ร่างบางผลักอกของสตีเฟ่นส์อย่างแรงพร้อมกับตบหน้าเพื่อเรียกสติของเขาอย่างแรงไปหนึ่งทีด้วยเช่นกัน
" คุณทำบ้าอะไรของคุณ ห๊ะ!! "
ร่างบางที่ก่นด่าไปพร้อมกับยกมือน้อยๆขึ้นมาเช็ดตรงริมฝีปากไปมาเหมือนรังเกียจคนตรงหน้า
" ก็จะทำให้คุณเป็นของผมไงล่ะ คุณชอบบอกไม่ใช่หรอน้ำผึ้งว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน "
ร่างสูงที่กำลังจะประชิดเข้ามาอีกรอบ แต่ก็โดนมือน้อยๆของเธอยันอกไว้เสียก่อน
" นี่หยุดเดี๋ยวนี้นะ!! คุณเสียสติไปแล้วหรือไงคุณสตีเฟ่นส์ ถ้าขืนคุณยังจะรังแกฉันอีกนะ ฉันจะลาออก แล้วฉันก็จะไม่ยกโทษให้คุณอีกเลย "
ร่างสูงหยุดชะงักทันทีกับคำพูดของเธอ เพียงแค่เธอพูดว่าจะไม่ให้อภัยเขาอีกก็ทำให้เขาถึงกับได้สติขึ้นมา อารมณ์ชั่ววูบที่เกิดขึ้นเขารู้ได้ทันทีว่าเขาชอบเธอเข้าให้แล้ว
" ผมขอโทษ "
" ไม่เป็นไรค่ะ คราวนี้ฉันจะไม่ถือโทษโกรธคุณนะเพราะฉันจะถือว่าคุณไม่มีสติ แต่ถ้าคราวหน้าคุณยังควบคุมตัวเองไม่ได้อีกฉั
