ฉันรวบรวมเรี่ยวแรงทั้งหมดที่มีในตอนนี้ถอยหนีเขาจนติดขอบเตียง มือหนึ่งกุมท้องของตัวเองเอาไว้เพราะว่ามันจุกที่เขาเหวี่ยงฉันลงเมื่อครู่
“ฉันขอร้อง อย่าทำอะไรฉันเลย” ฉันพูดร้องขอเขาออกไป แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ฟังอะไรฉันเลย ตอนนี้เขากำลังปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออกทีละเม็ด ๆสายตาจับจ้องมาที่ฉันอย่างไม่ละสายตา
“เธอรู้มั้ยว่าเวลาเธอใส่ชุดนักศึกษามันยั่วอารมณ์ฉันขนาดไหน”
“.....” ฉันค่อยๆเม้มปากเข้าหากันแน่น ทำไมเขาถึงได้น่ากลัวขนาดนี้กัน
“เธอไม่ต้องกลัว ครั้งนี้ฉันจะไม่ทำรุนแรงกับเธอ” พูดจบเขาก็ถอดเสื้อออกพร้อมกับโยนทิ้งไปอีกมุมของห้อง จากนั้นเขาก็ลดมือลงมาปลดตะขอกางเกงของตัวเอง
เขาทำทุกอย่าง อย่างใจเย็นสีหน้าเรียบนิ่งมันชั่งไม่เข้ากันกับสายตาคมกริบของเขาเลย แถมรอยสักของเขายังน่ากลัวมากอีกต่างหาก
“คุณ อร้ายย...” ร่างของฉันถูกเขาถึงรูดไปกับที่นอน ก่อนที่เขาจะค่อมร่างของฉันเอาไว้ แล้วก้
