I LIKE YOU :: CHAPTER 2 [100%]
1277 Words
“ใช่จ๊ะ ในกระจก... คือน้องไงคะ” ใบหน้าของฉันเหวอไปทันทีที่มองตัวเอง ใช่ มันแตกต่างราวกับว่าฉันไปศัลยกรรมมาเลยทีเดียว ใบหน้าของฉันรับเข้ากับสีผมน้ำตาลอ่อนที่ฉันบอกว่ามันจะออกมาไม่ดีหรือเปล่า แต่เกินคาดนะ มันออกมาดีมากๆ แถมทรงผมของฉันที่เคยตรงตอนนี้ ช่างก็ได้เซตให้มันดูยุ่งๆ ด้านใน ปลายผมก็ดัดเป็นลอนคลายเล็กน้อย ว้าว... ยัยขิม! นี่แกจริงๆ เหรอเนี่ย?
“เสร็จยังยัยจิ๋ม...?”
น้ำเสียงเข้มดังขึ้นจากด้านหลังฉัน เฟิร์สที่เดินมาก็หยุดชะงักทันที มองฉันที่อยู่ในกระจกอย่างอึ้งๆ สายตาคมจ้องดวงตาของฉัน ที่ตอนนี้ความรู้สึกมันแปลกจริงๆ ที่เขามองฉันแบบนั้น ฉันหมุนเก้าอี้ไปมองร่างสูงที่ยกมือดึงอมยิ้มที่อยู่ในปากออกไป ก่อนจะยกยิ้มขึ้นมา
“เหอะ นี่มัน... เปลี่ยนจากหนูท่อเป็นหนูนาเหรอเนี่ย”
“หะ หุบปากไปเลย เสร็จแล้วจะกลับได้ยัง?”
“ยัง ฉันต้องพาเธอไปซื้อเสื้อผ้าอีก ตามมา” ฉันลุกขึ้นแยกเขี้ยวใส่เฟิร์สที่จ่ายเงิน ก่อนจะเดินนำฉันไปที่ร้านเสื้อผ้าของผู้หญิง หมอนั่นเดินไปคุยกับพนักงานสาวที่กำลังส่งยิ้มหวานให้ และเดินมาหาฉันที่นั่งรออยู่
“ฉันเลือกเสื้อผ้าให้แล้วนะ วันนี้เธอต้องใส่ชุดนี้ไปเที่ยวกับฉัน”
“เออ ไม่เห็นจะต้องซื้อใหม่เลยนะ ที่ห้องฉันก็มีเสื้อผ้าเยอะแยะ...”
“เหรอ? เสื้อยืดคอกลมย้วยๆ กับกางเกงขาสั้นอุบาทว์ๆ แบบนั้น เธอคิดจะใส่ไปเที่ยวหรือไง?”
“ไอ้บ้า! อย่ามาว่าเสื้อผ้าฉันนะ” เฟิร์สยักไหล่อย่างไม่สนใจฉัน ที่กำหมัดแน่นกับคำพูดเจ็บๆ แสบๆ ของหมอนั่นขอแช่งให้ไอ้บ้านี่ อมยิ้มติดคอตาย เพี้ยง! ฉันแทบจะกระโจนจิกหัวหมอนี่ ถ้าพนักงานไม่เรียกเขาไปคิดเงินค่าเสื้อผ้า เฟิร์สหันมามองฉันอย่างเจ้าเล่ห์
“อะไร? มีอะไร...”
“ฝากอมยิ้มหน่อย”
“ไม่ระ... อื้อ!”
ฉันที่กำลังจะปฏิเสธก็ถูกอมยิ้มที่เฟิร์สเอาออกจากปากเขามายัดใส่ปากฉันทันที จนฉันตกใจ กรี๊ด! ไอ้โรคจิต ตัวเองอมแล้ว ยังจะเอามาให้ฉันอมอีก จะสกปรกไปแล้วนะ ฉันที่กำลังจะดึงอมยิ้มออกจากปาก มองเฟิร์สที่เดินยิ้มกว้างมาแต่ไกลและ...
ฟุ่บ
จ๊วบ
“ฮ้า หวานดีจัง... ขอบใจที่รับฝากนะ ยัยจิ๋ม”
“อะ อะ”
“คราวหลังถ้าอมยิ้มมันเปรี้ยวไป ฉันจะฝากเธอให้ช่วยอมไว้ก่อนนะ มันจะได้หวานๆ”
“อะ อะ...” เฟิร์สดูดอมยิ้มต่อหน้าฉันและกอดไหล่ฉันให้เดินออกจากร้านเสื้อผ้าทันที แต่ฉันตอนนี้สิ ไปไม่เป็นเลยนะ มะ เมื่อกี้มันอะไรกัน? หมอนี่ดึงอมยิ้มจากปากตัวเองมาฝากฉัน และก็มาดึงอมยิ้มที่ปากฉันไปอมต่อ...?
กรี๊ด! นะ นี่ฉันมาอยู่กับตัวอะไรเนี่ย? หมอนี่มันหื่น มันทะลึ่ง มันโรคจิต แงๆ นังกะเทยทึกปิง แกทำฉันเป็นบ้า ว๊าก
เราสองคนกลับมาถึงที่คอนโด เฟิร์สก็เดินตรงเข้าห้องน้ำไปทันที โดยบอกว่าให้ฉันลองดูชุดในถุง ฉันหยิบขึ้นมาดูก็พบว่าชุดที่หมอนี่เลือกให้ฉัน มันเป็นเสื้อเชิ้ตขาวบางซีทรูหลายดอกกุหลาบสีดำ พร้อมกับกางเกงยีนขาดๆ สีซีดขาสั้น และมีรองเท้าส้นสูงสีดำด้วย จะบ้าหรือไง? หมอนี่กำลังจะพาฉันไปไหนเนี่ย ฉันนั่งรอเฟิร์สที่เข้าไปอาบน้ำสักพัก หมอนั่นก็ออกมาทั้งตัวเปียกๆ แต่มีผ้าขนหนูสีขาวปกปิดร่างกายท่อนล่างไว้ แต่ที่ทำให้ฉันตาค้างคือซิกแพคของหมอนี่ที่เป็นมัดๆ กับรอยสักที่ลวดลายสวยงามบนแผงอก
“โอ้ว”
“อะไรกันยัยจิ๋มเล็ก ลามกจริง”
“อะ เออ บ้าเหรอ ฉันแค่...”
“แค่จ้องซิคแพคนายเพลินไปหน่อย จะพูดแบบนี้ใช่ปะ?” มันเป็นหมอดูหรือไงวะเนี่ย!? ฉันรีบส่ายหน้าไปมา แต่อุณภูมิที่ใบหน้าตอนนี้มันกลับร้อนขึ้นมาน่ะสิ แล้วมันเกิดขึ้นได้ไงล่ะ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันจะกำลังเขินหมอนี่เหรอ? ไม่นะ ก็แค่หมอนี่มันดูฮอตและเซ็กซี่ ว๊าก! และจะไปชมมันทำไมเนี่ย หมอนี่ก็แค่มนุษย์ผู้ชายหื่นกามคนหนึ่งก็เท่านั้นนี่นา
“ไปอาบน้ำได้แล้วไป เปลี่ยนเป็นชุดที่ฉันซื้อให้ด้วย”
“เออ!” ฉันรีบลุกไปทันที แต่ทว่า... หมอนี่ที่ออกมากจากห้องน้ำด้วยสภาพที่เปียกแฉะพื้นแบบนี้ ทำให้ฉันที่วิ่งจะเข้าห้องน้ำไป ทรงตัวไม่อยู่เพราะตอนนี้กำลังจะลื่นหงายหลังน่ะสิ
หวืด
“อะ เฮ้ย... เฟิร์ส!”
“ขิม ยัยบ้าเอ๋ย!”
พรึบ~
ตุ้บ
“โอ๊ย...”
ไอ้เสียงตุ้บ คือเสียงที่ฉันล้มทับตัวหมอนี่ แต่เสียงก่อนหน้านั้นสิ? เสียงพรึบ มันคือเสียงที่ฉันหันไปมองเฟิร์สและกำลังจะหงายหลัง มือของฉันไขว่คว้าไปตามอากาศและดันไปกระชากอะไรสักอย่างติดมือมาด้วย
แต่ตอนนี้ใบหน้าของฉันกับเฟิร์สอยู่ห่างกันไม่กี่คืบเองนะ สายตาคมลืมตาขึ้นมองฉันอย่างนิ่งๆ เนิ่นนานแค่ไหนที่เราสองคนยังคงจับจ้องมองกันอยู่แบบนั้น โดยที่ไม่มีใครพูดอะไรออกมา... ฉันจ้องมองใบหน้าหล่อที่พ่นลมหายใจรดอยู่ที่ริมฝีปากของฉัน แต่ทันใดนั้นฉันก็หลุดจากภวังค์กับความรู้สึกที่ว่า อะไรบางอย่างกำลังดุนดันอยู่ระหว่างขาของตัวเอง
“อะ อะไร... มันทิ่มน้องสาวฉันอยู่เนี่ย?”
“หึ”
“เฟิร์ส” ใบหน้าหล่อยกยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะกอดเอวฉันแน่น โน้มใบหน้าขึ้นมาที่ข้างหูของฉัน รับรู้ถึงลมหายใจร้อนที่รดอยู่ ขนในกายของฉันลุกขึ้นทันทีกับสัมผัสในครั้งนี้
“ก็น้องชายฉันไง ยัยจิ๋มเล็ก ฮ่าๆ”
“กะ กรี๊ดดดดดดดดด!”
ปึก
“อั่ก จะ เจ็บนะเว้ย... โอ๊ยย!”
“อะ เออ...”
“ถ้าน้องชายฉันเป็นอะไรไป เธอตายแน่ยัยจิ๋ม!” ฉันรีบกระเด้งตัวขึ้นทันที ก่อนจะหันหน้าหนีร่างหนาที่นอนกุมน้องชายตัวเองอยู่ด้วยสภาพเปลือยเปล่า ที่ฉันใช้เข่ากระทุ้งไปโดนน้องชายของเฟิร์สเต็มๆ ฉันไม่เห็นนะ... ฉันไม่เห็นจริงๆ นะ ฉันไม่เห็นอะไรของหมอนั่นที่มันยาวๆ และก็... แว้กกกก! ม่ายยยยยยยยย
“ไอ้โรคจิต นายมันลามก! สูญพันธุ์ไปซะก็ดี ยี้...”
“กลับมานี่นะเว้ย โอ๊ย... คอยดู ฉันจะเอาคืนเธอ ยัยจิ๋มเล็ก”
ฉันปิดประตูห้องน้ำทันที พร้อมกับยกมือมาทาบที่อก ระดับการหายใจตอนนี้เรียกได้เลยว่าเหนื่อยโคตรๆ ยังกับไปวิ่งมาราธอนมายังไงยังงั้น ฉันหันหน้าไปมองกระจกก็พบว่าใบหน้าของตัวเองกำลังแดงอยู่ ใช่... แดงแบบแดงเลย ตายแล้ว! นี่ฉันหน้าแดงเพราะไอ้บ้าหื่นกามเฟิร์สงั้นเหรอ? แง รู้ถึงไหนอายถึงนั้นเลย ฉันหน้าแดงให้ไอ้คู่กัดตลอดกาลแบบนั้นได้ไงเนี่ย เพราะหมอนั่นทำให้น้องสาวของฉันต้องมีมลทิน ไปโดน... ยี้ เฟิร์สนายมันโรคจิต!
- Writer
