"อื้ออออออ" หญิงสาวตื่นนอนในช่วงสายของอีกวัน มองนาฬิกาแขวนที่ผนังห้องจึงรู้ว่าตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงแล้ว กำลังจะขยับตัวลุกขึ้นนั่งแต่ก็ถูกแขนแกร่งของศรันย์กอดรัดเอวไว้เสียก่อน
"พอแล้วค่ะพี่รันย์" เธอดันศรันย์ให้ออกห่างเมื่อเขาทำท่าจะมาขึ้นคร่อมเธอ
"อีกรอบเดียวนะ" ศรันย์พูดเสียงออดอ้อน
"ไม่ค่ะ"
"นะ"
"บอกว่าไม่ไงคะ" คราวนี้พิมพิชญาขึ้นเสียงใส่เขา ศรันย์หน้าเจื่อนแต่ก็ยอมลงจากตัวเธอ
หญิงสาวกุมขมับทั้งสองข้างเมื่อรู้สึกปวดหัวและเจ็บปวดตามเนื้อตัวที่โดนเขาบีบขย้ำทั่วร่างจนมันขึ้นรอยเขียวช้ำ
"เป็นอะไร"
"เปล่าค่ะ" พูดจบก็ลุกหนีเขาเข้าห้องน้ำทั้งที่ร่างกายยังเปลือยเปล่า กิจกรรมเมื่อคืนนี้สูบพลังงานเธอไปมากจนแทบเดินไม่ไหว
ศรันย์นั่งพิงหัวเตียงหยิบโทรศัพท์มือถือมาดูแจ้งเตือนของทัตเทพ
⬇️ชอบของขวัญที่กูให้มั้ย
"ไอ้เวร" เขาด่ากลับเพื่อนไป
ตืดดด ตืดดด
กำลังจะวางโทรศัพท์ลงแต่ก็มีคนโทรเข้ามาเสี
