บทที่ 6
ผู้หญิงของฉัน
เอวาเดินตามร่างของคิมหันต์ที่จูงมือเธออยู่เงียบ ๆ จริง ๆ ก็นึกแปลกใจที่ทำไมเขาถึงมาทำดีกับเธอ แต่มันก็ดีแล้วที่เธอไม่ต้องไปเป็นของเดิมพันบ้า ๆ แบบนั้น
“อะแฮ่ม ๆ อ้าวไอ้คิมจะพาเอวาไปไหนวะ” ระหว่างทางก็เดินผ่านกับออทัมและลูคัสที่ยืนกอดอกพิงกำแพงอยู่
“เสือก” เสียงเข้มของคิมหันต์เอ่ยขึ้นอย่างไม่ใส่ใจทำเอาเอวาที่เอาแต่เดินก้มหน้ากลับเงยหน้าขึ้นมาดูเหตุการณ์
“ไงเอวาฉันออทัมนะส่วนไอ้นี่ลูคัส”
“สวัสดี อันที่จริงเรารู้จักพวกนายนานแล้วล่ะ” เอวาส่งยิ้มให้บาง ๆ
คำตอบนั้นทำเอาคิมหันต์หันขวับมองเอวาทันทีด้วยสายตาไม่พอใจอย่างมาก
“เธอแอบชอบพวกเราอยู่งั้นสิ” ลูคัสเอ่ยขึ้นทำตาโต
“แล้วไอ้คิมล่ะรู้จักรึเปล่า”
“มีใครไม่รู้จักพวกนายสามคนที่ขึ้นชื่อเรื่องเจ้าชู้ที่สุดบ้างล่ะ”
“กลับกันได้แล้ว” คิมหันต์คว้าข้อมือของเอวาก่อนจะออกแรงให้เดินตาม
“แล้วเจอกันนะเอวาคนสวย” ออทัมพูดทิ้งท้า
