บทที่10
ครอบครัวใหม่ของหนูอัยย์
“คุณเงินค่าสินสอดฉันอยู่ไหน >[]
ผมจะทำยังไงกับยัยนี่ดีวะมาทวงกลางห้างแบบนี้มันใช่เหรอ ผมเลยลากแขนเธอกลับมาที่รถเพื่อตรงมายังบ้านของผม พ่อกับแม่ผมรอทานมื้อกลางวันอยู่เพราะกว่าผมจะทำธุระเสร็จก็ปาไปเที่ยงแล้ว
“มากันแล้วหนูอัยย์มานี่มาลูก”
ผมมองแม่ผมด้วยหางตาจนเห็นคุณพ่อนั่งรออยู่ผมเลยเลือกเข้าไปหาคุณพ่อดีกว่า แม่ผมหัวอ่อนโดนยัยนี่ปอกลอกแน่เชื่อผมสิ
“เป็นไงลูกชายทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม” อัคคีถามลูกชายที่นั่งอยู่จนแม่บ้านทยอยยกกับข้าวมาเสิร์ฟ
“งานที่ห้างผมเข้าไปจัดการมาแล้วครับทุกอย่างเรียบร้อยดี”
“แล้วหนูอัยย์ล่ะ คิดไว้หรือยังว่าจะมีทายาทกันเลยไหม”
“พ่อครับเรื่องนั้นผมยังไม่ได้คิดช่วงนี้ผมยังต้องเดินไปดูงานอีกหลายประเทศ ถ้ามีลูกผมคงห่วงหน้าพะวงหลังไม่เป็นอันทำอะไร ขออยู่แบบนี้ไปก่อนดีกว่าครับ”
“พ่อแล้วแต่เรานะ”
เมื่ออาหารมาเสิร์ฟผมก็ถูกคุณแม่พร่ำสอ
