เปิดซิงNC

1194 Words

เมื่อชายหนุ่มเดินเข้ามาหาฮานะก็ถึงกับกลืนน้ำลายเพราะวันนี้เธอแต่งตัวด้วยชุดสายเดียวกระโปรงสั้นเหนือเข่าแถมยังแต่งหน้าอ่อนๆ ท่านไค: จะไปไหน //ใช่จะไปไหนทำไมถึงไม่ขออนุญาตกันก่อนพักหลังทำตัวแปลกๆนะเนี่ย ฮานะ: ไปบ้านเค้กค่ะ ไปทำป้ายหาเสียงเลือกตั้งประธานนักเรียน ท่านไค: เดี๋ยวฉันไปด้วย! ฮานะ: แล้วคุณถิงถิงภรรยาของท่านไคล่ะ? ท่านไค: เรียกว่าอะไรนะ ฮานะ: ภรรยา! ท่านไค: ไม่ใช่เรียกฉันว่าอะไรนะ ฮานะ: ท่านไค? ท่านไค: ทำไมเรียกแบบนี้ //ไม่ปกติอย่างแรงแบบนี้แสดงว่าโกรธอะไรผมแน่ ฮานะ: ท่านไคกำลังมีครอบครัวแล้วหนูควรเรียกให้ถูกกาลเทศะสิคะ ท่านไค: ใครบอกว่าฉันจะมีครอบครัว ฮานะ: คุณถิงถิงบอกค่ะ บอกว่าเมื่อคืนท่านไคกับคุณถิงถิงมีอะไรกัน แถมยังโชว์รอยที่คอให้ดูด้วย เสียดายนะคะที่เค้าไม่ได้อัดคลิปมาให้หนูดู ท่านไค: เมื่อคืนฉันเมามากจำอะไรไม่ได้เลย ฮานะ: หนูก็ไม่ได้ว่าอะไร ท่านไคจะเมาจะมีอะไรกับใครมันเป็นสิทธิ์ของท่านไคอยู่แล้ว เด็กที่ถูกเก็บมาเลี้ยงแบบหนูจะไปทำอะไรได้ ท่านไค: อย่าพูดแบบนี้นะฮานะ รอฉันแป๊บนึงขอไปอาบน้ำก่อน เมื่อชายหนุ่มอาบน้ำเสร็จทั้งคู่ก็มายังบ้านของเค้กทันที ซึ่งวันนี้ท่านไคกับตามมาเฝ้าเธอแถมยังเอางานมาทำอีกต่างหาก มิ้นท์: มาแล้วจ้าา น้ำปั่นเย็นๆสูตรนี้อีมิ้นท์การันตีความอร่อย เค้ก: ท่านไคสนใจไหมคะ ท่านไค: ตามสบายเลยฉันมีกาแฟแล้ว//ผมยกแก้วกาแฟให้เด็กๆดูจากนั้นก็ปล่อยให้พวกเธอทำงานกันต่อ 1ชั่วโมงผ่านไป ฮานะเริ่มตาลายพูดจาลิ้นพันกัน แถมใบหน้ายังแดงเป็นลูกตำลึงจนชายหนุ่มต้องเดินเข้ามาดูความผิดปกติของเธอ ฮานะ: ไคจังจ๋าาา มานั่งกับฮานะมาาา ท่านไค: นี่ผสมเหล้าใช่ไหมมิ้นท์!! มิ้นท์: ช่ายยยอึก! เค้ก: อีห่าาา มาวววแน่นอนน ท่านไค: ฮานะไหวไหมกลับบ้านกันเถอะ ฮานะ: นอนนี่ก่อนได้ม้ายยย ม่ายยหวายยยแล้วววว.... เค้ก: ห้องว่างค่ะพ่อกับแม่ไม่อยู่ ตามสบายอึก! ทั้งมิ้นท์และเค้กต่างหงายท้องล้มตึงกันหมด มีเพียงฮานะที่หัวเราะคิกๆอยู่คนเดียว แววตาซุกซนกำลังหวานหยาดเยิ้มจนท่านไคหัวใจเต้นตึกตัก ท่านไค: กลับบ้านกันนะ ฮานะ: ไม่อยากเจอเค้าอึก! ท่านไค: งั้นนอนพักที่นี่ก่อนโอเคไหม สุดท้ายชายหนุ่มก็ต้องอุ้มร่างที่เมามายเข้ามานอนในห้องรับรองก่อนจะห่มผ้าให้เธอ มือเล็กๆโอบต้นคอของชายหนุ่มไว้ก่อนจะส่งสายตายั่วยวนพร้อมกับระบายความในใจออกมา ฮานะ: ไคจัง....ไคจังดูไม่ออกจริงเหรอ... ฮึก! ไคจังขา....ฮานะรักใครจังนะ ท่านไค: ฮานะ.... ฮานะ: ฮึ๊บ!! ท่านไค: เฮ้ยฮานะ! ชายหนุ่มถูกดึงลงมาทำให้ใบหน้าอยู่ห่างกันไม่ถึงคืบ เมื่อทั้งสองสบตากันชายหนุ่มก็ถึงกับหวั่นไหวไปชั่วขณะ แววตาของเธอที่กำลังคลอไปด้วยน้ำตามันทำให้มือหนาต้องเอื้อมไปเช็ดน้ำตาให้เธอเบาๆ แววตาที่หยาดเยิ้มของฮานะทำเอาชายหนุ่มใจเต้นไม่เป็นจังหวะ ยิ่งอยู่ใกล้ต่างฝ่ายต่างรู้สึกหวิวๆในใจ ฮานะ: จูบหนูหน่อย....นะคะ ท่านไค: ไม่ได้ฮานะ ฉันทำไม่ได้ ฮานะ: เราไม่ใช่พี่น้องแท้ๆ ทำได้สิคะ ท่านไค: มันไม่ดี ฮานะ: งั้นหนูจะไปให้คนอื่นจูบนะคะ ชายหนุ่มถึงกับจ้องมองด้วยสายตาที่ไม่สบอารมณ์ จูบคนอื่นงั้นเหรอ มันได้หรือไงนิสัยแบบนี้ต้องตีให้เข็ด "ฉันพยายามจะกำจัดความคิดนี้แล้วนะฮานะ.." ริมฝีปากของทั้งสองค่อยๆประกบกันจากนั้นฮานะก็พยายามงับริมฝีปากของชายหนุ่มตามจังหวะที่ถูกป้อนให้ ท่านไค: บอกฉันได้ไหมเธอไปมีอะไรกับใครมาบ้างฮานะ จ๊วบ~ ฮานะ: อื้อ~ ท่านไค: พูดซิ... ฮานะ: ไม่...อื้ออ~ ชายหนุ่มถึงกับหน้ามืดเผลอสอดลิ้นเข้าไปพัวพันกับลิ้นของฮานะ รสชาติหวานหอมแบบนี้ทำเอาความผิดชอบชั่วดีที่มีอยู่กระเจิงหายไปหมด ท่านไค: หวานจังเลย... ฮานะ: ไคจัง....ฮานะไม่ไหวแล้ว ทำไมมันร้อนวูบวาบไปหมดเลย ท่านไค: ก็เธอเมาไงฮานะ นอนพักเถอะ ฮานะ: ไม่เอาไคจัง ฮานะไม่ไหวแล้วเปียกไปหมดแล้ว ชายหนุ่มถึงกับตาโตเมื่อได้ยินประโยคนี้ออกมาจากปากของฮานะ เปียกเหรอ อะไรเปียกน้องหนูเปียกเหรอไหนขอภาพประกอบหน่อย ท่านไค: จะดีหรอวะ.... //ผมบ่นพึมพำกับตัวเองก่อนจะเอื้อมมือมาบีบเค้นหน้าออกของเธอ อื้มมม~ เสียวจังเลยไคจัง~ ท่านไค: ฮานะฉันจะไม่ไหวอยู่แล้ว ชายหนุ่มทนความกระหายไม่ไหวจึงปีนขึ้นไปซุกไซร้ร่างกายของฮานะ จนมาถึงพื้นที่สงวนที่มีขนบางๆปกคลุมอยู่ ท่านไค: ซี๊ดดด แดงแจ๋เลยปิดสนิทด้วย ฮานะ: ไคจังจะทำอะไรคะ จ๊วบ~ อ่าห์~ ชายหนุ่มละเลงลิ้นใส่ความเป็นหญิงของเธอจนเปียกชุ่ม ยิ่งส่งลิ้นเข้าไปร่างเล็กก็กระตุกดิ้นจนต้องล็อคไว้ ท่านไค: ฮานะฉันไม่ไหวแล้ว.....ถุงยางก็ไม่มี โอ้ยยย ฮานะ: ไคจังช่วยฮานะด้วย งื้ออ ไม่ไหวแล้ว ท่านไค: โอ้ย...ฮานะ.... มันไม่ดีนะ ฮานะ: ไคจังฮานะเสียวใจจะขาดแล้ว ช่วยด้วย ท่านไค: ช่างแม่งเหอะ มาฮานะฉันจะช่วยเธอเอง! ปึก! อ่าห์~ ฉึก! กรี๊ด!!! "ความรู้สึกนี้มัน?" ท่านไค: เชี้ย! เลือดอ่าห์~ "เวร! นี่ผมเปิดซิงน้องสาวตัวเองหรอเนี้ย! " ชายหนุ่มถึงกับหยุดการกระทำลงทันทีเพราะฮานะสั่นไปทั้งตัว สายตาของทั้งสองเริ่มแสดงความรู้สึกผิดออกมา ท่านไค: ฮานะเธอสร่างเมาแล้วใช่ไหม //ผมก้มลงไปหอมแก้มฮานะเบาๆแต่ไม่มีเสียงตอบกลับมาเลย " ฮานะฉันขอโทษ" ฮานะ: หนูเจ็บ.... หยดน้ำตาของฮานะค่อยๆไหลลงมาทำให้ชายหนุ่มได้สติกลับมาก่อนจะเช็ดน้ำตาให้เธอ ท่านไค: ขอโทษเจ็บมากไหม แม่ง! //ผมลุกขึ้นมาใส่เสื้อผ้ามือก็ควานหาบุหรี่ในกระเป๋าขึ้นมาจุดที่ระเบียงห้อง ฮานะ: หนูผิดเองค่ะ หนูเมาไม่รู้ว่าทำอะไรลงไป ท่านไค: โกหกฉันทำไมเรื่องผู้ชายอ่ะ เด็กเลี้ยงแกะ!! ฮานะ: แล้วทำไมต้องเป็นคุณถิงถิงด้วยล่ะ ทำไมต้องเป็นเค้า! ท่านไค: ฮานะ.....ฉันไม่คิดว่าเธอจะไม่โอเคขนาดนี้

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more