10. แผนล่อเสือ
1017 Words
ณ แก๊งกะโหลกดำ
หญิงสาวหรือแท้จริงหล่อนก็คือไซด์ไลน์สาว ถูกนำตัวเข้ามาพบกับหัวหน้าแก๊งกะโหลกดำ ที่กำลังมีสีหน้าเคร่งเครียดอยู่ตลอดเวลา นับตั้งแต่สูญเสียสมุนไปอีกหกคน ก็ต้องนับว่าเป็นความสูญเสียยิ่งใหญ่ของเขาอีกครั้งหนึ่ง แม้ว่าจะมีการเตรียมการรับมือเอาไว้อย่างเต็มที่แล้วก็ตาม
“ขอโทษด้วยนะที่ต้องพาน้องมาที่นี่”
เด่น ราชันเอ่ยกับหล่อน แล้วพยักหน้าให้กับสมุน “ปล่อยเธอให้เป็นอิสระ”
“พวกพี่เป็นใครกันคะ อย่าทำอะไรหนูเลยนะคะ”
“ไม่มีอะไรหรอกน้อง ไม่ต้องห่วงหรอก เอาไว้เสร็จงาน จะพาน้องไปส่งบ้านเอง”
“งานอะไรคะ”
“เล่าแล้วยาว มันมาจากเหตุการณ์เมื่อคืน”
ใบหน้าของหญิงสาวถึงกับเผือดลง เมื่อได้ยินแบบนั้น “หนูไม่รู้จักคนคนนั้นนะคะ”
“เชื่อ พี่เชื่อว่าน้องไม่ได้รู้จัก แต่พี่คิดว่า การได้ตัวน้องมา น่าจะเป็นประโยชน์บางอย่าง”
“หนูช่วยอะไรพวกพี่ไม่ได้หรอกค่ะ ได้โปรด...”
“หุบปากเถอะน่า!” เด่น ราชันเริ่มรำคาญ
หญิงสาวหน้าซีด กลัว ไม่อยากคิดเลยว่าจะต้องเผชิญหน้ากับอะไรอีก เวลานี้ไม่มีใครช่วยหล่อนได้อีกแล้วละ ขึ้นอยู่กับพวกมันเพียงอย่างเดียว
“เอาตัวเธอไป” เด่น ราชันออกคำสั่ง คราวนี้ หญิงสาวเงียบกริบด้วยความกลัว...
เพชรกล้าดีดร่างลุกนั่ง...
เขาเพิ่งตื่น นี่เป็นคืนที่สองแล้วของการมาพักอยู่ที่ห้องพักรายวัน ชีวิตไม่ได้ลำบากอะไร แค่มันเป็นวิถีของมือสังหารอย่างเขา
เสียงเคาะประตูดัง
เพชรกล้าขยับร่างลุกขึ้น ปืนพร้อมใช้งานตลอดเวลา
เขาเปิดประตูออกไปก็พบว่า เป็นเด็กที่ดูแล
“พี่จะเช็กอินต่อหรือเปล่าครับ”
“ใช่” เพชรกล้าควักเงินออกมาจากกระเป๋า ส่งให้ “ไม่ต้องมารบกวนอีกนะ ผมอยากพัก”
“ได้ครับ”
ประตูถูกปิดลงอีกครั้ง เพชรกล้ากลับทิ้งร่างนอนลง ข้อมูลความเคลื่อนไหวต่าง ๆ สามารถรับรู้ได้ไม่ยาก เขารู้แล้วละว่าพวกมันเป็นใคร
กะโหลกดำ ไม่น่าจะเกี่ยวข้องกับการลงมือสังหารภรรยาของเขา พวกมันแค่แก๊งเงินกู้นอกกฎหมาย หัวหน้าแก๊งเป็นเด็กรุ่นน้อง แต่ประสบการณ์โชกโชน ถึงสามารถรวบรวมกำลังคนเดนคุก ผ่านประวัติอาชญากรรมจำนวนมากมารวมตัวกัน
ธุรกิจของพวกมัน แม้ว่าจะออกไปในทางสีเทา แต่ลึกลงไปกว่านั้นก็ดำสนิท เพราะยังแอบรับงานฆ่า หรือเรียกค่าคุ้มครอง
เพชรกล้าไม่ได้รู้สึกเสียใจกับจำนวน 6 ศพที่เขาลงมือ
วันก่อนก็จัดหนักไปหลายคน สร้างความระส่ำระสายให้กับพวกมันอยู่ไม่น้อย ตอนนี้ เขาไม่คิดจะยุ่งกับพวกมันอีก เพราะยังไม่ใช่เป้าหมาย
ระหว่างที่กำลังเลื่อนดูรายละเอียดต่าง ๆ ที่เผยแพร่ตามสื่อออนไลน์ จู่ ๆ ก็มีข่าวด่วนปรากฏขึ้นว่า มีการจับตัวหญิงสาวคนหนึ่งไป
เพชรกล้าดูเพียงแวบเดียวก็เข้าใจได้ไม่ยากว่า เป็นฝีมือของใคร
และผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร หล่อนคือคนเมื่อคืนที่บังเอิญต้องเผชิญหน้ากับเหตุการณ์เลวร้าย เรื่องนี้เขาคงปล่อยวางไม่ได้
พวกแก๊งกะโหลกดำน่าจะหมายให้เขาปรากฏตัวนั่นเอง ในเมื่อพวกมันต้องการแบบนั้นละก็...เขาจะไปตามที่พวกมันต้องการ
กะโหลกดำ ไม่จำเป็นสำหรับสังคม พวกมันก่อวีรกรรมต่าง ๆ เอาไว้ไม่น้อย จะได้ถือโอกาสจัดการให้สิ้นซาก ดวงตาของเพชรกล้าเวลานี้ แทบไม่เหลือความรู้สึกอื่นใด ซึ่งก็คือแววตาของมือสังหารชัด ๆ!
แก๊งกะโหลกดำ
เด่น ราชันยังคงอยู่ในที่ตั้ง แต่ทุกความเคลื่อนไหวต่าง ๆ ถูกส่งเข้ามาอยู่ตลอดเวลา นับตั้งแต่เกิดเหตุการณ์เมื่อคืน มาตรการรักษาความปลอดภัยโดยรอบพื้นที่ ต้องเรียกว่าเข้มข้นกว่าเดิมหลายเท่า
เขาต้องเตรียมรับมือ ถ้าหากมีการบุกเข้ามาช่วยเหลือหญิงสาว
ตอนนี้ อาวุธยุทโธปกรณ์พร้อมกว่าเดิม เพราะอยู่ในที่ตั้ง
ข่าวกำลังออกแพร่ทางสื่อออนไลน์ แต่ไม่ใช่ข้อมูลที่เป็นความจริงทั้งหมด เป็นข่าวลวง เพียงเพื่อหวังให้ไอ้คนเมื่อคืนมาติดกับ
เวลานี้ เด่น ราชันค่อนข้างมั่นใจว่า แบล็กกันก็คือ เพชรกล้า ภราดร แม้ว่าจากข้อมูลจะยังไม่ชัดเจนเท่าไรก็ตาม เด่น ราชันเองก็มีเซนส์บางอย่างเฉพาะตัวเหมือนกัน
“เฮ้ย มีใครอยู่บ้างวะ” เด่น ราชัยเริ่มหงุดหงิด การรอคอยอะไรบางอย่าง ไม่ใช่เรื่องที่คนอย่างเขาเคยทำมาก่อน
“ครับลูกพี่”
“มีความเคลื่อนไหวอะไรบ้างวะ”
“ยังเลยครับ เงียบมาก”
“ไปพาผู้หญิงคนนั้นเข้ามาหากู”
“ครับพี่”
หญิงสาวผู้เคราะห์ร้ายถูกพาตัวเข้ามาในห้องของหัวหน้าแก๊ง สายตาของเด่น ราชันที่มองหล่อนในครั้งนี้ ทำเอาหล่อนรู้สึกใจคอไม่ดี
มันคือแววตาที่เต็มไปด้วยความเหี้ยมเกรียม
“พี่คะ ปล่อยหนูไปเถอะค่ะ”
“จะรีบไปไหน น้องก็หน้าตาดีเหมือนกันนะ ถามจริง รับงานหรือเปล่า”
“เอ่อ...”
“แค่ตอบตามตรง”
“ค่ะ มีบ้าง”
“นั่นไง พี่ดูคนไม่ผิด พี่มีไอ้พวกกลัดมันอยู่ตั้งเยอะ เพราะงั้นที่นี่น้องจะมีงานมากมายเชียวนะ ไม่ต้องออกไปหาแขก”
“ไม่ได้ค่ะ”
“ทำไมล่ะ”
“หนูไม่ชอบแบบนี้”
“กะหรี่มีสิทธิ์เลือกด้วยหรือวะ” เด่น ราชันคำราม
หญิงสาวหน้าเสีย หล่อนย่อมไม่ชอบใจกับคำพูดของชายหนุ่มตรงหน้าอยู่แล้ว แต่ถ้าขืนแสดงอาการไม่ชอบใจออกมา เกรงว่าจะเร่งให้เกิดอันตรายเร็วขึ้นกว่าเดิม
“พี่คะ หนูไม่เคยรับงานแบบนี้มาก่อน”
“ก็ลองดูหน่อยปะไร สวิง ชอบไหม”
“เอ่อ...”
“พี่ถามว่าชอบไหม เวลาพี่ถาม น้องต้องตอบสิ”
“หนูไม่เคย”
หญิงสาวตอบเสียงเบา สั่นพร่า ด้วยรู้สึกกลัว
- Writer
