บทที่ 1 ชดใช้ NC

2564 Words

บทที่ 1 ชดใช้ พลั่ก! คิมหันต์ผลักร่างเล็กของเอวาไปกองกับพื้นกระเบื้องในคอนโดฯ หรูราคาแพงของเขาเมื่อขับรถมาถึง ร่างของเอวาล้มลงข้อเท้าพลิกจนอักเสบจนเธอไม่สามารถต่อกรหรือขัดขืนอะไรได้เลยแม้แต่น้อย รู้ว่าแรงมดอย่างเธอคงสู้กับแรงผู้ชายมหาศาลอย่างเขาไม่ได้ แต่ทำไงได้ล่ะเพื่อความอยู่รอดเธอก็ต้องขัดขืนเผื่อมันจะมีทางหนีบ้างแม้ว่าจะริบหรี่ก็ตาม “ฮึก ฮือ...” เอวาปล่อยให้หยาดน้ำตาไหลออกมามันเกินที่จะกัดกลั้นความรู้สึกเอาไว้ได้ แม้ว่าจะพยายามข่มความกลัวเอาไว้เพียงใดแต่การกระทำที่เขาทำกับเธอมันยากที่อัดอั้นจริง ๆ “อย่าสำออย ลุกขึ้น!” คิมหันต์กระชากแขนเล็กให้ลุกขึ้นอีกครั้งพร้อมกับบีบมันอย่างรุนแรงจนเอวานิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด และในตอนนี้แขนเล็กเต็มไปด้วยรอยแดงจากการกระทำของเขาทั้งหมด “เราบอกแล้วไงว่าเราไม่เกี่ยวฮึก พวกนายตกลงอะไรกันไว้เราไม่รู้เรื่องทั้งนั้น!” เอวาสะบัดแขนแกร่งออกด้วยแรงอันน้อยนิด ไม่รู้ว่าจะต้องพูดสักเท่าไหร่เขาถึงจะเข้าใจ “ก็เธอเป็นแฟนมัน เธอต้องรับผิดชอบ” “เราไม่....ว้าย! ปล่อยเรานะ!” ร่างของเอวาถูกอุ้มพาดบ่าของคิมหันต์อย่างรวดเร็วก่อนที่ร่างสูงจะก้าวฉับ ๆ ตรงไปยังห้องนอนของตน มือหนาเปิดประตูห้องนอนด้วยมือข้างเดียวส่วนอีกข้างจับเอวาไว้ คิมหันต์โยนร่างบางลงบนเตียงกว้างขนาดคิงไซซ์ ด้วยความสูงของคิมหันต์แรงที่โยนเอวาลงมานั้นทำให้เจ็บจนจุกร่างบางงอตัว มือเล็กกอบกุมที่หน้าท้องของตัวเอง “อยากดื้อด้านเอง” คนตัวโตยิ้มที่มุมปากเย้ยหยันร่างเล็กก่อนจะปรับสีหน้าให้เย็นลงและค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อของตัวเองทีละเม็ดอย่างใจเย็น เอวาเมื่อเห็นอย่างนั้นรีบมองหาหนทางรอดทันทีร่างเล็กพยายามตะเกียกตะกายลงจากเตียงด้วยแรงอันน้อยนิดหรือแทบจะไม่มีเลยก็ว่าได้ แต่ช้าไป...คิมหันต์จับที่ข้อเท้าของเอวาไว้ก่อนจะลากมันอย่างไม่ปรานี ตอนนี้ท่อนบนของร่างสูงเปลือยเปล่าเผยให้เห็นกล้ามเนื้อแข็งแรงที่ใครหลาย ๆ คนอยากชมเชยแต่มันไม่ใช่กับเธอ! ตอนนี้สิ่งเดียวที่เธอต้องการคือออกการไปจากที่นี่! “ปล่อยเราเถอะคิมหันต์ เราขอร้องล่ะฮึกฮือออ” เอวาหดถอยหนีจนติดหัวเตียงโดยมีร่างสูงไล่ตามมาติด ๆ แขนแกร่งจับล็อกข้อมือของคนตัวเล็กเอาไว้ขยับใบหน้าเข้าใกล้ชิดจนได้ยินเสียงลมหายใจของคนตรงหน้า “ฉันเสียไปเยอะจะปล่อยง่าย ๆ ก็คงไม่ได้” คำพูดที่ไม่สนใจเลยว่าคนที่ถูกกระทำจะเป็นเช่นไร มันเปล่งออกมาแม้ว่าเอวาจะพยายามขอร้องอ้อนวอนเขาเท่าไหร่เขาก็ไม่ใจอ่อนเลยสักนิด “พวกนายเห็นเราเป็นอะไร เราเป็นคนนะไม่ใช่สิ่งของ ฮึก...นายจะทำแบบนี้กับเราไม่ได้” “ฉันรำคาญกับน้ำตาของเธอเต็มทนเอวา!” คิมหันต์จับร่างบางให้นอนราบลงกับเตียงขณะที่มือหนาก็บีบไหล่มนของคนตัวเล็กอย่างแรงด้วยความโกรธจัด “อะ...โอ๊ย เจ็บฮึก!” “เดี๋ยวเสียบจะเจ็บกว่านี้อีก” แควก! คิมหันต์กระชากเสื้อนักศึกษาของเอวาจนขาดหลุดลุ่ยเป็นเศษผ้าเผยให้เห็นเนื้อขาวเนียนและเต้าอวบซ่อนรูปที่มีบราสีขาวลายลูกไม้ปกปิดไว้ “กรี๊ด!!” มือเล็กทุบตีกำปั้นน้อยไปที่อกแกร่ง ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศกระทบกับผิวเปลือยเปล่าของเธอทำให้ขนกายลุกชันไปหมด คิมหันต์จัดการกับเสื้อผ้าของเอวาออกจนหมดเหลือไว้เพียงชั้นในตัวจิ๋วที่ปกปิดของสวยงามเอาไว้ ซึ่งทำให้หญิงสาวรีบยกมือปิดของสงวนของเธอเอาไว้ด้วยความอับอาย “ซ่อนรูปดีนี่” คิมหันต์จับแขนเล็กตึงไว้เหนือหัวก่อนจะก้มสูดดมตามซอกคอขาวด้วยความต้องการอย่างเหลือล้น เอวาบ่ายเบี่ยงใบหน้าออกด้วยความรังเกียจคนตัวโต เธอกรีดร้องในใจ ทั้งโกรธ ทั้งโมโห และเกลียดตัวเองในตอนนี้ที่อ่อนแอและไม่สามารถต่อกรกับคนบนร่างได้ “อย่านะฮึก...” เอวาร้องไห้อย่างหนักเสียงสะอื้นดังก้องไปทั่วห้องนอน แต่แม้ว่าจะร้องดังสักเท่าใดแต่ก็ไม่ทำให้คิมหันต์หยุดการกระทำได้เลย ทว่าเขากลับยิ่งทวีคูณความรุนแรงมากขึ้น มันเหมือนกับว่าเป็นการเติมเชื้อเพลิงสุมไปให้เขาเดือดดาลมากขึ้นเรื่อย ๆ “เออร้องเข้าไป พอฉันเอาก็ร้องไห้ดังกว่านี้นะ” คิมหันต์ละใบหน้าออกจากซอกคอขาวก่อนจะถอดกางเกงยีนและอันเดอร์แวร์ออกทำให้ความใหญ่โตดีดผงาดขึ้นพร้อมที่จะใช้งานเต็มที่ “ฮึกฮือคนเลว อื้ออ” คิมหันต์จัดการปิดปากสวย ๆ ด้วยปากของเขาริมฝีปากของทั้งสองสอดประสานกันอย่างแนบชิด ร่างสูงส่งลิ้นร้ายเข้าไปทักทายแต่เอวากลับปิดปากแน่นทำให้คิมหันต์กัดริมฝีปากล่างของเอวาจนได้รสชาติความคาวของเลือดจนคนตัวเล็กต้องรีบเผยออ้าปากตามที่เขาต้องการ “อื้อออ” เอวาร้องประท้วงเมื่ออากาศใกล้จะหมดทำให้คิมหันต์ยอมผละริมฝีปากออกก่อนจะบดคลึงลงไปอีกครั้ง เมื่อยิ่งสัมผัสริมฝีปากนุ่มของเธอยิ่งรู้สึกติดใจความหวานจากปากเล็กของเธอทำให้เขาแทบจะคลั่งเผลอจูบเธอโดยไม่รู้ตัวไปตั้งหลายหน สัมผัสร้ายเริ่มไล้ลงจากริมฝีปากไปยังต้นคอคิมหันต์ดูดเม้มที่ต้นคอขาวจนเกิดรอยแดงเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ ขณะที่มือก็ยังคงทำหน้าที่ซุกไซ้ไปตามเนื้อเนียนก่อนจะถอดชุดชั้นในของเธอออกจนหมดพลันทำให้เต้าอวบดีดเด้งสู้มือ คิมหันต์เลียริมฝีปากก่อนจะงับลงที่ยอดปทุมถัน จากอารมณ์โกรธกลับกลายเป็นความต้องการที่ไม่สามารถหักห้ามได้อีกต่อไป กลิ่นกายหอมหวานที่เย้ายวนชวนหลงยิ่งเป็นเชื้อเพลิงชิ้นดีที่ทำให้อารมณ์ของเขาเดือดพล่านไปทั้งร่างกาย กลิ่นกายจากหญิงสาวที่มีเพียงกลิ่นแป้งเด็กอ่อนๆ ซึ่งไม่ใช่น้ำหอมราคาแพงแต่กลับทำให้เขาต้องการเธอมากขนาดนี้ “...” เอวาเม้มปากเน้นกัดกลั้นเสียงสะอื้นและหยาดน้ำตาไม่ให้ไหล ตอนนี้เธอไม่สามารถต่อกรหรือขัดขืนคนบนร่างได้อีกต่อไป การกระทำของเธอช่างโง่เขลา เธอได้แต่ยอมรับกับชะตากรรมของตัวเองที่กำลังจะเกิดขึ้นนับต่อจากนี้ เธอยอม...ยอมทุกอย่างแล้ว และหวังภาวนาขอให้การกระทำเลว ๆ ของเขาจบลงโดยไว และเธอจะได้เป็นอิสระหลุดพ้นจากสัมผัสน่ารังเกียจของเขาเสียที! “ครางออกมาสิเอวา” คิมหันต์ผละใบหน้าออกจากผิวกายของคนใต้ร่าง เขาอยากได้ยินเสียงหวาน ๆ ของเธอแทนที่จะเป็นความเรียบนิ่งไร้ความรู้สึกของเธอดังเช่นตอนนี้ “...” ใบหน้าหวานหันไปอีกทาง เธอไม่อยากมองหน้าเขาอีกต่อไป ตอนนี้เธอยอมเขาทุกอย่างแล้ว เหลือเพียงแค่บทบรรเลงบนเตียงกว้างนั้นจะจบสิ้นเมื่อใด “อย่าอวดดีให้มากเอวา!” ราวกับถูกท้าทายจากเหยื่อตัวน้อยทั้งที่เขามีอำนาจมากกว่าเธอหลายร้อยเท่า แต่พยศ ดื้อด้าน และจองหองมากเกินไป! “อยากจะทำอะไรก็ทำ รีบทำจะได้รีบจบ ฉันอยากกลับ!” “อย่าอวดดีให้มาก เธอคิดว่าฉันจะไม่ทำมันจริง ๆ เหรอ อีกไม่นานเธอก็ต้องโดนฉันเอาอยู่ดี!” มือหนาบีบแก้มใสเอาไว้อย่างเดือดดาล เธอจองหองกับเขาทั้งแววตาแข็งกร้าว แถมยังอวดดีกล้าท้าทายความต้องการของเขาจนแทบอยากฉีกทึ้งเธอให้แหลกสลายด้วยเงื้อมมือของเขา! “...” “ฮึ! ได้เอวา...ฉันจะทำให้คราง จะทำให้เธอต้องการฉันแล้วก็ต้องร้องขอชีวิตจากฉัน!” “ทะ...ทำอะไร คิมหันต์! นายจะทำอะไร!” ร่างบางสั่นระริกเมื่อเห็นแววตาพิโรธของเขาราวกับว่ามีกองเพลิงลุกโชนอยู่ในนั้น มือหนาจับขาเรียวให้แยกออกจากกันก่อนจะโน้มตัวลงและดูดเม้มที่กลีบกุหลาบปิดสนิทสีหวานของคนตัวเล็ก “อึก! อื้อ ปล่อยฉันนะ หยุดนะ!” ใบหน้าหวานเหยเกเมื่อถูกริมฝีปากและเรียวลิ้นตวัดเกี่ยวดูดดึงกับจุดอ่อนไหวของตัวเองอย่างน่าอับอาย สัมผัสของเขาทำให้เธอกรีดร้องออกมาสุดเสียงขณะที่มือเล็กก็ยังคงทุบตีผลักไสคนตัวโตให้ออกห่างแต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่เป็นผลเลยสักนิด “เธอนี่หวานเหมือนกันนะ” คิมหันต์เหยียดยิ้มอย่างพึงพอใจเมื่อสัมผัสของเขาเรียกน้ำหวานจากกลางกายของเธอได้มากล้น เขากลับมาสนใจกับความสวยงามตรงหน้าต่อ ปาดเลียลากไล้เรียวลิ้นกับกลีบดอกไม้ก่อนจะสอดแทรกเข้าไปทักทายพลันทำให้ร่างบางเกร็งกลัดจนแทบคลั่ง “ฮึก ฮือ...นายมันเลวคิมหันต์ เลวมาก ฮึก...ปล่อยฉันนะ!” เอวาร้องไห้ออกมาอย่างหนักที่ถูกเขาล็อกตรึงไม่ให้ขยับเขยื้อนไปไหนได้ แถมในตอนนี้ดูเหมือนว่าร่างกายของเธอเองก็ยังคงตอบสนองกับสัมผัสหวิวหวามของเขา! “อ่า...เธอแม่ง! หวานฉิบหาย!” คำพูดหยาบโลนที่ออกมาจากคนตัวโตยิ่งทำให้เอวาร้องไห้อย่างหนัก เธอโกรธและเกลียดตัวเองที่ไม่สามารถต่อต้านอะไรได้เลย เรียวลิ้นหนาสอดแทรกและตวัดเกี่ยวดูดดึงรับรสกับน้ำหวานจากร่างกายของเธอราวกับหลงใหลหาหนทางออกไม่เจอ เขาเร่งจังหวะขณะที่มือหนาก็กดขาเรียวให้แยกออกจากกันก่อนจะส่งลิ้นเข้าไปในโพรงสวาทอย่างหนักหน่วงจนคนตัวเล็กแทบขาดใจ “อึก! นะ...นาย อึก...กรี๊ด!!” เอวาเกร็งกระตุกและปลดปล่อยน้ำหวานออกมาเมื่อถึงฝั่งฝันทั้งที่ภายในใจร่ำร้องอย่างอับอาย เธอเกลียดร่างกายของตัวเองที่ชื่นชอบกับสัมผัสของเขา อยากหายไปจากโลกใบนี้และไม่อยากเห็นหน้าเขาอีกต่อไป “ฮึ เธอเสร็จแล้วนะ” คิมหันต์เหยียดยิ้มมองคนตัวเล็กที่ตัวสั่นระริกอย่างนึกสมเพช สัมผัสของเขาร้ายกาจที่ทำให้คนพยศอย่างเธอต้องจำยอมศิโรราบให้กับเขา “ฮึก...ปล่อยฉัน...” “ฉันจะปล่อยเธอไปง่าย ๆ ได้ยังไงเอวา เธอเสร็จด้วยลิ้นของฉันแต่เธอยังไม่เสร็จด้วยไอ้นี่ของฉันเลยนะ” คิมหันต์จับใบหน้าหวานเอาไว้พร้อมกับมือหนาที่รูดชักแก่นกายจนตอนนี้มันขยายใหญ่พร้อมใช้งาน “ฮึก...ยะ...อย่านะ ไม่นะ ไม่คิมหันต์!” เอวาสั่นเทานึกหวาดหวั่นกับตัวตนของเขาที่ใหญ่โตเกินมาตรฐาน มันมีเส้นเลือดรอบลำกายแถมยังน่ากลัวเกินกว่าที่จะเข้ามาในร่างกายของเธอได้ “ฉันรู้ว่ามันใหญ่ แต่ยังไงเธอก็ต้องรับมันให้ไหว!” “นะ...นาย อื้อ!” เอวาส่ายหน้าปฏิเสธพัลวันทั้งยังรีบหาหนทางหนีแต่ก็ถูกริมฝีปากทาบทับลงมา มือหนาจับล็อกคนตัวเล็กเอาไว้บดจูบอย่างหนักหน่วงขณะที่มือหนาก็จับแยกขาเรียวออกก่อนจะกดจ่อแก่นกายใหญ่โตเข้าไปที่โพรงสวาท แต่ทว่า... “s**t! ทำไมไม่เข้าวะ!” คิมหันต์สบถออกมาเมื่อเขาไม่สามารถสอดแทรกแก่นกายเข้าไปในร่างกายของเธอได้ “ฮึก...ปล่อยฉันนะ กรี๊ด!!!” ใบหน้าหล่อเหลาเรียบตึงก่อนที่เขาจะกระแทกแก่นกายเข้าไปอีกครั้ง เอวหนาสอบเข้าไปหาอย่างรุนแรงจนกระทั่งตัวตนเข้าไปได้สำเร็จ แต่ก็ทำให้แปลกใจเพราะเห็นเลือดสีแดงสดที่ไหลออกมาเป็นเปรอะเปื้อนที่เรียวขาเล็กของหญิงสาว “ธะ...เธอ!” คิมหันต์ยังคงช็อกกับสิ่งที่เกิดขึ้น นี่เธอยังบริสุทธิ์!! คิมหันต์คิดว่าเธอคงจะมีความสัมพันธ์กับทิมแฟนของเธอไปแล้วเสียอีก แต่ทำไม...! “เจ็บ ๆ อื้อ...ฮึกเจ็บ” เอวาดีดดิ้นด้วยความเจ็บที่กลางกายมือเล็กผลักไสคนบนร่างออก “อย่าดิ้นสิ อยู่เฉย ๆ!” คิมหันต์ตะคอกใส่เขาเองก็เจ็บเหมือนกันเพราะความคับแน่นตอดรัดความเป็นชายของเขาจนปวดหนึบไปหมด “ฮึก...เจ็บฮืออ” ไม่เหลือแล้วศักดิ์ศรีของเธอถูกเขาย่ำยีจนไม่เหลือชิ้นดี “ฉันจะขยับช้า ๆ อย่าเกร็งเข้าใจไหม” คิมหันต์ส่งแรงเข้าออกช้า ๆ เพื่อให้คนตัวเล็กได้ปรับชิน ขณะที่เลือดสีแดงสดก็ไหลออกมาบริเวณหน้าขาของร่างบางนั่นเป็นการตอกย้ำว่าเธอยังบริสุทธิ์! “อ๊ะ อย่าเพิ่ง...เจ็บฮึก” เอวากำผ้าปูที่นอนแน่นจนยับยู่ยี่ไปหมดเมื่อคิมหันต์ขยับแก่นกาย “อ่า...จะเริ่มแล้วนะ” คิมหันต์ค่อย ๆ เร่งจังหวะทีละนิดเมื่อเห็นว่าร่างบางคงปรับตัวได้แล้ว ร่างสูงสอบสะโพกเข้าหาอย่างเต็มแรงจนสุดลำกาย ความใหญ่โตขยับเข้าออกและส่งเข้าไปใหม่ ความคับแน่นยังคงทำหน้าที่ตอดรัดแก่นกายจนเขาแทบจะปลดปล่อยออกมาตั้งแต่เพิ่งเริ่ม “ฮึกเจ็บอื้อออ” ปึก! ปึก! ปึก! ร่างสูงสอบสะโพกเข้าหาและเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นตามความต้องการ หน้าอกอวบของคนใต้ร่างก็ดีดเด้งตามแรงที่เขาส่งมาไม่หยุดหย่อน “อ่าาา เธอทำให้ฉันหมดความอดทน อ๊ะ” คิมหันต์เร่งจังหวะอย่างเร็วเมื่อตัวเองใกล้จะปลดปล่อย ร่างบางของเอวาสั่นคลอนไปตามแรงสอดประสานของกลางกาย “อ๊ะ เจ็บ...ฮึก! ฉันเจ็บ” “อ่า อ๊ะฮึ่ม!” คิมหันต์กัดฟันและผ่อนลมหายใจออกมาหนัก ๆ กับความเสียวซ่านที่ได้รับ “อื้อจะ...เจ็บอ๊ะ” “อ่า...อ๊า” เมื่อคิมหันต์ส่งแรงเข้าออกอย่างรวดเร็วไม่นานก็ปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นใส่ในอุปกรณ์ป้องกันทุกหยาดหยด เอวานอนหอบหายใจและเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่แต่ไม่ทันที่เธอจะได้คิดอะไรไปไกลกว่านั้น คิมหันต์ถอดถอนแก่นกายและถอดถุงยางอนามัยออกก่อนจะหยิบชิ้นใหม่มาใส่อีกครั้ง อย่าบอกนะ...! “อย่านะเราเจ็บไปหมดแล้ว” เอวาเบี่ยงตัวเมื่อรู้ทันทีว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น “แต่ครั้งนี้เธอจะเสียวแทนเจ็บเอวา” ไม่รอให้เจ้าของร่างได้ตอบอะไรคิมหันต์กระชากร่างนุ่มเข้าหาตัวก่อนจะสอดใส่ความเป็นชายเข้าในช่องทางคับแน่นอีกครั้ง และกิจกรรมรักก็บรรเลงขึ้นแก่นกายอันใหญ่โตตั้งดีดผงาดพร้อมสู่อีกครั้งทำเอาเอวาที่นอนหอบร้องไห้จากความเจ็บรีบถอยหนี ครั้งแรกของเธอช่างเลวร้ายสิ้นดี และไม่รู้ว่าค่ำคืนนี้คิมหันต์จะหมดคอนด้อมไปกี่กล่อง...

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more