เกาะส่วนตัว... “ที่นี่สวยจังเลยค่ะ” มารีอาบอกพร้อมกับจ้องมองวิลล่าหลังสวยที่เหมือนกับยกเอาสรวงสวรรค์มาไว้ท่ามกลางธรรมชาติที่สวยงามแห่งนี้ “ใช่ครับ ที่นี่ใช้ไฟฟ้าจากแผงโซล่าเซลล์ คุณโอเคไหม?” เจคอปถามยิ้มๆ ก่อนจะหันไปพยักหน้าให้บอดี้การ์ดทั้งสามคนยกกระเป๋าขึ้นไปเก็บด้านในวิลล่า ซึ่งคนที่ดูแลอยู่ได้ทำความสะอาดเอาไว้รอเมื่อสามชั่วโมงก่อน และตอนนี้ก็นั่งเรือกลับขึ้นฝั่งไปแล้ว จะกลับมาที ก็หลังจากที่ตนกับมารีอาเดินทางกลับ “โอเคค่ะ” มารีอาพยักหน้ารับอย่างตื่นเต้น “ผมชอบเกาะนี้มาก เพราะมันอุดมสมบูรณ์” “มีอะไรบ้างคะ” คนที่เพิ่งจะเคยมาเป็นครั้งถามอย่างสนใจ “กุ้ง หอย ปู ปลา ผมจับเก่งมากนะ โดยเฉพาะหอย” เจคอปบอกด้วยสายตาแวววาว กับประโยคท้ายที่เอ่ยถึงหอย “ดีจังเลยค่ะ หวังว่าหนูจะได้กินหอยแมลงภู่นะคะ” มารีอฉีกยิ้มกว้างอย่างไม่เข้าใจกับนัยที่แฝงอยู่ในน้ำคำ “จัดให้เลยครับ ผมรู้ด้วยว่ามันแถวไหน?”