“ไอ้เจ มากินข้าว” วางถาดอาหารไว้ตรงโต๊ะตัวใหญ่ไม่ไกลจากเตียง ตรงนี้คือโซนที่เขาชอบนั่งอ่านหนังสือหรือดูรายงานการประชุม ไม่เคยเอาอะไรขึ้นมากินในห้องนอนเลยสักครั้ง มองของกินบนถาดแล้วถอนหายใจ
‘คนเรามันต้องมีครั้งแรกทั้งนั้น’ คิดได้แบบนั้นแล้วเขาก็สบายใจขึ้นมาเยอะ แต่คนที่เขาเรียกยังนอนคว่ำหน้าไม่ยอมลุก เห็นแผ่นหลังเปล่าเปลือยของเธอขยับขึ้นลงเพราะแรงหายใจ เขาก็รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก แผ่นหลังที่มีรอยแดงเป็นจ้ำ ๆ ตรงไหนบ้างนะที่เขาไม่ได้ดูดเธอเมื่อคืน คิดไปมือก็ไล้วนแผ่นหลังไป
ไม่มีสินะ ทุกที่เขาดูดหมดแล้ว ไม่ดูดอย่างเดียวเสียด้วย แต่เลียทุกตรง แค่คิดคนอยากกินอีกถึงกับน้ำลายสอ เปรี้ยวปากเป็นอย่างนี้สินะ นึกถึงตอนเลิกบุหรี่ ตอนนั้นไม่ทรมานเท่านี้นะ แต่บุหรี่ไม่ดีต่อสุขภาพ อยากเลิกก็ไม่ผิดหรอก แต่คนนอนหลับบนที่นอนเขาตอนนี้ไม่ต้องอดเหมือนบุหรี่ เธอไม่ได้ทำลายสุขภาพสักหน่อย
“เจเจ กินข้าว จะเที
