ตอนที่ : 3 เมาจนได้เรื่อง

1087 Words

2 เมาจนได้เรื่อง ธีรเมทในชุดคลุมอาบน้ำสีขาว คาดสายผูกเอวแค่หลวม ๆ เขาใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กเช็ดผมให้หมาด ๆ ระหว่างเดินออกมาจากห้องน้ำ ชายหนุ่มได้ยินเสียงเหมือนคนเปิดประตูเข้ามาแล้ว นึกว่าเป็นคนที่เขากำลังรออยู่ วันนี้คุยเรื่องงานจนเครียด เลยอยากหาทางผ่อนคลายอารมณ์ เขาตั้งใจไม่ล็อกประตูห้อง ต้องการให้อีกคนเปิดประตูเข้ามาได้เลย ในระหว่างที่เขากำลังอาบน้ำอยู่ ทว่าภาพที่เขาเห็นอยู่ตรงหน้านั้น กลับทำคิ้วหนาเข้มของชายหนุ่ม วิ่งเข้าชนกันอย่างแปลกใจ รองเท้ากระเป๋ากระจัดกระจายเต็มพื้นห้อง มิหนำซ้ำหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียง กลับมีกลิ่นแอลกอฮอล์อบอวลไปทั่วทั้งตัว เขาเดินเข้าไปสำรวจใกล้ ๆ ทำท่าจะปลุกคนเมาให้ลุกขึ้นมานั่งคุยกันดี ๆ ก่อน แต่ยังไม่ทันจะได้พูดอะไร คนบนเตียงก็พลิกตัวกลับมานอนหงาย กระโปรงร่นขึ้นสูงจนถึงโคนขาขาวอวบ ธีรเมทยืนกอดอกมองอย่างสนใจ เนินอกอวบที่ดันทะลักออกมาให้เห็นนั้น ช่างยั่วยวนร่างกายผู้ชายดีจริง ๆ เขาสะบัดศีรษะแรง ๆ ก่อนหันไปให้ความสนใจต่อกระเป๋าบนพื้นแทน หลังจากตรวจสอบทุกอย่างเสร็จแล้ว เขาก็ได้ยินเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น ธีรเมทเก็บของใส่กระเป๋าตามเดิม แล้วเดินไปเปิดประตู พบว่ามีหญิงสาวอีกคนยืนรออยู่หน้าห้องของเขา ชัดเจนแล้วว่าคนในห้องนั้นไม่ใช่ “ขอโทษที่ลิลมาช้านะคะ” คนตรงหน้าสวยเซ็กซี่เป็นอย่างมาก เล่นหูเล่นตาแพรวพราวใช้ได้ทีเดียว แต่ธีรเมทเลือกที่จะปรายตาเข้าไปข้างในห้อง เหมือนกำลังนึกคิดอะไรสักอย่างอยู่ในใจ ก่อนจะหันกลับพูดกับคนตรงหน้า “ผมเปลี่ยนใจแล้ว รอสักครู่นะครับ” เขาเดินกลับเข้ามาภายในห้อง เปิดกระเป๋าเงินแล้วหยิบธนบัตรสีม่วงห้าใบ นำไปยื่นให้ผู้หญิงที่หน้าประตู “เอ๋หมายความว่ายังไงคะ” หญิงสาวทำหน้าเสียดายแบบงุนงง “ขอโทษครับคนสวย เชิญคุณกลับไปได้แล้ว” เขายัดเงินใส่มือของหญิงสาว แล้วปิดประตูเบา ๆ อย่างสุภาพ พอหันกลับมามองคนบนเตียง เขาแทบสะดุดลมหายใจของตัวเอง แม่เจ้าประคุณช่างไม่รู้ตัวเอาเสียเลย ว่าชุดเดรสสีแดงที่สวมใส่อยู่นั้น บนแยกล่างเปิดจนเห็นไปถึงไหนต่อไหนหมดแล้ว “นี่คุณตื่นได้แล้ว คุณแพรดาว” เขาเห็นชื่อจากบัตรประชาชนของหญิงสาว จึงเรียกชื่อเต็ม ๆ ให้เจ้าตัวได้ยิน แต่อีกคนกลับพลิกตัวหนีไปอย่างรำคาญใจ “คุณแพรดาวตื่นเดี๋ยวนี้ ลุกมาคุยกันก่อน” ธีรเมทออกแรงเขย่าปลุกเพิ่มอีกแรง พร้อมกับดึงท่อนแขนหญิงสาวให้ลุกขึ้นนั่ง “อารายหนักหนา แพรค่ะแพร มาแพรดาวทามมาย” คนเมาอ้อแอ้ลุกขึ้นตามแรงฉุดของอีกคน รู้สึกหงุดหงิดที่มีคนมาเรียกชื่อเต็มแบบนี้ “แพรก็แพร นี่คุณแพรคุณเมาหนักแล้วนะ คุณเข้ามาทำอะไรในห้องผมนี่ บ้านอยู่ไหนเดี๋ยวผมให้พนักงานเขาไปส่ง” ชายหนุ่มพยายามเรียกสติคนเมา “ครายมาวม่ายมี้ ว่าแต่คุณหล่อจาง” คนพูดดวงตาประกายเยิ้มมองเขาแล้วยิ้มกว้างเต็มหน้า ยกฝ่ามือขึ้นลูบใบหน้าคมเข้มของเขาอย่างประหลาดใจ “สงสายจาฝานอยู่ ฮะ ๆ หล่อจัง” ไม่แค่พูดเปล่ายังวาดท่อนแขนโอบรอบคอคนหล่อเอาไว้ หลุดเสียงหัวเราะออกมาเบา ๆ อย่างมีความสุขอีกด้วย “นี่คุณทำแบบนี้ไม่ดีนะ คุณแพร” ธีรเมทเริ่มร้อน ๆ หนาว ๆ ต่อร่างกายของหญิงสาว ที่นาบแนบมาบนเนื้อตัวของเขาอย่างชิดเชื้อ ทุกอย่างพลันตื่นตัวขึ้นในทันที “เดี๋ยว ๆ นี่คุณแพร คุณจะทำอะไร” ชายหนุ่มโวยวายด้วยความตกใจ หลังถูกอีกคนพลิกตัวขึ้นไปอยู่ด้านบน ทิ้งน้ำหนักนั่งคร่อมทับเขาเอาไว้ทั้งตัว “ฝานดีแน่ ๆ ฮึ ๆ” พูดแล้วก็ก้มลงจูบปากของคนด้านล่าง เป็นจูบแบบมั่ว ๆ ไต่ไปทั่วรอบ ๆ ปากของเขา ธีรเมทตาโตขึ้นอึ้งจนพูดไม่ออก นอกจากกลิ่นของแอลกอฮอล์แล้ว ก็ยังมีกลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ละมุน ๆ จากตัวของหญิงสาวอีกด้วย แต่จูบเงอะงะของผู้หญิงคนนี้ ทำเขาขัดใจเหลือเกิน ใช้ฝ่ามือค่อย ๆ ดันหน้าของคนเมา ให้ออกห่างจากตัวเอง บังคับประคองดวงหน้าสวยไว้ให้มั่น “เมาเลยลืมวิธีจูบหรือยังไง จูบจริงมันต้องแบบนี้” เขาขบปากล่างของหญิงสาว แล้วดูดดุนปลายลิ้นเข้าสู่โพรงปากนุ่ม อีกคนก็อ้าปากตามเขาอย่างว่าง่าย ต่างแลกลิ้นใส่กันไม่ยอมหยุด ยิ่งจูบธีรเมทยิ่งรู้สึกตัวว่าเขาได้เพลี่ยงพล้ำ ต่อความเย้ายวนของหญิงสาวเข้าเสียแล้ว “คุณจะต้องเสียใจนะคุณแพร ถ้าคุณยังไม่หยุดลูบผมอยู่แบบนี้” เขาเตือนคนที่ลูบมือสะเปะสะปะไปทั่วร่างกายของเขา แต่อีกฝ่ายกลับยิ้มยั่วใส่ ตาเยิ้ม ๆ แบบนี้บอกว่าเมาได้ที่แล้วแน่ ๆ เขาพยายามหักห้ามใจตัวเองเอาไว้ แต่แล้วแม่เจ้าประคุณกลับบดสะโพก ลงบนน้องชายเขาอย่างตั้งใจ “นี่คุณ ยะอย่า” ธีรเมทห้ามไม่ทัน เขาเผลอดันสะโพกเข้าใส่ตามความต้องการของร่างกาย ฝ่ามือนุ่ม ๆ ของหญิงสาวก็ไต่ไปตามซอกคอของเขา กระตุกผ้าคาดเอวเขาทิ้งเอาดื้อ ๆ “อกแน่น ๆ แบบนี้นี่เอง” พูดแล้วก็ลูบไล้มัดกล้ามเนื้อของเขาไปมา ซบหน้าตรงอกหนาของเขาอีก แค่นั้นยังไม่พอเล่นจูบใต้ราวนมอีกด้วย ธีรเมทสุดจะกลั้นใจได้อีกต่อไป ขนอ่อนเขาลุกชันไปหมดทั้งตัวแล้ว “ไม่ทนแล้วโว้ย” ธีรเมทพลิกตัวแม่จอมยั่วลงไปนอนอยู่ข้างล่างแทน ดึงชุดคลุมของตัวเองออกโยนทิ้งข้างเตียงไป “อ๋า” คนด้านล่างกัดปากนิด ๆ ส่งสายตาชื่นชมปนยิ้มยั่วมาหน่อย ๆ เขาแทบจะเป็นฝ่ายต้องอายเสียเอง รีบดึงชุดเดรสสีแดงสดออกจากตัวของอีกคนบ้าง

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more