สิตมนแอบหลบหน้าเบะปากมองอย่างหมั่นไส้ เห็นแบบนี้เธอก็เริ่มสงสารเพื่อนสาวขึ้นมา ผู้ชายเจ้าชู้ไม่เลือกแบบนี้ควรจะตัดทิ้งไม่ให้สืบพันธุ์ต่อ ดูเหมือนว่าผู้ช่วยของแพทย์หญิงที่ยืนอยู่ตรงนั้นอีกคนก็มองเขาด้วยแววตา ชื่นชมไม่แตกต่างกัน
“ฉันไปตรวจดีกว่า น้องชื่อว่าอะไรคะ”
“เดลล่า” ชายหนุ่มตอบด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล พร้อมกับวางตัวเดลล่าลงบนเตียงนุ่ม ผู้ช่วยสาวขยับตัวเข้ามาช่วยจับ
เดลล่ามีอาการงอแงเล็กน้อยเมื่อถูกวางลง แต่เมื่อผู้ช่วยสาวของแพทย์หญิงจับตัวเธอ เดลล่าก็ร้องไห้ขึ้นมา แพทย์หญิงเงยหน้าขึ้นสบตา ชายหนุ่มและบอกคนของเธอด้วย
“ไม่เป็นไรลิเดีย คุณอุ้มเธอเหมือนเดิมก็ได้ซันเซส” แพทย์หญิงบอก เธอก้มลงและใช้เครื่องมือตรวจ
“เธอมีดวงตาเหมือนคุณมาก” แพทย์หญิงบอกทันทีที่เห็นแววตาของหนูน้อย ดวงตาของเธอถอดแบบพิมพ์มาจากเขาแทบจะแยกกันไม่ออก
“งั้นเหรอ” เขาบอกเหมือนไม่ใส่ใจ ทั้งที่เขาเองก็คิดเหมือนกันกับเธ
