วันต่อมา...
มหาวิทยาลัย A
ชอบเหรอ...?
ฉันไม่ได้ชอบนายนั่นสักหน่อยแม้ว่าฉันจะรู้จักมานานแล้วแต่ก็ไม่ได้อยากสนิทด้วยเพราะชื่อเสียงเสีย ๆ ของนั่นแหละ ฉันพยายามตีตัวและอยู่ห่าง ๆ เสมอ คำพูดของน้าอุไรทำให้ฉันคิดเรื่องนั้นทั้งคืนไม่ว่าจะสะบัดขนาดไหนก็ไม่สามารถเอาหน้าของนายโซ่ออกไปได้สักที เขาคนนั้นที่ฉันพยายามหนีมาตลอดจะเป็นคนที่ฉันชอบจริงเหรอ?
โอเค!!ฉันยอมรับว่าไม่ว่าจะไปทางไหนหรือที่ไหนก็เจอเขาและได้ยินเรื่องของเขาก็เรื่องเรียนอยู่ตึกเรียนเดียวกันนิ
กึก! และขณะที่ฉันกำลังเดินคิดเรื่องนั้นสายตาของฉันก็ไปเห็นเขาอีกแล้ว
นายโซ่...
นั่นสินะทำไมเขาต้องมาอยู่ในสายตาของฉันตลอดเลย เพราะว่าเขาโดดเด่นกว่าใครเหรอถึงได้ดึงดูดสายตาของฉันนัก
“ไปทักทายหน่อยดีกว่า^^” ฉันคิดได้อย่างนั้นก็เดินเข้าไปหาทันที
ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันก็คงเดินหนีไปแล้วล่ะ แต่ตอนนี้ฉันมีภารกิจชีวิตที่ต้องทำอยู่น่ะสิ
“ตัวทองทำไมอย
