ท่านประธาน ลุ้นรัก

ตอนที่ 5 งานประมูล

ตอนที่ 5 งานประมูล

งานเดินแฟชั่นโชว์และประมูลสร้อยเพชรเพื่อหาทุนให้เด็กยากไร้ในถิ่นทุรกันดารจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ เครื่องเพชรหลายร้อยชุดอยู่บนตัวนางแบบที่เดินบนรันเวย์ แถวตรง พร้อมเสียงเพลงที่คลออย่างไพเราะ

นางแบบหลายสิบชีวิตเมื่อเห็น สาวน้อยน่ารักแต่งองค์ทรงเครื่องเรียบร้อยแล้ว ต่างก็พากันมาพูดคุยเวลาสั้น ๆ เพราะมีนาไม่ค่อยจะได้มาเดินแบบสักเท่าไหร่ หากไม่จำเป็นจริง ๆ เช่นวันนี้เพราะลลิตาไม่มาตามที่ตกลงกันไว้

“น้องมีน สวยมากค่ะ” นางแบบในห้องนี้ส่วนมากเป็นคนที่มีนาเฟ้นหามาเดินแบบและเป็นนางแบบหน้าใหม่ดาวรุ่งทั้งนั้น ถ้าไม่มีมีนาพวกเธอก็ไม่ได้ดังขนาดนี้

“นั่นสิคะสวยจริง ๆ ค่ะทั้งชุดทั้งเครื่องเพชรสวยมาก”

“ยัยลิตา คงโดนถอดทุกงานแน่ ๆ เบี้ยวสองสามงานแล้วนะคะ ได้ข่าวว่าติดผู้ใหม่ค่ะน้องมีน”

“ใช่ คุณธาม หรือเปล่าคะ” มีนาเอ่ยถามขึ้น เพราะนางแบบคนนี้เปลี่ยนคู่ควงบ่อยเหมือนกันเท่าที่รู้มา

“ไม่ใช่ค่ะ รายนั้นนางแค่คั่วเล่น ๆ ค่ะ นี่นางอยู่ฮ่องกงค่ะไปกับผู้ใหม่” สาวสวยนางแบบเอ่ยขึ้น ก่อนที่ข้างหน้าจะกวักมือเรียกให้เรียงแถมรอสแตนด์บาย

นางแบบชุดเกาะอก สายเดี่ยว กางเกงขาสั้นและชุดราตรีสวยงดงามทั้งหลายต่างเดินออกมาวาดลวดลายบนแคทวอล์ค สายตาของ ธามจดจ้องมองหาผู้หญิงที่เขาคุยในห้องแต่งตัวอยากรู้ว่าเธอใส่ชุดอะไรออกมาจะสวยขนาดไหน

และแล้วก็มาถึงชุดปิดงาน ที่มีนาเดินออกมาคนเดียว ในลุคสีดำสุดเซ็กซี่ปักเลื่อมทั้งตัว กระโปรงยาวลากไปถึงพื้นทีเดียวแหกข้างจนถึงสะโพกสวยจริง ๆ ไม่เป็นอุปสรรคของการเดินเธอสักนิด ใบหน้าของเธอแต่งแต้มแต่น้อย พร้อมสร้อยเพชรเม็ดโตราคาหลักล้านบาทในคอที่เดินสวมใส่ ดูงดงามลงตัวทีเดียว

ธาม จ้องร่างเล็กที่เดินอย่างคล่องแคล่วและสวยงาม สายตาของเขาจ้องมองเธอแบบไม่กะพริบตาก็ว่าได้ เธอสวยสะกดใจทุกคน และเดินมาจนสุดปลายหันหลังกลับ เดินอย่างดงามก่อนหยุดที่ด้านหน้าเวที พร้อมกับ กีรติและเจ้าของเครื่องเพชรที่เธอสวมใส่

พิธีกรเอ่ยขึ้น และจะขอเข้าสู่การประมูลเครื่องเพชร “ครับผมขอเข้าสู่การประมูลเครื่องเพชร เพื่อหาทุนการศึกษาให้เด็กยากไร้เลยนะครับ”

นางแบบแต่ละคน ออกไปยืนอยู่ตรงกลางเวที ข้าง ๆ พิธีกรที่เอ่ยแนะนำเพชรแต่ละชนิดว่ากี่กะรัต แต่ละคนก็ประมูลไปในราคาที่สูงลิบลิ่วพอสมควรเพราะได้ทำบุญก็พากันอิ่มเอมใจกันถ้วนหน้า

งานนี้มีแต่เหล่าไฮโซทั้งนั้น ธาม ธาราเขาคือคนที่มีชื่อเสียงและรวยอันดับต้น ๆ ทีเดียวแต่ติดจะเหนียวไปสักหน่อย เขาไม่ใช่พ่อบุญทุ่มหรือเปย์ให้สาว ๆ จนลลิตาต้องหาผู้ใหม่ที่รายนั้นเปย์ให้เธอมากกว่า ธาม ธาราเจ้าของโรงแรมหกดาว

มีนาเดินมาหยุดข้างพิธีกร เธอยิ้มหวานทันที “ครับมาถึงชุดสุดท้ายแล้วนะครับ ได้รับเกียรติจากคุณมีนา รองประธานของกีรติโมเดลนะครับ วันนี้รู้สึกยังไงบ้างครับ” พิธีกรส่งไมค์ให้มีนา

“ค่ะ วันนี้ก็รู้สึกขอบคุณที่ทุกท่านมอบน้ำใจให้เด็ก ๆ ในถิ่นทุรกันดารนะคะ งานวันนี้จะจัดขึ้นไม่ได้ถ้าขาด คุณกีรติ และคุณเจสัน ขอเสียงปรบมือให้ทั้งคู่ด้วยค่ะ” มีนายิ้มแย้ม ก่อนที่จะยื่นไมค์คืนให้พิธีกร และพิธีกรนอกประเด็นอีกตามเคย

“เอ่อ ไม่ทราบว่าท่านรองมีคนรู้ใจหรือยังครับ สวยเก่งมากความสามารถขนาดนี้ยังว่างไหมครับ หนุ่ม ๆ อยากรู้เพราะคุณมีนา ไม่ค่อยจะเปิดตัวเดินแบบเลยครับ” พิธีกรเอ่ยขึ้น เขาก็อยากรู้เช่นเดียวกันแต่ไม่มีโอกาสจะได้ถาม

ธาม นั่งแทบไม่ติดถ้าเธอบอกว่ามีสามีแล้ว เขาจะทำยังไงยังไม่อยากเปิดเผยตัว เขามองหน้าของเธอ แล้วส่ายหัวให้เธอเล็กน้อย แถมยังทำหน้าบึ้งกลอกตาให้มีนาเล็กน้อย

“เอ่อ คนรู้ใจเหรอคะ มีแน่นอนค่ะและก็เพิ่งจะจดทะเบียนสมรสกันไปเมื่อเช้า” มีหรือที่มีนาจะมองไม่ออก ดีเธอจะแกล้งให้เข็ด มีนาไหวไหล่เล็กน้อยแต่ไม่ได้บอกว่าคือใคร

“ข่าวใหญ่เลยนะครับเนี่ย เจ๊ดันคนนี้มีแฟนแล้วแถมจดทะเบียนซะด้วย ไม่ทราบว่าพอจะบอกคนที่โชคดีคนนั้นหน่อยได้ไหมครับ” พิธีกรเอ่ยแซว นักข่าวก็ถ่ายรูปเธอเพื่อลงข่าว น้อยคนที่จะรู้จักเธอ เธอมักอยู่เบื้องหลัง

“เขาเป็นคนนอกวงการค่ะ” มีนาพูดขึ้นไหวไหล่เล็กน้อยยั่วคนที่มองตาขวางอยู่ข้างล่าง ก่อนที่เธอจะระบายยิ้มที่ริมฝีปากจิ้มลิ้มทาลิปสติกสีชมพูอ่อน

มีนายังพูดต่อและหัวเราะเล็กขบขันน้อยเมื่อเห็นคนข้างล่างที่มีสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก ช่างถูกอกถูกใจเธอจริง ๆ “เขาคงจะโชคร้ายที่มีภรรยาแบบมีนมากกว่านะคะ” เสียงหัวเราะทำให้คนในงานหัวเราะขบขันไปด้วย

คนที่ไม่หัวเราะนั่งหน้าบึ้งก็มีแต่ ธาม ธาราเท่านั้นละมั้งที่มองดูการกระทำของสาวเจ้าไหวไหล่ ที่แอบเบ้ปากมองบนใส่เขาเล็กน้อย เขาก็อดที่จะหัวเสียไม่ได้ เพราะถูกยั่วเกิดมาไม่มีผู้หญิงคนไหนยั่วเขาให้โมโหได้ขนาดนี้มาก่อนเธอคือคนแรก

ธาม แทบอยากจะกระโดดขึ้นบนเวทีลากคนตัวเล็กลงมากำราบปราบปรามให้เข็ดหลาบและสยบแทบเท้าของเขาเสียจริง แต่...ก็ทำไม่ได้ ได้แต่คิดว่าจะจัดการคนตัวเล็กยังไงให้เชื่อฟังสามีเช่นเขาคิดแล้วก็ปวดหัวมีเมียเด็กและเด็กกว่าสิบปีด้วย

“เอาละครับนอกเรื่องมาพักใหญ่แล้ว เริ่มการประมูล ชุดนี้เริ่มต้น ห้าแสนครับ เพชรเม็ดงามเจียระไนอย่างไร้ที่ติ”

“ห้าแสนครั้งที่หนึ่ง” พิธีกรเอ่ยขึ้น

“เจ็ดแสน” กีรติเอ่ยประมูลเพราะอยากให้เป็นของขวัญวันเกิดน้องสาวอย่างมีนา

“แปดแสนห้า” ธามเอ่ยขึ้น เขาอยากให้มีนาเพราะเธอใส่แล้วสวย ที่ให้เพราะอยากให้เธอทำดีด้วยรำคาญจะต้องมานั่งต่อปากต่อคำกับเธอในอนาคต

“เก้าแสน” กีรติปั่นสุดตัวเพื่อน้องสาว

“เก้าแสนครั้งที่หนึ่ง” พิธีกรพูดขึ้น เมื่อเห็นคู่ต่อสู้การประมูลมีสีหน้าครุ่นคิด

“เก้าแสนห้าครับ” กีรติเห็นว่า ธามกำลังจะพูดขึ้น เขาชิ่งยกป้ายขึ้นทันทีตัดหน้าเพียงแวบเดียวเท่านั้น

“เก้าแสนห้าครั้งที่หนึ่ง”

“หนึ่งล้านห้าแสนครับ” ธามเอ่ยขึ้นด้วยความหมั่นอกมั่นใจ และจะเอาชนะคนที่ประมูลด้วยโทษฐานมองตาเมียเขาขนาดนั้น ดูท่าเจ้านายลูกน้องคงไปไหนต่อไหนกันแล้วมั้ง ใจนึงก็ขอให้เป็นแค่เจ้านายลูกน้องเถอะ เพราะเขาชอบเต้าอวบ ๆ ของเธอจังเลยเห็นแล้วน่าบีบ อยากลิ้มลองว่ามันหวานหรือเปล่า เขาไม่เคยลองเด็กที่ห่างกันเป็นสิบปี

“หนึ่งล้านห้าแสนครั้งที่หนึ่ง”

“หนึ่งล้านห้าแสนครั้งที่สอง”

“หนึ่งล้านห้าแสนครั้งที่สาม” สร้อยเพชรเม็ดงามตกเป็นของ ธาม ธารา เจ้าของโรงแรมและเครือกิจขจรไพศาลกรุ๊ป