มินธิรารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในสภาพที่งัวเงีย เธอรีบมองหานาฬิกาและเมื่อเห็นว่ามันสายมากแล้ว จึงผลุนผลันลงจากเตียงโดยลืมไปว่าเมื่อคืนตนมีไข้ขึ้นสูง จึงทำให้รู้สึกหน้ามืดคล้ายจะเป็นลม จนต้องรีบนอนลงเช่นเดิม
ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ที่วางอยู่ใต้หมอนก็ดังขึ้น เธอรีบควานหาและเมื่อเห็นว่าคนที่โทร.มาคือบาสเตียน จึงรีบกดรับสายทันทีแต่ไม่ทันจะได้พูดอะไร เสียงจากปลายสายก็ดังสวนขึ้นมาเสียก่อน
(ตื่นแล้วเหรอ เป็นยังไงบ้าง ดีขึ้นบ้างหรือยัง)
"เอ่อ..." หญิงสาวนึกคำพูดไม่ทันเพราะยังรู้สึกเวียนหัวอยู่
(เมื่อคืนคุณไข้ขึ้น เมื่อเช้าผมเลยดูแลอลิซเอง อ้อ! ผมทำข้าวต้มไว้ให้แล้วอยู่ในตู้เย็น ก่อนจะทานอย่าลืมอุ่นด้วยล่ะ และอย่าลืมทานยา อาการเป็นยังไงช่วยโทรมาบอกด้วย)
มินธิราฟังแล้วก็รู้สึกหัวใจเต้นแรง จนต้องยกมือขึ้นมาทาบที่หน้าอก
(ได้ยินที่ผมบอกหรือเปล่า) เมื่อเห็นว่าเธอเงียบไป บาสเตียนจึงถามขึ้นอีก
"ได้ยินค่ะ
