YALNIZLIĞIM!
"Canlı ve cansız ne varsa sımsıkı
Bu saat daha yakın daha el ele
Şimdi yalnızlığımdan utanıyorum
Durdum bekliyorum, gelme"
-Gülten Akın
Beyza ile göz göze geldik. Ömür'ün eve gelmesini ikimizde beklemiyorduk. İç çektim. Eninde onunda öğrenecekti umarım halen öğrenmemiş olurdu da benden öğrenirdi. İkimizde birbirimize şans dilercesine baktık. Hızla merdivenlerden inip kapıda gözleri dolu dolu bana bakan Ömür ile karşı karşıya geldik. Gözleri doluydu ve büyük bir hayal kırıklığı ile bakıyordu. Anında gözlerim doldu. Onun tek damla göz yaşı benim göz yaşımdı.
Öğrenmişti.
Gözlerime kırgın bakışlarından belliydi, biliyordu. İç çektim. Ablası olmadığımı öğrenmişti. Onun ablası değildim, annesi değildim, hiçbir şeyi değildim. Ona yabancıydım. İçim burkuldu. Gülümsemeye ça
