ซุปตาร์คลั่งรัก

บทนำ

[ประเทศฝรั่งเศส ณ กรุงปารีส]

@สนามบินฝรั่งเศสชาร์ลส์เดอโกล

"ว้าวววววว ขนาดแค่สนามบินที่นี่ยังสวยขนาดนี้เลย ต้องขอบคุณความฉลาดของฉันที่สอบชิงทุนมาได้" เอิงเอยยังคงตื่นตาตื่นใจกับสถานที่พำนักใหม่ของเธอกลางกรุงปารีส เมืองที่โรแมนติกที่สุดสำหรับเธอ

"แล้วฉันต้องไปทางไหนต่อละเนี่ย มีแต่จดหมายส่งตัว กับแผนที่หนึ่งฉบับ หญิงสาวในโลกอันกว้างใหญ่อย่างฉันจะต้องทำยังไง โอ้ยยย แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้วอ่ะ"

         เอิงเอยเดินตรงไปยังประชาสัมพันธ์เพื่อถามหาทางออก ซึ่งสายตาของเธอก็บังเอิญไปเห็นป้ายโฆษณาน้ำหอมแบรนด์ดังที่มีดาราฮอลลีวูดอย่างกาวินมาเป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์

"คุณเอิงเอยคะ เดี๋ยวคุณเดินตรงไปทางซ้ายเลี้ยวขวา ตรงไปอีก แล้วเลี้ยวซ้าย ..." พนักงานประชาสัมพันธ์เอ่ยแจ้งรายละเอียดให้ทราบ

"เออ ต้องไปยังไงนะคะ เดินตรงไปทางซ้ายเลี้ยวขวา ตรงไปอีก แล้วเลี้ยวซ้าย เออ เขียนให้เอยแทนได้ไหมคะ เอยจำไม่ได้" ถึงจะฉลาดแค่ไหนฉันก็ต้องรอบคอบไว้ก่อนแหละ ถ้าหลงขึ้นมานี่แย่เลยนะ ฉลาดเป็นกรดจริงๆ ฉันเนี่ย

เอิงเอยเดินไปตามทางที่พนักงานประชาสัมพันธ์เขียนรายละเอียดไว้ให้ "ในสนามบินนี่ป้ายบอกทางมันไปไหนหมด เอารูปดารามาติดอยู่ได้ หน้ารำคาญจริง" เอิงเอยพึมพำอย่างหัวเสียเมื่อมองหาป้ายบอกทางไม่พบ

พลั่ก!!!!!

"โอ้ยยย!!!" หญิงสาวล้มลงก้นจั้มเบ้ากับพื้นสนามบินอย่างแรงเมื่อชนกับใครคนหนึ่ง ผู้ชายที่หน้าเหมือนกันกับในโปสเตอร์ข้างหน้าเธอ แต่สิ่งที่เธอไม่คาดคิดคือเขาเมินเฉยต่อเธอ แม้แต่ปรายตามองหรือขอโทษสักคำก็ไม่มี

         "หยิ่งชะมัด คิดว่าเป็นเป็นดาราแล้วจะทำนิสัยแบบนี้ได้หรอ" เอิงเอยเอ่ยพูดขึ้นเมื่อถูกซุปเปอร์สตาร์เดินชนเข้าอย่างจังโดยไม่ทันระวังตัว

         "เดี๋ยวคุณ ขอโทษฉันก่อน" หญิงสาววิ่งฝ่าฝูงการ์ดสี่นายกระชากแขนชายหนุ่มเพื่อให้เขาเอ่ยคำขอโทษ

         " ... " สายตาเย็นชาถ่ายทอดมายังหญิงสาวตรงหน้า กาวินสบัดมือเล็กที่จับแขนเขาอยู่ให้ปล่อยออก ก่อนเดินออกไปโดยไร้คำขอโทษ

         "ไอ้บ้าเอ้ย อย่าได้พบเจอกันอีกเลย" เอิงเอยแสดงอาการหัวเสียออกมาอย่างยากจะควบคุม

         "คุณกาวินครับ" หนึ่งในการ์ดเอ่ยขึ้น เมื่อหันไปเห็นท่าทางของหญิงสาวที่เพิ่งวิ่งมาจับแขนกาวินเมื่อครู่ เป็นการถามทางอ้อมว่าปล่อยไว้แบบนี้จะดีหรือเธออาจจะทำให้ชื่อเสียงของเขาเสียหายก็เป็นได้เพราะเธอกำลังโหวกเหวกโวยวายชายหนุ่มอยู่

         "ก็แค่คนบ้าดารา ฉันต้องสนใจด้วยหรอ" กาวินคิดว่าหญิงสาวคงเป็นเหมือนพวกแฟนคลับทั่วไปที่บ้า และคลั่งดาราเท่านั้น เขาไม่เคยสนใจเรื่องชื่อเสียงของตัวเองเลยด้วยซ้ำ

         "สันดารเสียขนาดนี้ มาเป็นดาราได้ไงวะ หงุดหงิดโว้ย" เอิงเอยยังคงโวยวายลั่นเมื่อไม่ได้รับคำขอโทษ ในขณะที่ซุปเปอร์สตาร์หนุ่มหยุดเดินแล้วหันกลับมา

         "ชื่ออะไร"

         "ฉันต้องการคำขอโทษ ขอโทษฉันซะ ทุกอย่างก็จะจบ"

"ถ้าไม่บอกชื่อ ก็ไม่มีคำขอโทษ" ไอ้บ้านี่คิดว่าเป็นดาราแล้วจะทำไงก็ได้หรอวะ

"อะ เอิงเอย"

"..."

"ฉัน-ชื่อ-เอิงเอย"

"อืม อย่าให้ฉันเจอเธออีกเป็นครั้งที่สองละกันนะ บาย เอิงเอย"

"ฉันก็ไม่ได้อยากเจอนายนักหรอกไอ้ดาราเฮงซวย!!!" เอิงเอยตะโกนด่าดังลั่นสนามบินเมื่อกาวินค่อยๆ เดินหายไปจนลับตา

"วันนี้มันวันอะไรของนังเอยเนี่ย โวย!!!!" เธอสบถออกมาอย่างหัวเสียต่างกลับกลุ่มแฟนคลับของกาวินที่ยืนจับกลุ่มกันอยู่ข้างหน้า ชูป้ายไฟ ชื่อกาวินจนทั่วสนามบิน

"นิสัยอย่างนั้นมาเป็นดาราได้ไงวะ แต่ช่างเหอะ ขอให้ชาตินี้อย่าได้พบเจอกันอีกเลย เพี้ยงง!!!" เอิงเอยยกมือขึ้นประนมขอพรจากฟ้า อย่าให้เธอได้พบเจอผู้ชวยเฮงซวยอีกเลย

@คอนโดหรูใจกลางเมือง

"โอ้โห ไม่คิดว่าแดดดี้กับคุณมี๊จะซื้อคอนโดหรูขนาดนี้ให้เลยนะเนี่ย อิอิ ส่งข้อความไปขอบคุณสักหน่อยดีกว่า"

หญิงสาวยื่นสมาร์ทโฟนเครื่องหรูยกขึ้นถ่ายรูปตัวเองให้เห็นแบล็คกราวเป็นคอนโดที่อยู่ข้างหลัง ส่งให้กับแดดดี้ และคุณมี๊ ดูทางแอพพลิเคชั่นแชทออนไลน์ ก่อนจะใช้รูปเดียวกันโพสลงอินสตาแกรมส่วนตัวโดยมีคำบรรยายใต้ภาพ

'แดดดี้สายเปย์'

เพียงเวลาแค่ไม่นานแดดดี้ของเธอก็เข้ามาคอมเมนต์ตอบกลับโพส

'รออีกสิบนาทีเดี๋ยวมีเซอร์ไพรให้ด้วย'

หญิงสาวเลื่อนอ่านคอมเมนต์ของผู้ให้กำเนิดอย่างตื่นเต้นเมื่อเห็นว่าแดดดี้ของเธอจะมีเซอร์ไพรให้ด้วย และมันต้องเป็นอย่างนั้นแน่ เพราะแดดดี้ไม่เคยผิดคำพูดเลยสักครั้ง

[สิบนาทีต่อมา]

บรื้น! บรื้น! บรื้น! บรื้น!

รถยนต์คันหรูขนาดน่ารักกระทัดรัดสีสวยที่มีมูลค่ากว่าสามล้านบาทถูกขับมาจอดตรงหน้าหญิงสาว

หน้าคอนโดสุดหรูใจกลางเมืองมันเป็นรถที่เธออยากได้ และอ้อนแดดดี้ของเธอมานาน เมื่อรถ The new MINI Cooper S Convertible Sidewalk จอดอยู่ตรงหน้าพร้อมกับเสียงสมาร์ทโฟนเครื่องหรูดังขึ้น

ครืด! ครืด! ครืด! ครืด!

“ค่ะ แดดดี้”

(หนูชอบของขวัญที่แด๊ดให้หรือเปล่า)

“ของขวัญอันไหนคะ ถ้าเป็นคอนโดน้องเอยโอเคมากๆ ค่ะแดดดี้”

(แล้วอีกชิ้นหนึ่งไม่ชอบเหรอ ?)

“ใช่ คุณเอิงเอยหรือเปล่าครับ ผมเอารถมาส่ง”

“ใช่ค่ะ ฉันชื่อเอิงเอย เออ...รถ?”

“ครับ The new MINI Cooper S Convertible Sidewalk เป็นของคุณอย่างเป็นทางการแล้วครับ คุณบาสเตียนคุณพ่อของคุณท่านให้ผมขับมาส่งรถให้คุณวันนี้”

“ขะ...ขอบคุณค่ะ” พนักงานส่งรถยื่นกุญแจรถคันที่เธอไฝ่ฝันมาให้ มือเรียวเล็กสั่นเทายื่นออกไปเพื่อรับกุญแจ ด้วยความดีใจอย่างมาก

“แดดดี้ให้น้องเอยใช่ไหมคะ ขอบคุณนะคะ”

“แด๊ดรักหนูนะลูก หนูต้องโทรกลับมาหาแด๊ดทุกวัน ถ้าไม่ว่างก็ขออาทิตย์ละห้าวันก็ได้ คุณมี๊จะได้ไม่ต้องห่วงนะลูก”

“รับแซ่บค้าบบบ ฝากบอกคุณมี๊เค้กด้วยนะคะ น้องเอยคิดถึง” ใช่ค่ะ ทุกคนไม่ต้องสงสัยเอยเป็นลูกของแดดดี้บาสเตียนกับคุณมี๊เค้กเอง แดดดี้ของเอยทำธุรกิจหลายอย่างเอาง่ายๆ เลยก็คือเอยแทบไม่ต้องทำงานอะไรเลยก็มีกินมีใช้ไปหลายชาติเลยละ

แต่แดดดี้กับคุณมี๊สอนเอยเสมอนะว่า เงินที่มีก็หมดลงได้ถ้าไม่รู้จักเก็บรู้จักใช้ เอยเลยขอแดดดี้มาเรียนต่อต่างประเทศเพื่อหาประสบการณ์แต่ใช่ว่าแดดดี้กับคุณมี๊จะยอมนะ ท่านให้เอยสอบชิงทุนมา และด้วยความหัวกะทิของเอิงเอยก็สอบชิงทุนมาได้ไม่ยากเลยละ

ขณะที่เอิงเอยกำลังชื่นชมรถหรูของตัวเองอยู่นั้นเธอกลับเห็นบางคนถูกกระชากกระเป๋ากลางสี่แยกไฟแดงหน้าคอนโดหรูของเธอ

เอาไงดีวะ แต่เราเป็นคนไทยนะ ก็ต้องช่วยแหละ “หยุดนะ!!” เอิงเอยตะโกนออกไปก่อนที่เธอจะถอดรองเท้าผ้าใบสีขาวเด่นขว้างไปยังเป้าหมายอย่างตรงเป้า

“โอ้ยยย!!”