บทที่ 13
หึง
ช่วงบ่ายของวัน
ภายในห้องนอนสุดหรูติดทะเลที่มีร่างทั้งสองคนนอนอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหน้าด้วยสภาพที่เปลือยเปล่าไร้เสื้อผ้าด้วยกันทั้งคู่ ชายหนุ่มนอนหลับตาพริ้มโอบกอดร่างบางไว้ในอ้อมแขนด้วยใบหน้าที่สุขสมจากกิจกรรมรักเมื่อคืน ที่กว่าเขาจะปล่อยให้เธอนอนก็เกือบเช้าจนคนตัวเล็กไร้เรี่ยวแรงหมดที่ไม่สามารถต่อกรอะไรกับเขาได้
“อื้อ” เสียงเล็กเอ่ยในลำคอขยับตัวเล็กน้อยเมื่อรู้สึกตื่น
เอวาลืมตาขึ้นช้า ๆ ปรับสายตามองไปยังรอบ ๆ ห้องเธอวนนึกถึงเรื่องเมื่อคืนและมองไปยังคนข้าง ๆ ที่นอนหลับไม่รู้เรื่องราวอยู่
ใบหน้าหวานจดจ้องที่คิมหันต์นิ่งพลางคิดอะไรไปเพลิน ๆ
‘คบกันเถอะ’ สมองก็นึกถึงคำพูดที่เขาพูดกับเธอเมื่อวาน เขาคิดกับเธอจริง ๆ หรือเปล่าหรือเห็นว่าเธอเป็นของเล่นแก้เหงาเท่านั้น
“มองแบบนี้อยากต่ออีกรอบหรือไง” คิมหันต์เอ่ยขึ้นขณะที่ยังนอนหลับตาอยู่
นี่เขาตื่นตั้งนานแล้วเหรอ...เธอก็แอบมองซะตั้งน
