เกินบรรยาย

1858 Words

เนื้อหาหน้านี้รุนแรงใครไม่ชอบกดข้ามนะคะ มูสส์เซอร์เดินตรงไปทางหนีไฟทันที เพราะเขานัดซื้อยากับคนขายที่นี่ มือหนาของมูสส์เซอร์ผลัดประตูหนีไฟเปิดออก เท้าใหญ่ก้าวเดินตรงไปหากลุ่มคนที่ยืนรอเขาอยู่ มูสส์เซอร์ยิ้มหวานให้กลุ่มคนกลุ่มนั้น " หึหึ รอนานไหม?" มูสส์เซอร์ถามด้วยน้ำเสียงเรียบ เขากวาดสายตามองในมือของผู้ชายคนหนึ่งในกลุ่มนั้น พร้อมกับเงยหน้าขึ้นมามองหน้าผู้ชายคนนั้นแล้วยิ้ม " ไม่นานครับ" ผู้ชายคนที่มียาในมือตอบพร้อมกับรอยยิ้ม มูสส์เซอร์เดินเข้าไปใกล้ๆ พร้อมยื่นมือหนาออกไปรับยาที่เขาสั่งเอาไว้ " เฮ๊ย พวกเวรหยุด" เสียงของเจ้าถิ่นดังขึ้นมาจากทางด้านหลัง มูสส์เซอร์และกลุ่มคนผู้ชายสามสี่คนหันไปมองทันที " ซิบ" มูสส์เซอร์อุทานออกมาเบาๆ อาร์คติกและลูกน้องรีบวิ่งตรงเข้ามาหามูสส์เซอร์และกลุ่มผู้ชายที่ส่งยาทันที ผัวะ! ๆๆๆๆ เสียงต่อยกันดังสนั่น มูสส์เซอร์รีบวิ่งหนีออกไปด้านนอก อาร์คติกวิ่งต

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD