TBW SERIES2: FIFTEEN
591 Words
Infairness masarap ito magluto.Panay ang asikaso nito sa kanya kung hindi pa niya ito tinaasan ng kilay baka pinaglagay na sya nito ng pagkain sa Plato niya kaya napakamot na lang ito sa ulo.
"So,how's the taste?" maya-maya tanong nito.
"Pwede na," maikli niya sagot.
Malaki ang ngiti nito."Mabuti na lang nagpaturo ako Kay Karen.."anito.
Napahinto siya sa pagsubo at bigla siya nawalan ng gana
"Tapos na ko,salamat sa pagkain," aniya at tumayo na pero mabilis na inabot nito ang braso niya.
"S-sandali! Wala pa nga kalahati Yung nakakain mo eh," palag nito.
Matiim niya tinitigan ang pagkakahawak nito pero hindi naman ito man lang nasindak sa kanya.
"Sit.."seryoso nito anas.
"Anong sabi mo?"
"Tapusin mo muna..sayang ang pagkain,alam mo naman siguro na masama ang nagsasayang ng pagkain di ba,"anito na hindi siya binibitawan.
" Come on,Debbie..kahit ngayon lang pagbigyan mo ako kapag nalutas na ang kaso hindi na ako magkakaroon ng chance na makilala ka,"he's insist.
Matagal niya ito tinitigan.Mababakas sa gwapo nito mukha ang panghihinayang.
"Please," anito.
Napipilitan na bumalik siya sa pagkakaupo at sinamaan ito ng tingin."There's no next time after this,Mr.Siegfred,"aniya.
Seryoso ito tumango."Yes,I know..kaya pagbigyan mo na ako ngayon,"anito.
Tahimik na pinagpatuloy na niya muli ang pagkain.Malamang kung hindi lang nito binanggit si Karen hindi naman siya magrereak ng ganun!
You are jealous!alingawngaw ng inner wolf niya na ikinasamid niya.Agad-agad na inabutan siya nito ng tubig.
"You okay?" nag-aalala nito tanong.
Tumango lang siya rito.
No,I'm not! Galit niya sabi sa kanya inner wolf na alam niya nakahalukipkip at nakangisi sa kanya.
Muli niya pinagpatuloy ang pagsubo at dama niya ang matiim na pagtitig sa kanya ni Tyron.Nang mag-angat siya ng mukha nakatitig nga ito sa kanya.
"What?" mataray niya sabi rito.
Ngumiti ito."Hmm,kailan kaya kita makikita nakangiti?"
Naging blanko ang mukha niya.
"Gusto mo bang matapos itong kinakain ko?"
"Of course!"
"Pwes,don't talk to me..ayoko kinakausap ako habang kumakain.." pagsisinugalin niya rito.
Napapahiya napangiwi ito."Sorry,nasabi ko lang,"anito.
Nanahimik na ito hanggang sa matapos sila sa pagkain.
Hinatid pa siya nito sa pagbalik niya sa opisina.Makulit ito kaya hinayaan na niya tutal naman may kasalanan siya rito.
"Sige na.."agad niya pagtataboy rito ng nasa harap na siya ng kubo.
" Okay,Salamat ulit sa pagsalo mo sakin sa pananghalian,"anito.
Tumango lang siya rito."Sandali,"habol niya rito ng pipihit na ito paalis.
"Kapag..nagdugo ulit yan o sumakit sabihin mo sakin agad,dadalhin kita sa ospital sa bayan,"aniya.
Ngumiti ito at nangniningning ang mga mata." Yes,boss!"pagsaludo nito gaya ng kanina.
"Alright," pagtango niya rito at nauna na siya tumalikod rito.
Agad siya napabuga ng malalim ng maisara niya ang pintuan.May nagbabanta pagngiti sa bibig niya pero Agad din siya natigilan ng may makita siya papel na nasa ibabaw ng desk niya.Palagi malinis at maayos ang desk niya.Gusto niya palagi nasa ayos ang lahat.
Dinampot niya iyun at nagsalubong ang mga kilay,lalo nag-itim ang kanya mga mata at umangil ang kanya inner wolf sa nakasulat sa papel.
Kung noong una nakaligtas ka ngayon sisiguruduhin ko sayo na tatama ang bala.
Nilamukos niya ang papel.Hinila niya ang isang drawer ng desk niya at dinampot ang naunang dalawa lukot na papel.
Yes,may death threat siya at hindi niya alam kung sino ang gumagawa noon.Nandito lang sa paligid ang kaLaban!
Nagpupuyos sa galit ang dibdib niya nasa paligid lang niya ang gunman at hindi niya alam kung sino!
Hindi uubra ang pangamoy niya sa papel para mapasino ang nagbabanta sa kanya.
Sa oras na mahuli kita kung sino ka man,I'll make sure na pagsisisihan mo kinalaban mo ako! Nagpupuyos sa galit niya anas sa hangin.
- Writer
