ลำธาร...ท้ายไร่
“น้องฟ้าแยกห้องกับผมมาหลายคืนแล้วครับป๋า” เพชรดนัยหันไปบอกพี่ชายหลังจากที่เด็กๆ พากันไปเล่นน้ำห่างออกไปพอสมควรโดยมี บอดี้การ์ดอย่าง B52 B53 B54 คอยดูแลอยู่ใกล้ๆ
“นี่นัดกันหรือไงวะ? น้องแพรก็หนีไปนอนกับคุณย่า” เสกสรรสบถออกมาหัวเสียนิดๆ
“อ้าว! แบบนี้นัดกันแกล้งเราแน่ๆ เลยครับ” เพชรดนัยบอกอย่างมั่นใจ
“เฮ้อ...ต่อให้เป็นแบบนั้นจริง นายจะเอาอะไรไปสู้กับเมียวะ ขนาดฉันขู่ว่าจะมีเมียน้อย คุณย่าตะโกนตอบ พรุ่งนี้สิบโมงไปเจอกันที่อำเภอ” พ่อบ้านใจกล้าบอกอย่างระเหี่ยใจ
“แล้วป๋าทำไงครับ” เพชรดนัยหัวเราะขึ้นอย่างเห็นภาพตาม
“ฉันก็หนีไปนอนกับลูกน่ะสิ นอนก็นอนไม่หลับ พลิกไปพลิกมาจนถึงตีสี่ เลยลุกไปทำกับข้าวเอาใจเมีย” เสกสรรบอกพลางยักไหล่ทั้งสองข้างขึ้นนิดๆ อย่างรู้สึกขำกับการกระทำของตัว
“ฮ่าๆๆ” เพชรดนัยหัวเราะจนใบหน้าแดงก่ำ
“ฉันก็หวังว่าน้องแพรจะใจอ่อนบ้าง ที่ไหนได้ ตอนที่อยู่ต่อหน
