หลี่หานเย่จ้องมองสีหน้าของสตรีใต้ร่างซึ่งเต็มไปด้วยความต้องการ ดวงตารื้นน้ำสบมองเขาราวกับเชิญชวนให้ก้มลงไป ริมฝีปากของพวกเขาประกบเข้าหากันด้วยความโหยหา มืออีกข้างที่ว่างยกขึ้นมาบีบเต้าหู้ก้อนนุ่มที่ส่วนปลายยอดเริ่มแข็งเป็นไตจนเขาสามารถบีบบี้ได้ถนัดมือ
นิ้วเรียวขยับเข้าออกเนิบนาบไม่รุนแรงเหมือนแต่ก่อน ด้วยรู้ดีว่าส่วนนั้นมันยังบอบช้ำจึงค่อยเป็นค่อยไปแม้ตัวเขาเองก็อึดอัดอยากระบายออกไม่แพ้กัน ยามเสียงหวานกระซิบที่ข้างหูขอให้เขากดลึกลงไปอีกนิดมันทำให้เขาเกือบทนไม่ไหวแล้วยัดเยียดท่อนเอ็นของเขาไปแทน
“อ้า…ท่านพี่…ช่วยเปลี่ยนท่าจะได้รึไม่” เธอสัมผัสได้ถึงลมหายใจที่หอบกระชั้นของเขา มองใบหน้านิ่วคิ้วขมวดก็รู้แล้วว่าเขาต้องอดทนเพียงใด เธอถือว่าเซ็กส์คือการมีความสุขร่วมกันทั้งสองฝ่ายเสมอ ดังนั้นเธอเองก็ต้องการปรนเปรอให้เขาเช่นกัน
แม้จะสงสัยแต่เมื่อมือบางจัดท่าจัดทางให้เสียใหม่ก็ทำเอาบุรุษที่เคยเย็น
