บทที่ 12

1099 Words

ใครจะคิดว่าแม่ตัวดีในจินตนาการจะเปิดประตูเข้ามาเห็นภาพเขาในตอนนี้ เจนิตาถึงกับอึ้งงันกับภาพที่เห็น เพราะไม่เคยเห็นผู้ชายเปลือยกายจะจะมาก่อน ผู้ชายที่รูปร่างสมบูรณ์แบบ ส่วนนั้นของเขาอยู่ในอุ้งมือใหญ่ ความยาวของมันทำให้เธอกลืนน้ำลายลงคอ ยาวมาก “ช่วยหน่อยสิ” คำขอด้วยเสียงพร่าสั่นของคนตัวโตทำให้ขาที่กำลังจะก้าวถอยหลังหยุดชะงัก เจนิตาลังเลว่าจะเอายังไงดี “แค่มือก็ได้ นะ” คำอ้อนวอนของเขาทำให้หัวใจเธอเต้นแรงขึ้น เจนิตาเม้มปากแน่น ก่อนจะเดินเข้าไปหาเขาอย่างช้า ๆ ราวกับต้องมนตร์สะกด “เจ...” เสียงของเขาขาดห้วงเมื่อเธอนั่งลงตรงกลางหว่างขาของเขา มือบางยื่นออกมากอบกุมตัวตนใหญ่โต จ้องมองมันพลางเลียริมฝีปาก ทั้งสองสบตากันด้วยหัวใจที่เต้นโครมคราม ชายหนุ่มเท้ามือข้างหนึ่งบนโซฟา ส่วนมืออีกข้างเกี่ยวผมทัดใบหูขาวเนียนของเธอ คนอะไร แค่ใบหูก็ทำเขาหยุดมือไม่ได้ “เจ...” ชวีร้องเสียงตะกุกตะกัก เมื่อเธอแ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD