แสนชัง - 12 - ไม่แคร์

1286 Words

ใบหน้าคมคายหันไปตามแรงฟาดของฝ่ามือ เขาจับกระชากแขนเรียวเข้าหาตัวแล้วอุ้มเธอขึ้นพาดบ่าแกร่งเดินออกไปจากหาดทันทีเพื่อนๆ ของเธอและเขาไม่ทันได้สังเกตเพราะมัวแต่เล่นน้ำกันโดยไม่รู้เลยว่ากำลังปล่อยปลาย่างเอาไว้กับแมว ตุ้บ! อุ๊ก! ร่างบางถูกโยนลงที่นอนนุ่มภายในห้องพักของปกป้อง เขาขึ้นคร่อมร่างเธออย่างรวดเร็วทำให้หญิงสาวไม่สามารถดิ้นหนีได้ทัน มือหนาจับรวบมือเรียวทั้งสองข้างเอาไว้ ก่อนก้มหน้าลงประกบปากจูบเธออย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย "อื้ออออ!" ปกป้องสอดแทรกเรียวลิ้นเข้าควานหาลิ้นเล็กในโพรงปากบาง ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้มันเป็นเพราะเธอ เพราะเธอแรดเอง เพราะเธอเที่ยวอ่อยคนนั้นคนนี้ไปทั่วทั้งๆ ที่ยังอยู่ในตำแหน่งว่าที่คู่หมั้นของเขาแต่ก็ยังทำตัวร่าน ระริกระรี้ไปกับคนอื่น เขาควรต้องสั่งสอนเธอให้หลาบจำจะได้ไม่กล้าพยศกับเขาอีก "ปล่อยมัสนะ คนบ้า ปล่อยนะ!" "เธอกล้ามากที่ตบหน้าฉันในที่สาธารณะ" "แล้วที

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD