ของขวัญวันเกิด

1014 Words
ตู้ม!! เสียงกระโดดน้ำดังขึ้นจนฮานะเลยเดินมาดู ตอนนี้ท่านไคกำลังว่ายน้ำเข้ามาหาเธอที่ยืนขาแข็งอยู่ด้านบน "อื้อหือออ หัวนมชมพูเฮ้ยไม่ใช่! ผิวท่านไคนี่ขาวอมชมพูจริงๆเลย ขนาดเป็นผู้ชายแท้ๆกับดูแลตัวเองดียิ่งกว่าผู้หญิงเสียอีก" ท่านไค: น้ำลายหกแล้วฮานะ ซู๊ดดด! ฮานะ: ไม่เห็นมีเลย! ไคจังอ่ะ! ท่านไค: ฮ่าๆๆ มาเล่นน้ำกันไหม? ฮานะ: หนูว่ายน้ำไม่แข็งค่ะ ท่านไค: มีฉันอยู่จะกลัวทำไมฮะ ฮานะ: ถ้างั้นหนูไปเปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำก่อนนะคะ 10นาทีต่อมา... ทันทีที่ฮานะถอดชุดคลุมแสงแดดที่ส่องกระทบผิวก็ทำให้ชายหนุ่มถึงกับมองไม่ละสายตา ชุดบิกินี่สีขาวที่ปกปิดเรือนร่างของฮานะกำลังถูกชายหนุ่มมองเพ่งทะลุผ้าเข้าไปถึงเนื้อหนังข้างใน "อะแฮ่ม!!" ท่านไค: ฮะ! ลงมาซิ... ฮานะค่อยๆหยอนขาลงไป ชายหนุ่มรีบว่ายน้ำเข้ามาหาเธอก่อนจะช่วยพยุงตัวเธอลงมา "ว้าย!" ขาของฮานะดันไม่ถึงพื้นเลยทำให้เธอต้องโอบกอดคอชายหนุ่มเอาไว้ ท่านไค: ใส่ชุดสีขาวมันโป๊มากเลยฮานะ เห็นเงาข้างในหมดเลย //ผมกระซิบที่ข้างหูของเธอเบาๆเล่นเอาคนตัวเล็กหน้าแดงจนน่าจุ๊บแก้มเหลือเกิน ฮานะ: ไคจังไม่บอกตั้งแต่แรกล่ะหนูจะได้ไปเปลี่ยน ท่านไค: เล่นกันแค่สองคนไม่เป็นไรหรอก ตู้ม!!! ​​​​​​จู่ๆน้ำในสระก็เกิดการสั่นไหวจากการกระโดดลงมา ภาพที่เห็นตอนนี้คือสาวร่างบางกำลังว่ายน้ำแล้วโผล่ขึ้นจากน้ำ ทำหยดน้ำไหลลงมาตามเนินอกที่บิกินี่ตัวจิ๋วแทบจะปิดไม่มิด ท่านไค: อ่าวอาถิง! อาถิง: เล่นน้ำไม่ชวนเราเลยนะไค น้องฮานะสุขสันต์วันเกิดนะจ๊ะ ขอให้เรียนเก่งๆ เป็นน้องสาวที่น่ารักแบบนี้ตลอดไปนะ ฮานะ: ขอบคุณค่ะ ไคจัง... แม้ฮานะจะโอบกอดคอชายหนุ่มเอาไว้แต่เธอก็รู้สึกไม่สบายใจที่จู่ๆก็มีมารลงมาขัดขวาง ท่านไค: มาฮานะฉันจะสอนว่ายน้ำ ฮานะกำลังถูกชายหนุ่มสอนว่ายน้ำทำให้เนื้อตัวของทั้งสองแนบชิดกันหลายครั้ง ผิวพรรณของฮานะไม่เคยถูกมือชายใดเลยนอกจากชายหนุ่มที่ดูแลประคบประหงมเธอยิ่งกว่าใข่ในหิน ฮานะ: ไคจังอย่าปล่อยนะ! ท่านไค: ไม่ปล่อยหรอกหน่าา ฮานะ: งื้ออ กลัวอ่ะ! ว้าย! ฮานะทำท่าจะจมแต่ชายหนุ่มกับรั้งเธอไว้แล้วให้เธอขี่หลังตนก่อนจะพาว่ายน้ำไปทั่วสระ ฮานะ: คิดถึงตอนเด็กๆเลยเนอะ ไคจังชอบพาฮานะขี่หลังแบบนี้เลย ท่านไค: เดี๋ยวบ่ายเราไปทำบุญด้วยกันไหม ป่านนี้พ่อกับแม่คงรอเราสองคนแย่แล้ว ฮานะ: ก็ดีเหมือนกัน ไปให้อาหารปลาด้วยนะไคจัง ท่านไค: ได้สิ เมื่อทั้งสองหันกลับมาก็ไม่เจออาถิงแล้ว ฮานะจึงมองรอยน้ำบนของสระก่อนจะเห็นรอยน้ำเดินไปข้างหลังบ้าน ท่านไค: ขึ้นไหมจะได้ไปอาบน้ำกัน //อยู่นานกว่านี้คงไม่ดีแน่รู้สึกหัวล่างจะตื่นแล้วสิ ฮานะ: ค่ะ ท่านไค: ชุดนี้อย่าใส่อีกนะ //ผมกระซิบบอกฮานะเบาๆขณะที่พาเธอมานั่งบนขอบสระ ฮานะ: ทำไมเหรอคะ ท่านไค: จะอดใจไม่ไหวเอาอ่ะดิ ฮานะ: มันเห็นหรอคะ ท่านไค: อื้อ ฮานะ: ก็ตั้งใจให้เห็น ไปและ!! ชายหนุ่มถึงกับหัวเราะออกมาเบาๆเมื่อรู้ตัวว่าถูกฮานะตั้งใจมายั่วตนเอง แต่ก็นะทำไมรู้สึกดีจังเวลาโดนเด็กอ่อยแบบนี้ ท่าน้ำที่วัดแห่งหนึ่ง ระหว่างที่ทั้งสองกำลังให้อาหารปลาอยู่นั้น ชายหนุ่มก็หยิบกล่องกำมะหยี่สีน้ำเงินออกมาจากกระเป๋าเสื้อทำให้ฮานะต้องหันไปมอง ท่านไค: ฮานะ ชอบไหม สร้อยสีเงินพร้อมจี้ตัวอักษรฝังเพชรระยิบระยับเมื่อกระทบเข้ากับแสงแดด ฮานะ: KAI ท่านไค: ทำไมอ่ะ ฮานะ: ทำไมต้องเป็นตัวKAI ด้วยล่ะคะ ท่านไค: เพราะเธอเป็นผู้หญิงของฉันไงฮานะ ชายหนุ่มถกแขนเสื้อขึ้นนิดหน่อยเพื่อให้เห็นกำไรข้อมือที่ฝังเพชรในตัวอักษรที่เป็นชื่อเธอเอาไว้ HA NA ฮานะ: คืออะไรคะหนูไม่เข้าใจ "แม้ฉันจะเข้าใจความหมายมันอยู่บ้างแต่ก็ต้องยอมรับว่าอยากได้ยินจากปากของไคจังเหมือนกัน" ท่านไค: มาเป็นผู้หญิงของฉันได้ไหม เป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวของฉันได้ไหมฮานะ ที่ผ่านมาฉันยอมรับนะว่าฉันพยายามคิดเรื่องนี้หนักมาก จนฉันต้องหลบหน้าเธอ แต่ยิ่งทำยังไงหัวใจมันก็มีแค่เธอนะฮานะ ฮานะ: ไคจัง... ท่านไค: ตอบสิฮานะ ฮานะ: ค่ะ หนูจะเป็นผู้หญิงของไคจังและจะเป็นเด็กดีของไคจังตลอดไป ทั้งสองสวมกอดกันท่ามกลางฝูงนกพิราบที่บินขึ้นสู่ท้องฟ้าและสายตาของนักท่องเที่ยวและผู้คนที่มองเข้ามา ท่านไค: แฮปปี้เบิร์ธเดย์นะฮานะ ฮานะ: ไคจังฮือออ "ไม่คิดเหมือนกันว่าการถูกบอกรักมันจะเป็นแบบนี้ ผู้ชายที่ฉันทั้งรักทั้งหวง วันนี้ฉันได้ครอบครองหัวใจของเขาแล้ว" ท่านไค: กลับบ้านกันเถอะปาร์ตี้มื้อค่ำรอเราอยู่ ฮานะ:ค่ะ รอยยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยความสุขของฮานะทำให้ชายหนุ่มมีแรงและมีกำลังใจในการทำงานขึ้นมาทันที อย่างน้อยวันนี้ก็ได้ทำในสิ่งที่ควรทำแล้ว
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD