"บอกให้ออกไปไง" คราวนี้พิภพตะโกนสุดเสียงพร้อมกับทรุดตัวลงไปกับพื้น
"คุณพ่อ/คุณพ่อ" ศรันย์และพิมพิชญารีบปรี่เข้าหาพิภพที่นั่งเอามือกุมที่อกข้างซ้าย แม่บ้านรีบวิ่งไปตามคนขับรถทันที
"คะ..คุณพี่เป็นอะไรคะ" เอมอรทำท่าจะเข้ามาใกล้แต่ถูกพิมพิชญาห้ามไว้เสียก่อน
"คุณห้ามเข้ามาใกล้คุณพ่อนะคะ"
"แม่แค่จะดู.../บอกว่าอย่าเข้ามา" คราวนี้พิมพิชญาตะโกนเสียงดังลั่น
"พาลูกของคุณออกไปด้วยที่นี่ไม่ต้อนรับพวกคุณ" เชิดนำรถมาจอดรอที่หน้าบ้านแล้ว เธอกับศรันย์จึงพยุงพิภพขึ้นไปโรงพยาบาลทันที
"กลับกันเถอะแม่"
"พวกใจจืดใจดำ ไปกลับก็กลับ" พูดจบเอมอรก็กระฟัดกระเฟียดเดินออกไป
โรงพยาบาล...
"ไม่มีอะไรน่ากังวลนะครับ แต่หมออยากให้นอนที่นี่สักสองคืน หมอจะให้ยาคลายเครียดคนไข้จะได้พักผ่อนให้เต็มที่"
"ค่ะ ขอบคุณนะคะ" เมื่อหมอเดืนออกไปแล้วเธอจึงหันมาคุยกับศรันย์
"พี่ศรันย์ไปทำงานเถอะค่ะ พรีมจะอยู่กับคุณพ่อ" เธอบอกกับเข
