เมียวิศวะ 2 | อยากได้ต้องได้
850 Words
“กูรู้แค่ว่าแฟนเก่าไอ้สายฟ้าชื่อลิตา ทำงานเป็นพีอาร์ให้กับลูกค้าVIPที่ผับ ค่าตัวต่อชั่วโมงไม่ต้องพูดถึง แพงสุดในผับแล้วคนนี้ ลิตาเป็นเด็กใหม่ของเจ้นัตตี้ ทำงานได้สักพักก็กลายเป็นตัวท็อปของผับ”
คิมหันต์นั่งฟังน้ำเหนือเล่าเรื่องแฟนเก่าสายฟ้าอย่างตั้งใจ เจ้นัตตี้ ที่เพื่อนสนิทเอ่ยถึง พวกเขารู้จักเป็นการส่วนตัวอยู่แล้ว เวลาไปดื่มที่นั่น เจ้นัตตี้มักหาเด็กมาให้อยู่เสมอ แถมยังเป็นระดับตัวท็อปของผับอีกด้วย ช่วงนี้ไม่ค่อยได้ไปจึงไม่รู้ว่าเจ้นัตตี้มีเด็กใหม่ซึ่งก็คือ…ลิตา
“ส่วนสาเหตุที่เลิกกัน กูได้ยินรุ่นพี่ที่สาขาบอกว่า ไอ้สายฟ้าไปเอากับรุ่นน้องที่เป็นดาวในคณะ ลิตาจับได้เลยบอกเลิก เห็นว่าตามง้ออยู่เพราะมันรักแฟนคนนี้มาก แต่ลิตาไม่ยอมคืนดี ตัดแล้วตัดเลย กูว่าแฟนเก่ามันก็เด็ดขาดพอตัวอยู่นะ”
“มึงจะเอาคืนสายฟ้าด้วยวิธีนี้จริงดิ?” อนาคินถาม
“มันอยากส่งคนมาป่วนสนามกูก่อนทำไม” งานนั้นนอกจากเขาไม่ได้กำไรแล้ว ยังขาดทุนไปเยอะอีกต่างหาก สายฟ้าทำเขาไว้เจ็บแสบมาก บอกแล้วไงถ้าเขาได้เอาคืน อย่ามาพาลทีหลังแล้วกัน เพราะจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้…มาจากมัน!
อยากเห็นสายฟ้ามันกระอักเลือดตายไม่ไหวแล้ว…
“เสือมันจะออกล่าเหยื่อแล้ววะ” ลูคัสพูด
“เหยื่อตรงสเปกเสือขนาดนั้น เสือจะมีใจบ้างรึเปล่าวะ” น้ำเหนือเอ่ยแซว
“มีจงมีใจเหี้ยไรล่ะ กูแค่อยากเอาคืนมัน ส่วนได้กินเหยื่อ มันคือผลพลอยได้”
“ผลพลอยได้ อ๋ออ เข้าใจแล้ว” น้ำเหนือยังคงแซวคิมหันต์ไม่หยุด
“มึงจะเอาคืนมัน มึงมีแผนแล้วเหรอวะ”
“แค่เป็นเด็กเจ้นัตตี้ ก็ง่ายสำหรับกูแล้ว” นัยน์ตาดำขลับฉายแววความชั่วร้ายออกมา แค่ลองจินตนาการภาพสายฟ้ากระอักเลือดตายตอนรู้ว่าแฟนเก่าตัวเองโดนอริคาบไปกิน ก็ทำให้เขารู้สึกสะใจขึ้นมาแล้ว
@ผับ
คิมหันต์เดินเข้ามาในผับแห่งหนึ่งท่ามกลางสายตาผู้หญิงที่มองอย่างให้ความสนใจ เพียงแค่เดินเข้ามาก็กลายเป็นจุดสนใจของใครหลายคนได้ไม่ยาก ร่างสูงหนึ่งร้อยแปดสิบห้าอัพเดินตรงไปยังโซนVIPที่มีใครบางคนนั่งรอ
“คืนนี้ผับเจ้คงขายดิบขายดีแน่ๆ เพราะคิมหันต์มา”
“ไม่เจอกันนานเลยนะครับเจ้นัตตี้” เขาทักทาย ก่อนจะเดินเข้าไปนั่งลงข้างๆ ซึ่งเจ้แกก็เข้ามากอดเป็นปกติเหมือนทุกครั้งที่เห็นเขามาที่นี่
“ไม่มาที่นี่นาน รู้ไหมว่าเจ้คิดถึง”
“ช่วงนี้ผมยุ่งๆ กับเรื่องส่วนตัว เลยไม่ค่อยได้มาหาเจ้”
“เรียนหนักเหรอ?”
“เรื่องเรียนตัดทิ้งไปได้เลยครับ”
“เจ้ได้ข่าวว่าที่สนามคิมหันต์เกิดเรื่องเหรอ?”
“ครับ เกิดเรื่องนิดหน่อย”
“วันนี้คงไม่ได้มาชวนเจ้ดื่มเฉยๆ ใช่ไหม?” เจ้นัตตี้เอ่ยถามอย่างดูออก ปกติเวลาคิมหันต์มาดื่มจะไม่มาคนเดียว เพราะมักมากันเป็นแก๊ง ทว่าวันนี้กลับมาคนเดียว แถมยังโทรมาชวนดื่มอีก มันแปลกจนน่าสงสัย
“ผมมีเรื่องอยากให้เจ้ช่วยหน่อย”
“เรื่องอะไรเหรอ?”
“ได้ข่าวว่าเจ้มีเด็กใหม่ที่เป็นตัวท็อป ผมอยากทำความรู้จักกับตัวท็อปของเจ้”
เจ้นัตตี้หรี่ตามองคิมหันต์อย่างรู้ทัน
“ตัวท็อปคนนี้ของเจ้ไม่รับงานบนเตียง ถ้าคิมหันต์อยากชวนมานั่งดื่ม เจ้เรียกมาให้ได้”
คิมหันต์คงหมายถึง ‘ลิตา’ เด็กของเธอคนนี้เป็นพีอาร์ก็จริง แต่ลิตาบอกว่าไม่ทำนอกเหนือจากการนั่งดื่ม ซึ่งเธอเคารพการตัดสินใจของเด็กในสังกัดทุกคน ไม่เคยบังคับว่าต้องรับงาน ‘บนเตียง’ แต่ถ้าใครอยากรับ เธอก็ไม่เคยขัด เธอไม่สามารถตัดสินใจแทนเด็กในสังกัดทุกคนได้
“ผมอยากเจอตัวท็อปเบอร์หนึ่งคนนั้นของเจ้”
“แค่ชวนมาดื่มใช่ไหม?”
คิมหันต์พยักหน้า หากแต่แววตากลับแฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์
“ลิตากำลังอยู่กับลูกค้า จะให้เจ้เรียกมาตอนนี้คงไม่ได้”
“ลูกค้าคนนั้นจ่ายให้เจ้เท่าไร ผมจะจ่ายให้เจ้สองเท่าของลูกค้าคนนั้น”
“คงสนใจลิตามากสินะ” ไม่เคยเห็นคิมหันต์เป็นแบบนี้มาก่อน การที่คิมหันต์แสดงออกอย่างนี้มันทำให้เธอมองว่าอีกฝ่าย ‘สนใจ’ เด็กในสังกัดคนนี้ของเธอมากเลยทีเดียว
“ถ้าบอกใช่ เจ้จะยอมดึงตัวลิตามาให้ผมตอนนี้ไหม?”
“ถ้าคุณคิมหันต์ต้องการ เจ้จะปฏิเสธได้ยังไงล่ะ”
ริมฝีปากหยักได้รูปยิ้มร้ายเมื่อได้รับคำตอบที่พึงพอใจ อะไรที่เขาอยากได้ มีหรือจะไม่ได้…
- Writer
