Aslında seni hiç unutmadım.
Ertesi sabah uyandığımda kendimi tüm gece dayak yemiş gibi hissediyorum. Yorgunum, huzursuzum ve endişeliyim. Ne yapacağımı bilmiyorum. Dün onu kovmamışken şimdi kovmam mümkün değil ve eminim Emre de bu davranışımın sözlerimle çeliştiğinin farkındadır. Ahmağın teki olduğunu sürekli dile getiriyor olsam da öyle olmadığı kesin.
Odamdan çıktığımda evin içine yayılan klasik müzik sesi, simit kokusu ve Emre’nin uyandığını belli eden gürültüler beni karşılıyor. Saate baktığımda henüz dokuz bile olmadığını görsem de yatağıma geri dönmüyorum. Adam tüm rutinlerimi berbat ettiği için şu an en son endişem cumartesi günü sürdürdüğüm keyif uykusu...
Önce banyoya girip kendime çekidüzen veriyor, ardından Emre’yi bulmak için mutfağa geçiyorum. Bu kez yanında kendi önlüğü
