ผมเจอกับไอ้เรซที่หน้าลิฟต์
“มาทำไรวะ”
“กูเพิ่งส่งจี้เสร็จกำลังจะขึ้นไปข้างบน แล้วมึงลงมาทำไม”
ผมก้าวออกจากลิฟต์แล้วมันก็เดินสวนเข้าไปในลิฟต์แทน
“ราเอลอยู่ข้างบนกูขี้เกียจคุยกับพวกพ่อค้า มึงไปจัดการด้วย ส่วนเรื่องปาร์ตี้ก็ให้เฮียหมูจัดการไป กูเหนื่อยจะกลับไปนอน”
ทุกครั้งที่จัดปาร์ตี้ผมจะอยู่จนงานเลิก แต่วันนี้ผมเบื่อๆ ไม่มีอารมณ์อยากกลับไปนอนมากกว่า
“เออ แล้วแต่มึง”
“เรซ” ก่อนลิฟต์จะปิดผมเรียกหมอนั่นเอาไว้ทันทีที่นึกได้
“อะไรวะ” เรซกดปุ่มหยุดลิฟต์เพื่อรอฟังที่ผมจะพูด
“ราเอลมันเป็นยากูซ่า มึงจะทำข้อตกลงอะไรกับมันก็ระวังเรื่องสัญญาด้วยล่ะ กูขี้เกียจมีปัญหา”
“เออ”
ประตูลิฟต์เลื่อนปิดทันที ท่าทางเรซมันจะรำคาญผมนิดๆ ที่ไปย้ำเตือนในสิ่งที่มันก็รู้อยู่แล้ว หมอนั่นเปรียบเสมือนมันสมองของทีมผมคงไม่ต้องห่วงอะไรเท่าไหร่
ผมเดินมาหยุดอยู่หน้าเคาน์เตอร์แลกบัตร มองหาคนที่ควรจะอยู่แถวนี้แต่ไม่เจ
