Chapter 11
หัวใจที่ต้องเลือก
"ลลินไปก่อนนะคะคุณอา"
"ตั้งใจเรียนนะคะหลานอา"
สาวน้อยพยักหน้าแล้วโบกมือให้คุณอาขณะกำลังวิ่งไปขึ้นรถโรงเรียนที่มาจอดรับถึงหน้าคลินิก ดากานดายืนส่งหลานจนมั่นใจว่าได้ที่นั่งเรียบร้อยแล้ว หล่อนมองตามรถตู้แล่นจากไปจนกระทั่งลับสายตาจึงเดินกลับเข้าข้างใน หากแต่จู่ๆ ก็รู้สึกหนาวสะท้านไปทั้งร่างจนต้องยกแขนขึ้นมากอดอกเอาไว้ เพียงเดินผ่านห้องสำหรับฉีดยาก็มีความรู้สึกร้อนวูบวาบเข้ามาแทนที่ สองขาชะงักหยุดนิ่งแล้วมองเข้าไปในนั้น พลันภาพความทรงจำก็ผุดพราว ร่องรอยความเจ็บทางกายยังคงไม่จางหาย จนเผลอแตะปลายนิ้วเข้ากับริมฝีปากอย่างลืมตัว
ความอับอายทำให้หล่อนรีบเดินผ่านห้องนั้นเพื่อขึ้นไปข้างบนด้วยใบหน้าที่ร้อนผ่าว จนกระทั่งมาหยุดนิ่งอยู่หน้าห้องนอนใหญ่ที่เปิดประตูทิ้งเอาไว้ มองเข้าไปเห็นหลานชายยังคงนอนหลับสนิทอยู่บนเตียงนอนของคุณพ่อ หล่อนยืนนิ่งเมื่อความอายทำให้ไม่กล้าเข้าไป
