03
808 Words
"กรี๊ดดดดดดดด" เสียงกรีดร้องของหญิงสาวดังบาดแก้วหูพีช เขาตื่นมางัวเงียเหนียวช่วงล่าง ทั้งยังมองในห้องไม่เห็นใคร แต่เสียงกรี๊ดราวคนเสียสติก็ยังคงดังอย่างต่อเนื่อง พีชหยิบผ้าคลุม คลุมกายตัวเองก่อนจะเดินลงไป
เห้ยยยย
พีชตกใจแทบเสียสติ ห้องด้านล่างของเขาโล่ง โซฟา โต๊ะกลางถูกดันไปวางไว้ข้างห้อง กลางห้องเต็มไปด้วยรอยเลือด
หนูรักพี่
รอยเลือดแดงฉานน่ากลัว ไม่ไกลกันใกล้กับกระจกหน้าต่างบานใหญ่ที่เห็นวิวทั่วทั้งเมืองก็ปรากฎร่างเด็กสาวที่นั่งผิวกายซีด ดวงตาเบิกโพลงจ้องมองมาที่เขาตรงบันได
...นีน่า
จากนั้นพีชก็แทบไม่รับรู้อะไรอีก กว่าเขาจะรู้สึกตัวก็เป็นช่วงเวลาที่เขากำลังนั่งอยู่บนโซฟา ภายในห้องมีตำรวจมากมายที่กำลังตรวจสอบพื้นที่เกิดเหตุ แต่ด้วยอาการช็อคตกใจทำให้พีชถูกนำส่งโรงพยาบาลทันที
"พีชนี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน ทำไมมีคนไปฆ่าตัวตายในห้องของแก" เสียงของคุณดนัยดังขึ้น เขาต้องยกเลิกไฟลท์ที่จะเดินทางไปฝรั่งเศส การประชุมที่เกี่ยวพันกับเงินลงทุนหลักพันล้านหลุดลอยไป เพราะไอ้ลูกหน้าโง่นี่ ยิ่งคิดยิ่งโมโห อีกฝ่ายเป็นถึงเน็ตไอดอลสาวน่ารักที่มีชื่อเสียง
ทุกหน้าสำนักข่าว หนังสือพิมพ์ล้วนประโคมข่าวนี้กันหมด อีกทั้งตอนนี้ทุกคนก็รู้แล้วว่าไฮโซเจ้าชู้ทำร้ายจิตใจจนเน็ตไอดอลต้องฆ่าตัวตายนามสกุลอะไร และเป็นทายาทใคร ชื่อของเขาทะยานหราขึ้นแฮชแท็กเทรนทวิตเตอร์ที่มีคนรีทวิตไปมากกว่าหนึ่งล้านรี
"คุณพ่อครับ ใจเย็นก่อนสิครับ ตำหนิพีชไปก็ไม่มีประโยชน์ เราต้องมาช่วยกันคิดหาทางแก้ปัญหาก่อนนะครับ" ภาคกล่าว เขาเองก็รู้ว่ามันไม่ง่ายดายเลยที่จะแก้ปัญหานี้ แต่ตอนนี้จะทะเลาะกัน ด่าทอกันก็ไม่มีประโยชน์อะไรเลย
"ฉันล่ะอยากจะบ้าตายจริงๆ แกแบ่งส่วนดีให้ไอ้พีชมันบ้างไม่ได้หรือยังไง" คุณดนัยเมื่อเห็นบุตรชายคนโตก็พลันทอดถอนหายใจ
"นี่คุณด่าลูกฉันหรอ" คุณนายศรีนวลแห้วเสียงใส่สามีด้วยความไม่พอใจ
"ก็เพราะเธอเป็นแบบนี้ไง ลูกมันเลยเสียคน" คุณดนัยบ่นออกมา
"ยังไงก็ต้องช่วยลูก"
"เออผมช่วยมันแน่ แต่ถ้าต้องให้มันติดคุก ก็ให้มันติดไป ผมไม่สู้คดีอะไรทั้งนั้น" คุณดนัยกล่าว พีชเรียนจบมาหลายปี ทำงานเหมือนมานั่งโง่เฉยๆ สร้างปัญหาไม่รู้จักหยุดหย่อน ภาคต้องคอยมาแก้ปัญหาให้เสมอ เขาสร้างทุกอย่างมาด้วยหยาดเหงื่อแรงกาย เขาไม่ปล่อยให้พีชทำลายมันลงแน่นอน
"นี่หมายความว่ายังไง คุณจะปล่อยให้ตาพีชติดคุกแล้วเอาไอ้เด็กนี่มาเป็นทายาทคุณแทนงั้นหรอ"
"ไอ้เด็กนี่ที่คุณว่ามันก็ลูกผม จะสืบทอดต่อจากผมแล้วมันผิดอะไร"
"แล้วคุณเอาตาพีชไปไว้ที่ไหน"
"มันอยู่ตรงไหนก็ให้มันอยู่ตรงนั้นเถอะ สร้างแต่ความชิพหาย ถามจริงเถอะออกงานสังคมไม่อายบ้างหรือไง มีลูกแบบนี้น่ะฮะ"
"นี่คุณกล้าพูดแบบนี้กับฉันเลยหรอ"
"เออ ผมเหลืออดแล้ว คราวที่แล้วก็ข้อหาพรากผู้เยาว์ กว่าจะหลุดได้ผมวิ่งเต้นหมดเงินไปเท่าไหร่"
"แล้วยังไงก็อีเด็กนั่นมันร่านเข้าหาลูกเรานี่"
"คุณโทษแต่คนอื่นยกเว้นตัวเอง คุณไม่เคยสั่งสอนมัน เคยระลึกได้ไหมว่าเป็นแม่ที่แย่น่ะ"
"ฉันไม่สน คุณต้องช่วยลูก"
"ผมไม่ช่วยมันอีกแล้ว ผมจะแต่งตั้งภาคเป็นทายาทของผม ผมไม่ทนอีกแล้ว" คุณดนัยกล่าวก่อนจะลากภาคออกไปจากห้อง ทิ้งคุณศรีนวลยืนน้ำตาคลอ มองลูกชายที่หลับไม่ได้สติ แต่ความจริงพีชตื่นนานแล้ว เขาไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เขาจำได้แต่ภาพรอยเลือดที่กระจายเต็มห้อง ทำไมเด็กสาวถึงได้ทำแบบนั้นกัน
วันเวลาผ่านไปข่าวนี้ยิ่งกลายเป็นข่าวใหญ่มากขุึ้น เพราะหลายคนเริ่มขุดหลักฐานจากสเตตัสที่น้องนีน่าเคยโพสไว้ รวมทั้งการสอบปากคำจากคนใกล้ชิด พ่อแม่น้องก็ออกมาเรียกร้องความเป็นธรรม เพราะครอบครัวอีกฝ่ายร่ำรวยกว่า กลัวคดีจะไม่จบ
พีชอยู่ในโรงพยาบาลถูกกักตัวไม่ให้มีใครเข้ามาเยี่ยมได้ จนกระทั่งคืนนึง พีชต้องตื่นมาพร้อมอาการปวดคอ และหายใจไม่ออก
- Writer
