ฉันนอนบนเตียงปล่อยให้คุณโชนกอดจนเขาหลับไป เขาดูแปลกไป จริงๆ เพราะเขานอนกอดฉันจนหลับไปเลยจริงๆ ฉันก็ได้แต่นอนตัวแข็งทื่อให้เขากอดอยู่อย่างนั้นไม่กล้าขยับเพราะเขาขู่ฉันเอาไว้ก่อนหน้านั้น นี่มันคงจะเป็นเพราะพิษไข้ละมั้ง เขาถึงเป็นแบบนี้ ปกติคนเย็นชาแบบเขาไม่มาทำอะไรแบบนี้หรอก.
แต่ยิ่งเวลาผ่านไปตัวของคุณโชนก็ร้อนขึ้น เรื่อยๆ จนตัวฉันมันเห่อร้อนตามอุณหภูมิจากร่างกายของเขา
“คุณ คุณโชน” ฉันลุกขึ้นพลางเขย่าตัวของเขา เบาๆเพื่อให้เขาตื่น ตัวร้อนขนาดนี้ต้องไปหาหมอแล้วขืนมานอนอยู่แบบนี้ได้ช็อคตายกันพอดี
“คุณ ฉันจะพาไปหาหมอนะตัวคุณร้อนมากเลย”
“ไม่...” เสียงที่ตอบฉันมันเบามากจนฉันแทบจะไม่ได้ยิน แต่ด้วยความที่ห้องมันเงียบฉันเลยพอได้ยินเสียงของเขา คนอะไรก็ไม่รู้โตขนาดนี้แล้วยังไม่ชอบไปหาหมอ แบบนี้จะหายป่วยหรือไง
“ตัวคุณร้อนขนาดนี้ ไม่รู้แหละฉันจะพาคุณไปโรงพยาบาล” ฉันจะพยุงตัวเขาขึ้น แต่เขาก็ไม่ย
