“ข้าเอง” เสิ่นเยว่เอ๋อร์ผลักประตูเข้ามาทันทีเมื่อรู้ว่ามู่หยางจินรู้แล้วว่านางอยู่ที่นี่
เสิ่นเยว่เอ๋อร์ตื่นขึ้นมากลางดึก และรู้สึกเป็นห่วงท่านจินที่บาดเจ็บ จึงเดินมาหาเขาที่ห้องนอนแต่ก็ไม่พบ จึงคิดว่าเขาอาจจะมาที่ห้องหนังสือเพื่อพูดคุยกับลูกน้องถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น นางเองก็อยากรู้เหมือนกันจึงเดินมาดูสักหน่อย ก่อนที่นางจะแยกกับท่านจินก็เห็นว่าเขาได้รับบาดเจ็บ นางอยากรู้ว่าเขาบาดเจ็บมากหรือไม่ หากพบว่าเขาไม่ได้รับบาดเจ็บร้ายแรง นางจะได้สบายใจและจะกลับไปพักที่ห้อง ไม่คาดคิดว่าตนเองจะได้ยินเรื่องที่คาดไม่ถึงเช่นนี้
“เยว่เยว่ ตื่นแล้วหรือ” มู่หยางจินรีบเดินเข้ามาหาเสิ่นเยว่เอ๋อร์ทันที เขาไม่รู้ว่านางได้ยินสิ่งที่พวกเขาคุยกันมากน้อยแค่ไหน การทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นจึงเป็นหนทางที่ดีที่สุดในตอนนี้
“ข้าอยากมาดูว่าท่านเป็นยังไง ได้พบแล้วท่านก็ดูท่าทางสบายดี คงไม่ได้บาดเจ็บร้ายแรงอะไร เป็นข้
