พระอาทิตย์เริ่มส่องแสงในเช้าวันถัดมา ท้องฟ้าดูสดใสแต่ยังคงมีกลิ่นอายของฝนเมื่อคืน พื้นถนนเปียกแฉะจากพายุที่โหมกระหน่ำเมื่อหลายชั่วโมงที่ผ่านมา
คิมหันต์เดินตรงมายังห้องที่ลิตานอนอยู่หลังจากออกกำลังกายเสร็จในสภาพสวมใส่เพียงกางเกงขาสั้นตัวเดียว ส่วนท่อนบนเปลือยเปล่าสามารถมองเห็นกล้ามหน้าท้องเรียงตัวกันสวยงาม เมื่อคืนเขาไม่ได้นอนห้องเดียวกับลิตา จึงไม่รู้ว่าเธอตื่นแล้วหรือหนีกลับบ้านหรือยัง
แกร๊ก
ทันทีที่เปิดประตูเข้ามา พบว่าลิตายังคงนอนอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ โดยมีผ้าห่มผืนหนาคอยโอบอุ้มมอบความอบอุ่นให้
เขาเลื่อนหลังมือไปอังหน้าผากลิตา เธอยังคงตัวร้อน แต่ดีขึ้นกว่าเมื่อวาน
“อื้อ~” เพียงแค่โดนสัมผัส คนตัวเล็กก็เริ่มสงเสียงดังในลำคอออกมาเบาๆ ก่อนเปลือกตาสีขาวจะเปิดออกปรากฏนัยน์ตาสีน้ำตาลคู่สวย
“กี่โมงแล้วคะ” น้ำเสียงแหบพร่าไร้เรี่ยวแรงเอ่ยถามคิมหันต์
“แปดโมงครึ่ง” เขาตอบเสียงเรียบ
ลิตาผล
