"เกลียดพี่หรือเปล่า" หลังจากที่ต่างคนต่างเงียบอยู่นาน ศรันย์ก็พูดขึ้น
หญิงสาวเงียบไม่ได้ตอบคำถามเขา ศรันย์ใช้สองมือประคองแก้มเธอเบาๆให้เธอสบตากับเขา
"อย่าเกลียดพี่เลยนะ" เธอหลับตาลงเมื่อเมื่อศรันย์ใช้หน้าผากของเขามาสัมผัสกับหน้าผากของเธอ
เขาจับมือของเธอให้มาสัมผัสรอยสักนาฬิกาตรงอกข้างซ้ายของเขา
"ทำไมพี่ถึงรู้สึกว่าเวลาของเรามันเหลือน้อยลงทุกที"
"ไม่รักพี่สักนิดเลยหรอครับ" เขายังคงเข้าใจว่าคนที่เธอรักคือหมอธนดล
"รีบอาบน้ำเถอะค่ะ พรีมง่วงแล้ว" เธอผละออกห่างจากเขาแล้วลุกออกจากอ่างไป
วันต่อมา...
"สวัสดีค่ะคุณพ่อ"
"อ่าๆหวัดดีลูก เป็นไงพ่อมีแววจะได้อุ้มหลานมั้ยตารันย์" ศรันย์พาหญิงสาวแวะมาเยี่ยมพ่อของเขาในวันเกิดครบรอบอายุ30ปีของเขา
"เหงาก็หาเมียสิครับคุณพ่อ ไม่ต้องมารอลูกผมหรอก"
"อ้าว ทำไมล่ะ พรีมยังไม่พร้อมหรอลูก"
"ค่ะ" พิมพิชญายิ้มตอบ
"เฮ้อออ ก็หนูพรีมพึ่งจะยี่สิบสามเองนี่เนาะ ยั
