เกริ่น
434 Words
"คนนี้เหรอคะคุณย่าเมียเฮียเพลิง"
เสียงของไอริดังออกมาถึงข้างนอก เพลิงและคุณพ่อหันไปมองหน้ากันทันที วันนี้เป็นวันสำคัญทุกคนต้องสละเวลามาทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากัน
"พ่อผมกลับก่อนดีกว่า"
หมับ!!
อัคคีรีบคว้าแขนลูกชายเอาไว้ตนเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าสิ่งที่ไอริพูดมาคืออะไรแต่ถ้าลูกชายหายไปอีกคนคุณแม่ของตนคงจะโมโหเป็นฟืนเป็นไฟแน่
"ไอ้เพลิงงงงง เข้าไปกับพ่อเดี๋ยวย่าแก่ด่าพ่ออีก"
"พ่อเมื่อกี้ไม่ได้ยินที่ไอริพูดเหรอ น่ากลัวจะตายยายป้าข้างบ้านไว้ใจไม่ได้พ่อก็รู้"
อัคคีส่ายหัวอย่างเหนื่อยใจก่อนจะลากแขนลูกชายเข้ามาในบ้านใหญ่ ทุกคนในบ้านกำลังนั่งรอทั้งสองคนอย่างใจจดใจจ่อแต่เพลิงต้องหยุดชะงักเมื่อเห็นสาวประเภทสองนั่งยิ้มแป้นอยู่
"ไม่!! พ่อปล่อยผม!!!"
"ไอ้เพลิง!!" เสียงของหญิงชราตวาดหลานชายตัวดีที่กำลังจะหนีการทานอาหารมื้อสำคัญของครอบครัว
"คุณย่าคิดจะทำอะไรครับ!!"
เพลิงตะคอกเสียงออกมาจนทั้งบ้านต่างตกใจ พะพายจึงรีบพาสาวสวยคนนึงออกมาจากครัว เธอรีบเข้ามาหาสาวประเภทสองด้วยความเป็นห่วง
"พี่หลินเกิดอะไรขึ้นคะ!"
"เอ่อ....พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันจู่ๆคุณสุดหล่อเขาก็โวยวายเสียงดัง"
หนูอัยย์หันไปมองหน้าคุณเพลิงที่ยืนอึ้งให้กับความสวยของเธอ เขากลืนน้ำลายลงคอก่อนจะดึงมือผู้เป็นพ่อออกจากแขน อัคคีหันขวับไปมองหน้าลูกชายจนเผลอเบะปากใส่ต่อหน้าทุกคน
"คุณย่าครับเมื่อกี้คุณพ่อขัดใจเพลิงเฉยๆไม่มีอะไรครับ"
"กู!?" อัคคีชี้ไปที่ตัวเองแต่ลูกชายตัวดีไม่สนใจรีบเดินเข้าไปนั่งที่ประจำของตนเอง
"เฮียผู้หญิงคนนี้ชื่อหนูอัยย์รุ่นเดียวกับไอริเลย อนาคตจะมาเป็นเมียเฮียด้วยนะ"
"หึ! เอาเล่นๆอะได้แต่จะมาเป็นเมียคุณภาพยังไม่ถึง"
เป็นคำพูดที่เอ่ยออกมาจนผู้ใหญ่ที่นั่งอยู่พากันหน้าเสียแต่หนูอัยย์กลับยิ้มหวานให้เพลิงโดยไม่รู้สึกเจ็บเลยแม้แต่นิดเดียว
"คุณเพลิงนี่ตลกจังเลยนะคะ ^ ^"
"อยากรู้จักฉันมากกว่านี้ไหมล่ะ รับรองว่าเธออาจจะติดใจจนขาดฉันไม่ได้เลย"
"แหมคุณเพลิงล่ะก็ หนูอัยย์ทานแต่อาหารคลีนค่ะไม่ทานอาหารขยะ ^ ^"
"แร๊งส์!!!! แต่ถูกใจไอริค่าาาา"
- Writer
