บทที่ 17 ไม่ยอมรับ

1783 Words

ผมคุมเกมส์ไว้หมดแล้วไม่ว่าเมษาจะหาทางหลีกเลี่ยงผมยังไงผมก็จะหนีบเธอขึ้นรถให้ได้ผมจะไม่ปล่อยให้เอหนีหน้าผมเด็ดขาด ผมมีความสุขที่ได้แกล้งให้เธอโมโหเวลาเธอมองค้อน งอนทำแก้มป่องมันดูน่ารักไม่เสแสร้งแสดงออกตัวตนว่าคิดยังไงนิสัยคล้ายผม และเธอมักเผลอหลุดเวลาโดนผมยั่ว "จะกินอะไรเลือกสักทีสิครับ เลือกนานๆเดี๋ยวท้องมันจะหิวจนร้องประท้วงให้ขายหน้าเปล่าๆนะ" ผมเห็นเธอนั่งพลิกเมนูไปมาไม่ยอมสั่งสักที ส่วนผมสั่งอาหารที่จะช่วยบำรุงกำลังที่มันหายไปเรียบร้อยแล้ว ผมคิดว่าเธอน่าจะหิวที่เธออารมณ์ขึ้นง่ายจนเหวี่ยงวีนใส่ ผมเองยังรู้สึกแปลกใจที่ยังใจเย็นยิ้มได้ไม่โกรธเธอสักนิด ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นแสดงอาการอย่างนี้กับผมอย่าหวังจะเข้าหน้าผมติดโดนตะเพิดด่าเปิดเปิงไปนานแล้ว ผมเห็นเมษาตัวบางนิดเดียวผมอยากขุนเธอให้มีน้ำมีนวลเวลาจับมันจะได้นุ่มนิ่มเด้งสู้มือและท่อนล่าง มันคงตับ ตับ ดีคงติดกับเหยื่อจากผู้ล่ากลายเป็นคนถูก

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD