หลังจากอาหารมื้อเย็นพวกเด็ก ๆ ก็ถูกพาตัวไปเข้านอน อีกทั้งเจ้าเด็กพวกนั้นก็ไม่พากันงอแงอยู่ต่อเลยสักนิด คงเพราะเพลียจากการเดินทางและเล่นน้ำทะเลเมื่อช่วงเย็น
“พอแล้วฟ้า ดื่มเยอะไปแล้วนะ” มาลีวัลย์เอ่ยเตือน เมื่อเด็ก ๆ เข้านอนเราก็มีดื่มแอลกอฮอล์กันบ้างและน้องสาวเธอก็เอาแต่ยกแก้วไม่หยุด
“นานที ๆ เอง” นภาลัยตอบเสียงยานทว่ามือเล็กยังพยายามยื้อแก้วคืนกลับมา
“ไม่เป็นไรหรอกมาร์เดี๋ยวพี่ดูแลให้”
“จะเหนื่อยพี่กรอะดิ เวลายัยฟ้าเมาแล้วพูดเรื่องซะที่ไหน”
“ไม่เป็นไรหรอก” ดราก้อนยิ้มอ่อนโยนให้มาลีวัลย์ที่เขาเอ็นดูเสมือนน้องสาวคนหนึ่ง แต่กลุ่มเพื่อนที่รู้จักกันดีย่อมมองออกอยู่แล้วว่ารอยยิ้มนั้นมันเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์แค่ไหน และสาเหตุก็คงมาจากช่วงหัวค่ำ
“มาร์คืนนี้นอนด้วย” หลังจากกลับมาถึงบ้านพักนภาลัยก็รีบบอกความต้องการตัวเองกับพี่สาวทันที ส่วนสาเหตุก็มาจากคำพูดสองแง่สองง่ามของดราก้อนนั่นแหละ
“
