แสนชัง - 30 - ส่วนลึก

1355 Words

- โรงพยาบาล – ปกป้องลืมตาตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่เขามองไปรอบๆ ห้องเห็นเพียงเพดานสีขาวไม่คุ้นตา และสายน้ำเกลือระโยงระยางเต็มแขนจนน่าหงุดหงิด สิ่งที่เขาคิดได้ในตอนนี้คือมองหาม่านมัสลิน แต่ในห้องของเขามันกลับว่างเปล่า ... ไม่มีใคร ... แกร๊ก~ "ไงไอ้เสือ เป็นไงบ้าง" "มาไงวะ" ปกป้องทักทายเพื่อนๆ ของตัวเองทั้งสามคนที่เดินเข้ามาในช่วงเวลาที่เขาลืมตาตื่นพอดี สายตาของเขายังมองไปที่ประตูเสมอแต่ก็ไร้วี่แววซึ่งคนที่รอคอย "กูเป็นอะไรวะ" "ทำใจดีๆ นะมึงเป็นมะเร็ง" ดินแดนพูดขึ้นเขานั่งลงข้างเตียงของเพื่อนรัก สีหน้าของเขาดูเศร้าหมอง ไม่ต่างจากปกป้องที่นิ่งไปในทันที "กูเป็นมะเร็ง" "เปล่า กูตอแหล" "ไอ้สัสดิน!" "แค่หยอกๆ เอง" เพื่อนๆ ต่างก็พูดคุยกันไปเรื่อยเปื่อย ไม่นานนักปกป้องก็นิ่งไป เขาเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง ทำให้ภายในห้องที่มีเสียงพูดคุยกับกลายเป็นเงียบลงอีกครั้ง "มัสมาบ้างไหมวะ" เขาถามเสี

Read on the App

Download by scanning the QR code to get countless free stories and daily updated books

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD