลูกสาว แต่ที่คุณท่านต้องประกาศไปแบบนั้น เพื่อที่จะได้ไม่มีใครกล้ามาทำร้ายฉันอีก

ส่วนงานแต่งงาน มันก็เป็นแค่การจัดฉากเพียงเท่านั้น ฉันกับคุณท่านไม่ได้จดทะเบียนสมรสกัน ทุกอย่างที่ทำเพียงแค่ต้องการตบตาพวกที่ตามรังควานฉัน

ตอนนี้อีกไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงข้างหน้าฉันก็ต้องออกไปพบปะผู้คนในงานแต่งแล้ว แต่ฉันยังไม่ได้ทำอะไรสักอย่าง สภาพของฉันตอนนี้มันไม่น่าดูเท่าไหร่ เพราะฉันพึ่งพ้นจากการโดนผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ข่มขืนมา ฉันยังคงนั่งตัวสั่นเทาร้องไห้ และวาดระแวงกลัวว่าเขาคนนั้นจะกลับมาอีก

เขาทิ้งท้ายไว้ ว่าเราจะได้เจอกันอีก...ไม่มีทาง ฉันกับเขาไม่มีทางที่จะได้เจอกันอีก