ความดิบเถื่อนในตัวปริญมันเริ่มทำกชมนเจ็บ เมื่อมือหนาบีบเข้าที่ต้นคอของกชมนจนเธอหายใจแทบไม่ออก ยิ่งเธอพยายามแก้ตัวเขายิ่งโมโห ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้ทำผิดก็ตาม แต่เขาก็ไม่ชอบอยู่ดีที่เห็นผู้หญิงของตัวเองมีผู้ชายคนอื่นมาเกาะแกะ ปริญพยายามดึงสติตัวเองให้อยู่กับเนื้อกับตัว
แคร่ก แคร่ก แคร่ก
กชมนรีบเอามือจับต้นคอตัวเอง ที่ตอนนี้ถูกปลดปล่อยจากพันธนาการแล้ว สายตาดุจดังพญามัจจุราชจ้องมองคนตัวเล็กราวกับว่าจะกระชากวิญญาณเธอลงหลุม
“จำไว้เธอคือผู้หญิงของฉัน ไม่ว่าผู้ชายหน้าไหน เธอก็ห้ามเข้าไปยุ่งวุ่นวาย จนกว่าฉันจะอนุญาต!!”
คำพูดนี้มันทำให้กชมนเจ็บแปลบๆ เข้าไปในหัวใจ ถ้าเขาอนุญาตเธอถึงจะไปไหนก็ได้ใช่ไหม ต้องรอให้เขาเบื่อเธอก่อนใช่ไหม ตอนนี้เขายังไม่เบื่อเธอเลยทำดีกับเธอให้เธอตายใจสินะ คนตัวเล็กดวงตาแดงก่ำน้ำตาเริ่มคลอเบ้าขึ้นมาทันที ปริญเห็นหยาดน้ำตาใสๆ ที่กำลังจะเอ่อล้นออกมาเขายิ่งรู้สึกหงุดหงิดใจ
