ฮัวฟู่หรง ฮูหยินร้ายแม่ทัพทมิฬ

ตอนที่ 8 อุบัติเหตุ 1.2

ในขณะเดียวกัน

ใต้แม่น้ำเฉียนถัง

ร่างของฟู่หรงและพี่สาวหมดสติไปด้วยกันทั้งคู่อยู่ในเวลานี้ พร้อมสายน้ำมากมายกำลังหลั่งไหลเข้ามาภายในรถจนทำให้ระบบไฟฟ้ารอบคันไม่สามารถทำงานได้เพราะกำลังจมอยู่ใต้น้ำซึ่งขึ้นชื่อของกระแสน้ำที่เชี่ยวกราก จนเกิดเป็นคลื่นยักษ์ลูกมหึมาในช่วงเดือนสิงหาคมและกันยายนเป็นประจำอยู่ทุกปีซึ่งเป็นช่วงน้ำหนุนจากทะเลเข้ามา

โอะ...โอย...โอ้ย เสียงร้องด้วยความรู้สึกทั้งเจ็บและจุกไปทั่วตัวของฟู่หรงเกิดขึ้นทันใด เมื่อเธอรู้สึกตัวหลังจากสลบไปชั่วขณะ และได้สติเมื่อสายน้ำไหลทะลักเข้ามาภายในตัวรถ ดวงตากวาดมองไปโดยรอบมองเห็นแต่น้ำล้อมรอบเต็มไปหมดและระดับน้ำกำลังท่วมร่างของเธออย่างรวดเร็ว

“แย่แล้วรถตกลงในแม่น้ำ!!!”หญิงสาวพูดขึ้นมาทันใด

เมื่อล่วงรู้แล้วว่าเธออยู่ในสถานการณ์ที่ชีวิตล่อแหลมยิ่งนัก ฟู่หรงหันกลับไปมองพี่สาวที่ยังคงหมดสติอยู่เช่นนั้น

“พี่ใหญ่!!!”เสียงเรียกด้วยความตกใจเมื่อเห็นสภาพของพี่สาวปรากฏให้เห็นเช่นนั้น

ด้วยบริเวณศีรษะปรากฎเลือดแดงฉานกำลังไหลลงมาอย่างไม่ขาดสายและที่สำคัญมู่หลันว่ายน้ำไม่เป็นเรื่องดำน้ำไม่ต้องพูดถึงว่าจะสามารถทำได้

“อดทนไว้นะพี่ใหญ่!”ฟู่หรงบอกพี่สาวพร้อมกวาดสายตามองอุปกรณ์นิรภัยที่อยู่ภายในรถซึ่งมีไว้อย่างครบครันและสิ่งแรกที่ต้องทำนั่นก็คือตัดสายเข็มขัดนิรภัยให้หลุดออกไปจากร่างให้ได้เป็นอันดับแรก หาไม่แล้วได้ตายคารถอย่างแน่นอน

ฟู่หรงพยายามเอื้อมมือของเธอจนสุดแขนสอดเข้าไปใต้ถุงลมนิรภัย เพื่อควานหาอุปกรณ์บางอย่างที่ติดอยู่ใกล้กับพวงมาลัย ซึ่งส่วนหัวของด้านบนใช้สำหรับสถานการณ์ที่รถตกลงไปในน้ำ สามารถนำมาทำลายกระจกรถจนแตกละเอียดได้เพื่อเอาตัวเองออกจากภายในรถ และด้านล่างเป็นมีดตัดสามารถใช้ตัดสายเข็มขัดนิรภัยได้อีกด้วย

ท่ามกลางเวลาแห่งความเป็นความตาย ดวงตาสีน้ำตาลเบิกกว้างขึ้นมาทันทีเมื่อเธอควานหาอุปกรณ์ดังกล่าวพบ พร้อมดึงออกมาอย่างรวดเร็ว

“เจอแล้ว!”ฟู่หรงพูดด้วยความดีใจ

หญิงสาวดึงปลอกสวมหัวด้านล่างออกอย่างรวดเร็วที่เป็นใบมีดคมกริบทั้งบนและล่าง รีบตัดสายเข็มขัดนิรภัยที่คาดอยู่บนตัวเธอให้ขาดออกจากกันอย่างเร่งด่วน

ผึง!!! สายเข็มขัดถูกตัดขาดพร้อมร่างของฟู่หรงสามารถเคลื่อนไหวไปมาได้อย่างเป็นอิสระ

ทันทีที่ร่างหลุดออกจากสายเข็มขัดดังกล่าว ฟู่หรงโผเข้าหาพี่สาวตรงเข้าตัดสายเข็มขัดนิรภัยออกจากร่างอย่างรวดเร็ว

“พี่ใหญ่! พี่ใหญ่รีบฟื้นเร็วเข้า! พี่ใหญ่!”ฟู่หรงพูดพลางใช้มือตบหน้าพี่สาวติดต่อกัน

แต่ดูเหมือนว่ามู่หลันไม่มีทีท่าว่าจะรู้สึกตัวขึ้นมาแม้แต่น้อย ทำให้ฟู่หรงต้องรามือกับการปลุกพี่สาวให้ได้สติเอาไว้เพียงแค่นั้นไว้ก่อน หญิงสาวเอี้ยวตัวหยิบอุปกรณ์ช่วยเหลือชีวิตและอุปกรณ์นิรภัยอื่นๆ ที่วางอยู่ด้านหลังของเบาะคนขับซึ่งเป็นกระเป๋าแบบรูดซิป

มือน้อยเรียวงามรีบเปิดกระเป๋าออกมาอย่างรวดเร็ว สายตาควานหาสิ่งที่สามารถช่วยชีวิตในสถานการณ์ที่รถจมน้ำอยู่ในเวลานี้อย่างเร่งด่วน

เสื้อชูชีพที่มีอยู่ในกระเป๋าสองตัวถูกหยิบออกมาอย่างรวดเร็วและถังออกซิเจนขนาดพกพาซึ่งก็มีอยู่ด้วยกันสองอันเช่นเดียวกัน พร้อมหน้ากากและไฟฉายคาดหัวซึ่งเป็นอุปกรณ์ดำน้ำมีไว้ให้อย่างละสองอันทั้งสิ้น

ฟู่หรงนำออกมาจากกระเป๋าทั้งหมดก่อนจะรีบจัดการสวมเสื้อชูชีพลงบนร่างของเธอพร้อมสวมหน้ากากกันน้ำลงไปไว้ในคอและคาดไฟฉายดำน้ำเอาไว้ตรงส่วนบนของหน้าผาก

หญิงสาวโผเข้าหาร่างของมู่หลันตรงเข้าสวมเสื้อชูชีพให้อย่างรวดเร็ว ก่อนจะเขย่าร่างของพี่สาวไปมาอย่างแรง

“พี่ใหญ่รู้สึกตัวเร็วเข้า! ถ้าไม่ได้สติแบบนี้พวกเราสองคนต้องตายอยู่ในรถเป็นผีใต้ก้นแม่น้ำนี้นะ”ฟู่หรงตะโกนก้องจนสุดเสียงเพื่อให้พี่สาวได้สติ

เฮือกกก!!!! สิ้นเสียงตะโกนของน้องสาวฮัวมู่หลันรู้สึกตัวขึ้นมาตามเสียงเรียกทันที พร้อมสายตาที่เต็มไปด้วยความงุนงงเมื่อเห็นน้องสาวของเธอเปียกปอนไปหมดทั้งตัว

“หรงเอ๋อร์แกเป็นอะไร! ไปเล่นน้ำที่ไหนทำไมเปียกไปหมด”มู่หลันถามด้วยความสงสัยก่อนจะได้รับคำตอบกับตัวเองเมื่อเธอก้มลงมองน้ำที่ไหลท่วมมาครึ่งคันรถแล้ว

“ตายแล้วววว!!!”มู่หลันอุทานออกมาด้วยความตกใจสุดขีดเมื่อเห็นน้ำท่วมรถ

“ยังไม่ตายพี่ใหญ่ แต่พวกเราจะตายกันจริงๆ ถ้าหนีออกไปไม่ทัน ฟังหนูแล้วตั้งสติก่อน”ฟู่หรงบอกพร้อมยกถังอ๊อกซิเจนขนาดพกพาขึ้นมาพร้อมรีบอธิบายวิธีการใช้อย่างรวดเร็ว

“ตอนนี้รถของพวกเราจมอยู่ใต้แม่น้ำโชคดีที่วันนี้เราเปลี่ยนมาใช้รถคันนี้ทำให้มีอุปกรณ์ช่วยชีวิตที่ช่วยเหลือพวกเราได้ พี่ใหญ่อมตรงปากถังเอาไว้นะสูดอ๊อกซิเจนเข้าไปในนี้แล้วก็สวมหน้ากาก และไฟฉายส่องทางเพราะตอนนี้ยังไม่สว่างใต้น้ำจะมืดพวกเราจะต้องดำน้ำออกไป”พูดพลางจัดการสวมหน้ากากลงครอบใบหน้าและสวมไฟฉายคาดไว้บนศีรษะให้มู่หลันอย่างรวดเร็ว

คำอธิบายของน้องสาวทำให้มู่หลันหายใจติดขัดขึ้นมาทันที ด้วยเพราะนอกจากจะว่ายน้ำไม่เป็นแล้วยังกลัวการจมน้ำมากที่สุดเพราะเคยมีประสบการณ์จมน้ำเกือบตายในวัยเด็กจึงทำให้จำฝังใจมาโดยตลอด

“พี่ว่ายน้ำไม่เป็นจะดำน้ำออกไปได้เหรอหรงเอ๋อร์”มู่หลันถามกลับไป

“ไม่จำเป็นต้องว่ายน้ำเป็นก็สามารถที่จะดำน้ำออกไปได้เหมือนกันพี่ใหญ่ เสื้อชูชีพจะทำให้ร่างของเราลอยตัวขึ้นไปบนผิวน้ำ หนูใส่เอาไว้ให้พี่แล้ว ตอนนี้เหลือแต่ตั้งสติให้ดีนะพี่ใหญ่ เพราะเราจะต้องทำลายกระจกออกไป”ฟู่หรงพูดพลางยกเจ้าสิ่งที่นำมาตัดสายเข็มขัดนิรภัยพร้อมหันหัวด้านบนขึ้น

“เจ้านี้นะเหรอจะเอามาทำลายกระจกให้แตกได้”มู่หลันถามย้ำกลับไป

“เจ้านี้แหละพี่ใหญ่ พร้อมหรือยังน้ำจะท่วมในรถแล้วเสียเวลาต่อไปไม่ได้อีก”ฟู่หรงถามพี่สาว

ฮัวมู่หลันกลืนน้ำลายลงคอลงอย่างรวดเร็ว พลางสูดลมหายใจเข้าปอดจนลึกเพื่อระงับความหวาดกลัวที่ฝังใจในวัยเด็กออกไปให้หมดเพราะหาไม่แล้ว ไม่ใช่เธอเท่านั้นที่ตายแต่น้องสาวก็จะตายไปด้วยเช่นกัน

“ไปเลย! เป็นไงเป็นกันอย่างมากก็แค่ตาย!”มู่หลันบอกน้องสาวกลับไป

“เราสองคนจะต้องไม่ตาย อย่างไงพวกเราก็ต้องรอดกลับไปหาคุณพ่อคุณแม่ให้ได้!”ฟู่หรงพูดด้วยความมั่นใจในตัวเอง

อุปกรณ์เล็กๆ แต่สารพัดประโยชน์หันหัวของมันขึ้นก่อนจะกดลงตรงบริเวณกระจกหน้ารถ พร้อมสองมือกระแทกลงไป

เปรี๊ยะ! เสียงกระจกที่มีอาการเริ่มปริแตกดังก้องขึ้น พร้อมสองมือของฟู่หรงประสานเข้าหากันก่อนจะกระแทกฝ่ามือกดลงไปอย่างแรงอีกครั้ง

เปรี๊ยะ! เปรี๊ยะ! ตูมมมม! กระจกหน้ารถถูกทำลายลงอย่างรวดเร็วพร้อมกระแสใต้น้ำมากมายไหลทะลักเข้าไปภายในรถอย่างรวดเร็วจนร่างของสองพี่น้องถูกกลืนหายไปในน้ำ ท่ามกลางอาการตกใจอย่างสุดขีดของมู่หลัน

ฟู่หรงตรงเข้าเปิดระบบขวดออกซิเจนรีบใส่เข้าไปในปากของพี่สาวพร้อมเปิดไฟฉายส่องทางของทั้งคู่ขึ้นมาอย่างรวดเร็ว พร้อมจับมือมู่หลันที่ยังมีอาการตื่นตระหนก สติหลุดยังไม่เข้าที่เข้าทางอยู่ในขณะนั้นรีบว่ายนำหน้าพี่สาวออกมาจากตัวรถ และสิ่งที่ไม่คาดคิดพลันบังเกิดขึ้นเมื่อมู่หลันทำขวดอ๊อกซิเจนที่อมอยู่หลุดออกจากปาก

“แย่แล้ว!”ฟู่หรงอุทานขึ้นในใจแต่ไม่มีเวลาที่จะดำน้ำเอากลับมาเพราะแม่น้ำเฉียนถังทั้งลึกและกว้างใหญ่ยิ่งนัก

ฟู่หรงสูดอ๊อกซิเจนจากถังของเธอก่อนจะดึงออกจากปากให้พี่สาวรีบสูดอากาศหายใจ ในขณะที่คนเป็นพี่กำลังเกาะแขนของน้องสาวเอาไว้จนแน่นด้วยความหวาดกลัวสุดขีด

และนั่นจึงทำให้มู่หลันได้สติกลับคืนมาเพราะถ้าหากเธอยังตั้งสติไม่ได้ชีวิตคงไม่รอดจากแม่น้ำเฉียนถังนี้ไปได้เป็นแน่

ร่างของฮัวมู่หลันที่พยายามไขว่คว้าสะเปะสะปะอยู่ในเวลานั้นค่อยๆ สงบนิ่งลง หญิงสาวคว้าถังอ๊อกซิเจนรีบอมเอาไว้ในปากพร้อมสูดอากาศหายใจเข้าไปเต็มปอด

ก่อนจะเห็นสัญญาณมือของน้องสาวบอกว่าให้ตีขาทั้งสองข้างถีบร่างให้ลอยตัวขึ้นด้านบน เสื้อชูชีพจะช่วยพาขึ้นไปซึ่งคนเป็นพี่ทำตามคำแนะนำอย่างว่าง่าย ปล่อยร่างให้ลอยตัวขึ้นไปด้านบนพร้อมตีขาทั้งสองข้างตามคำแนะนำของน้องสาวโดยมีฟู่หรงว่ายน้ำตามหลังมาติดๆ

ในขณะที่สองพี่น้องกำลังพยายามดำน้ำขึ้นสู่ผิวน้ำเบื้องบน ร่างของฟู่หรงเริ่มเคลื่อนไหวช้าลงด้วยเพราะระยะทางที่รถตกลงมาใต้แม่น้ำเฉียนถังนั้นดำดิ่งลึกลงไปกว่าที่คิด ต่อให้ดำน้ำเก่งแค่ไหนหากไม่มีอากาศหายใจก็ไม่สามารถพาตัวเองขึ้นไปอยู่บนเหนือน้ำได้

ร่างของฟู่หรงเริ่มหยุดนิ่งไม่สามารถว่ายน้ำตามพี่สาวของเธอขึ้นไปได้ และกำลังดำดิ่งทิ้งตัวลงใต้ก้นแม่น้ำเฉียนถังโดยที่มู่หลันไม่ล่วงรู้เลยว่าน้องสาวของเธอไม่สามารถว่ายน้ำติดตามมาได้อย่างที่ควรจะเป็นพร้อมกับร่างของฮัวมู่หลันผู้เป็นพี่สาวสามารถขึ้นสู่ผิวน้ำเบื้องบนได้เป็นผลสำเร็จ

พรืดดดด!!!! ร่างของฮัวมู่หลันโผล่ศีรษะขึ้นมายังผิวน้ำเบื้องบนพร้อมเสียงตะโกนกึกก้องของผู้คนมากมายดังเอ็ดอึงออกมาจากเรือกู้ภัยซึ่งคอยทำหน้าที่ช่วยเหลือผู้ประสบภัยทางน้ำประจำแม่น้ำเฉียนถัง ซึ่งเห็นเหตุการณ์การเกิดอุบัติในครั้งนี้บนสะพานข้ามแม่น้ำผ่านทางจอ CCTV

“มีคนรอดชีวิต! รีบช่วยขึ้นมาเร็วเข้า!!!”เสียงของเจ้าหน้าที่กู้ภัยต่างพากันส่งสัญญาณพร้อมเจ้าหน้าที่กู้ภัยกระโดดลงจากเรือว่ายตรงเข้าไปหามู่หลันอย่างรวดเร็ว

ท่ามกลางความดีใจของเจ๊ใหญ่จอมโหดที่เห็นเจ้าหน้ากู้ภัยกระโดดมาช่วยเธอกับน้องสาว

พรวดดด!!! มู่หลันดึงถังออกซิเจนออกจากปากของเธออย่างรวดเร็ว ใบหน้าเต็มไปด้วยความดีใจที่สามารถรอดตายจากอุบัติเหตุร้ายแรงในครั้งนี้

“หรงเอ๋อร์พวกเรารอดตายแล้ว! เจ้าหน้าที่กู้ภัยมากันเต็มไปหมดเลย”เธอบอกน้องสาวด้วยความดีใจ

ทว่ามู่หลันไม่ล่วงรู้เลยว่ากำลังพูดอยู่เพียงลำพังคนเดียว ก่อนจะผิดสังเกตที่ไม่ได้ยินเสียงน้องสาวตอบกลับมา

“หรงเอ๋อร์!”มู่หลันร้องเรียกหาน้องพร้อมหันกลับไปมองรอบตัวเธออย่างรวดเร็วและพบว่าไม่มีร่างของน้องสาวโผล่พ้นขึ้นมาเหนือน้ำทั้งที่ว่ายตามกันมาติดๆ เพื่อคอยดันร่างพี่สาวให้ขึ้นมาที่ผิวน้ำเบื้องบนให้ได้

มู่หลันใช้สองแขนแหวกว่ายใต้น้ำเพื่อมองหาร่างของฟู่หรงแต่เพราะฟ้ายังไม่สว่างจึงไม่เห็นอะไร

“หรงเอ๋อร์! หรงเอ๋อร์!!!”มู่หลันร้องเรียกหาน้องจนสุดเสียงพร้อมร่ำไห้ออกมาทันที

“หรงเอ๋อร์ว่ายขึ้นมาเดี๋ยวนี้! แกอย่าทำให้พี่ใหญ่ใจไม่ดีนะ! หรงเอ๋อร์!”มู่หลันตะโกนบอกน้องเป็นจังหวะเดียวกับเจ้าหน้าที่กู้ภัยว่ายมาถึงตัวเธอเข้าให้พอดี

“คุณผู้หญิงได้รับบาดเจ็บรีบขึ้นไปบนเรือกู้ภัยก่อนเถอะครับ บนเรือมีทีมแพทย์ฉุกเฉินจะได้ปฐมพยาบาลเบื้องต้น”เจ้าหน้าที่กู้ภัยบอกมู่หลันเมื่อเห็นเลือดแดงฉานยังคงไหลลงมาอาบหน้าของหญิงสาว

“คุณคะช่วยน้องสาวของฉันด้วย! น้องของฉันอยู่ใต้น้ำยังไม่ว่ายขึ้นมาเลย ช่วยด้วยเถอะคะ...พวกคุณช่วยน้องสาวของฉันด้วย”ฮัวมู่หลันพยายามบอกเจ้าหน้าที่กู้ภัยเพื่อลงไปช่วยน้องสาวของเธอ ซึ่งยังไม่ยอมขึ้นจากน้ำแม้แต่น้อย

“หรงเอ๋อร์!!!!”มู่หลันตะโกนร้องเรียกน้องสาวจนสุดเสียง

ในขณะที่เสียงร้องเรียกหาน้องสาวดังก้องอยู่บนผิวน้ำอยู่ในเวลานั้น ภายใต้สายธาราของแม่น้ำเฉียนถังร่างของฟู่หรงกำลังดำดิ่งจมลึกอยู่ในสายน้ำท่ามกลางความมืดมิดในช่วงเวลาตีห้าของเช้าวันใหม่ ซึ่งพระอาทิตย์เริ่มจะมีแสงรำไรขึ้นอยู่บนขอบฟ้าเบื้องบน

ในขณะที่ใต้น้ำนั้นยังคงดำมืดอยู่เช่นนั้นและเข้าปกคลุมร่างงามของดาราสาวที่กำลังเป็นดาวรุ่งพุ่งแรงของวงการบันเทิงอยู่ในขณะนี้

ทันใดนั้นเอง

แวบบ! แวบบ! แวบบ! กำไลหยกที่อยู่บนข้อมือของฟู่หรงปรากฎแสงวูบวาบระยิบระยับขึ้นมา พร้อมเหตุการณ์เหนือธรรมชาติปรากฏขึ้นกับเธออย่างไม่คาดฝัน

ร่างงามแสนสวยที่กำลังจมดิ่งลงใต้ก้นแม่น้ำเฉียนถังอยู่ในขณะนั้นค่อยๆ เลือนหายไปจากใต้สายธาราอย่างไม่รู้สาเหตุก่อนจะเลือนลับไปในที่สุด พร้อมเสียงเพรียกหาของบุรุษดังมาจากดินแดนอันไกลโพ้นกึกก้องขึ้น

หรงเอ๋อร์!!!!