Kasalukuyan kami ngayong kumakain sa isang mamahaling restaurant. Nagtataka man ako sa mga ginagawa niya ay hinayaan ko na lamang iyon. Ayaw kong mag-isip ng mga negatibong bagay para hindi malungkot ang baby ko. Nakakatawang isipin na kahit linggo pa lang s’ya sa tiyan ko ay gano’n na agad kalayo ang naiisip ko.
Sulitin na lang natin anak ang mga panahon na ito.
“How’s work?” pormal niyang tanong.
“Ayos naman, nagkakaproblema minsan pero nareresolba naman agad. You?”
Binitawan niya ang kanyang kutsara at nagpunas ng bibig. Uminom muna siya bago tumingin sa akin.
“Hectic, nakakapagod,” malumbay na wika niya.
“Did something happen?” lakas loob kong tanong.
“Mayroon kasing isang proyekto sa Cavite ang pumalya kaya iyon ang inaayos ko nitong mga nagdaang araw. Mabuti na lamang m
