ตอนที่ 7 แลกเปลี่ยนความรู้สึก

1021 Words

ตอนที่ 7 แลกเปลี่ยนความรู้สึก “ปราการ” มิลินพูดออกมาอย่างแผ่วเบา เขาจับข้อมืออันเรียวเล็กของมิลิน พร้อมส่งสายตาอัน เย็นเยียบให้รุ่นพี่คนนี้ “เอาของผมไปดีกว่าไหมครับ” ปราการยิ้มอย่างเย็นชา แววตาสีนิลแสดงถึงความเกรี้ยวโกรธออกมา ทำให้บรรยาการดูน่าขนลุก รุ่นพี่ชักมือกลับ เก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋ากางเกง มองหน้าของปราการสลับกับมิลิน เหมือนทั้งสองคนนี้กำลังคบกันอยู่ เขาคิดในใจช่างเสียเวลาจริงๆ ด้วยความกลัวเสียหน้าไปมากกว่านี้ รุ่นพี่จึงเดินจากไปด้วยความหงุดหงิด ปราการหันมาถามมิลินด้วยความเป็นห่วง “มิลินเป็นอะไรไหม” มิลินส่ายหัวน้อยๆ “แหม มิลินน่ะไม่เป็นอะไรหรอก คนที่จะมีเรื่องมันคือฉันนี่” ฟ้าใสพูดแซะปราการเล็กน้อยแบบไม่ใส่ใจนัก เขาเป็นห่วงมิลินจนออกนอกหน้า “ฮ่าๆ เธอน้อยใจหรอ เธอก็ไม่ได้เป็นอะไรนี่นา ออกจะแข็งแรง ปากหนักอีกต่างหาก” ปราการแซะฟ้าใสกลับ ทำให้ฟ้าใสกรอกตามองบน เบะปากใส่ปราการ “เอาล่ะ ไม่ได้เป็นอะไรก็ดีแล้ว มากินข้าวกันเดี๋ยวไม่อร่อย ตอนบ่ายเรามีกิจกรรมกันอีก” เมษาพูดเรียกสติของเพื่อนให้มานั่งทานข้าว ทุกคนทานข้าวพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ขณะนี้ทุกคนเปิดใจพูดคุยกันมากขึ้น ด้วยความอยากรู้จักเพื่อนๆมากกว่านี้ ฟ้าใสจึงได้เอ่ยปากถามทุกคนว่าที่บ้านของทุกคนใช้ชีวิตยังไง มีความชอบอะไรบ้าง “เอ่อ ขอถามหน่อยได้ไหมว่าทุกคนมาจากที่ไหนกัน มีความชอบอะไรกันบ้าง ไม่ชอบอะไรบ้าง ฉันจะได้รู้จักทุกคนมากกว่านี้ และหากไม่ชอบอะไรจะได้ไม่ทำให้ทุกคนต้องลำบากใจ ” ฟ้าใสร่ายยาว ฟ้าใสค่อนข้างเป็นคนที่รักและใส่ใจเพื่อนของตน เธอจึงอยากรู้เรื่องราวเกี่ยวกับเพื่อนของเธอให้ได้มากที่สุด “เริ่มจากเธอก่อนแล้วกัน เธอเป็นคนถามอ่ะ” ปราการตอบ “โอเค ได้ คือฉันเนี่ยเป็นคนนครอัคราตั้งแต่เด็กอยู่กับพี่ชายคนนึง สิ่งที่ชอบคือการเห็นเพื่อนๆมีความสุข สิ่งที่ไม่ชอบคือ การที่เพื่อนทะเลาะกัน ประมาณนี้” “โห แล้วให้ฉันตอบว่ายังไง คำถามที่เธอถามมามันกว้างซะเหลือเกิน สิ่งที่ชอบกับไม่ชอบเนี่ย” ปราการบ่นอุบอิบ “คำถามปลายเปิด ไม่เจาะจง นายคิดว่าคำตอบไหนสำคัญที่สุดก็ตอบมา” ฟ้าใสเอ่ย “โอเค ได้ ฉันเป็นคนนครอัคราเหมือนกัน อยู่กับแม่ สิ่งที่ชอบ คือชูก้า และ …… ” ปราการหยุดพูดปรายตาไปมองที่มิลินเล็กน้อย “ชูก้าคือใครอ่ะปราการ แฟนนายหรอ” เมษาถามปราการด้วยความสงสัย “แมวน่ะ ฮ่าๆ สิ่งที่ไม่ชอบยังไม่มี ฉันไม่ค่อยเกลียดอะไร” “แหวะ ทุกคนมีสิ่งที่ไม่ชอบทั้งนั้นแหละ นายโกหกหรือเปล่า” ฟ้าใสเย้าแหย่ มิลินส่ายหัวน้อยๆ ฟ้าใสกับปราการทะเลาะกันอีกแล้ว “เอ้า คำถามมันมีถูก มีผิดหรอครับ คุณฟ้าใส” ปราการพูดด้วยน้ำเสียงกวนประสาทฟ้าใสเล็กน้อย “ไม่มีค่ะ คุณปราการ แล้วเธอล่ะเมษา” มิลินตอบปราการ แล้วเปิดโอกาสให้เมษาเป็นคนพูดบ้าง “จ้ะ ฉันเป็นคนนครอัคราเหมือนกัน อยู่กับพี่ชาย สิ่งที่ชอบ….” เมษาหยุดพูดแล้วแอบมองไปทางปราการเล็กน้อย แต่ทุกคนไม่ได้สังเกต “เอ่อ ชอบเห็นเพื่อนๆอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขเหมือนกันจ้ะ ส่วนสิ่งที่ไม่ชอบคือเพื่อนๆทะเลาะกัน” เมษาพูดต่อ “เธอตอบเหมือนฟ้าใสเลย คัดลอกคำตอบกันมาหรือเปล่าเนี่ย” ปราการพูดหยอกล้อ “คำตอบไม่มีถูกมีผิดค่ะ คุณปราการ” ฟ้าใสย้อนปราการบ้าง “ฮ่าๆๆ” ปราการขำเล็กน้อย “แล้วมิลินล่ะ” ฟ้าใสหันมาถามมิลิน แววตามิลินหุบต่ำลงเล็กน้อย ประกายเศร้าหมองลง มิลินยิ้มออกมาบางๆ วันนี้เธอมีเพื่อนๆคอยเคียงข้าง เธอคงไม่ต้องปิดบังอีก “มิลินอยู่คนเดียวน่ะ เป็นคนนครอัคราเหมือนกัน สิ่งที่ชอบคือความสุข สิ่งที่ไม่ชอบคือกลัวว่าความสุขมันจะหายไป และไม่ชอบการหักหลัง” มิลินยิ้มบางๆ ส่งให้ทุกคน “อ้าวมิลิน พ่อแม่ไปไหนอ่ะ” เมษาเอ่ยปากถาม “เสียชีวิตแล้วน่ะ” มิลินตอบ “มิลินไม่มีญาติพี่น้องเลยหรอ” ฟ้าใสถาม มิลินส่ายหัวแทนคำตอบ ฟ้าใสเอามือไปแตะบริเวณไหล่ของมิลินเล็กน้อย เพื่อส่งกำลังใจให้เธอ “มิลินโอเคไหม” ปราการเห็นมิลินสีหน้าเศร้าหมองแวบนึง จึงเอ่ยถามไป “โอเคสิ ไม่เป็นไร ไหนๆมิลิน เล่าให้ฟังเลยแล้วกัน แต่จะเล่าแค่ครั้งเดียวนะ” มิลินได้ตัดสินใจเล่าเรื่องให้ทุกคนฟัง ทุกคนต่างช็อคกับสิ่งที่มิลินได้พบเจอ ต่างสงสารมิลินจับใจ เธอเคยฆ่าตัวตายมาแล้วหนึ่งรอบ ทุกคนลูบหลังมิลินเพื่อส่งกำลังใจให้ “มิลินไม่ต้องห่วงนะ ฉันจะอยู่ข้างๆมิลินเอง หากเจอเรื่องอะไร ฟ้าใสจะไฟท์ให้ตลอด” ฟ้าใสพูดพร้อมกับกำหมัดต่อยกลางอากาศ หากมีใครมารังแกมิลิน จะไม่ยอมปล่อยไปแน่ๆ “ฉันจะเป็นเพื่อนกับมิลินเอง หากรู้สึกเหงามาเที่ยวที่บ้านของฉันได้” เมษาพูดกับมิลิน “ผมจะปกป้องมิลินเองไม่ต้องห่วง จะอยู่เป็นเพื่อนมิลินเอง” “ขอบคุณทุกคนมากนะ แต่ตอนนี้มิลินโอเคขึ้นมามากแล้ว” มิลินยิ้มให้ทุกคนอีกรอบ มิลินรู้สึกดีจริงๆ ที่ทุกคนยอมเป็นเพื่อนกับเธอ การที่เธอมีชีวิตอยู่ มันไม่ได้แย่เท่าไหร่เลย มิลินอยากจะหยุดเวลานี้ไว้ อยู่กับเพื่อนๆไปตลอด เพื่อนๆให้กำลังใจเธอ เธอจึงรู้สึกมีความสุขขึ้น มาบ้าง ไม่ว่าชีวิตเธอจะเป็นอย่างไร หากเธอมีเพื่อนอยู่ข้างๆ คงจะผ่านมันไปด้วยดี

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more